Problem samobójstwa w różnych kulturach

Wstęp

Rozdział 1. Problem samobójstwa na przestrzeni epok.
1.1. Samobójstwo – problem różnych dziedzin nauki
1.2. Samobójstwo w świetle statystyk
1.3. Problem samobójstwa w starożytności.

Rozdział 2. Stosunek chrześcijaństwa do samobójstwa

Rozdział 3. Samobójstwo w innych kulturach.
3.1. Ludność pierwotna
3.2. Grecja
3.3. Rzymianie
3.4. Scytowie
3.5. Początki chrześcijaństwa
3.6. Tasmańczycy
3.7. Harakiri
3.8. Wikingowie
3.9. Eskimosi
3.10. Anglia
3.11. Francja
3.12. Kamikaze

Zakończenie
Bibliografia

Zakończenie

Samobójstwo w dzisiejszych czasach jest uważane za rodzaj śmierci dobrowolnej i ten punkt widzenia znajduje odzwierciedlenie w większości publikacji. Traktowane jest jako pewien rodzaj wyboru, jako decyzja indywidualnej jednostki, która kojarzy się ze świadomością działania.
Jednak nie zawsze tak właśnie się dzieje. Nie zawsze człowiek pozbawiający siebie życia do końca świadomy jest swojego czynu, swojego zachowania a także skutków, jakie mogą nastąpić w niedalekiej przyszłości.

Współczesny świat przepełniony jest nienawiścią, wrogością, brakiem zaufania do drugiego człowieka, pogonią za zdobywaniem środków materialnych. Człowiek, zagubiony w tym zmaterializowanym świecie, w którym przyszło mu egzystować, na pewnym etapie swojej drogi zaczyna błądzić, szukać „wyjścia z labiryntu” własnego życia.

Każdy z nas w którymś momencie swego życia zapewne tak samo zaczynał błądzić, szukać odpowiedzi na nurtujące go pytania, jakie niosła ze sobą jego własna egzystencja, ale w większości przypadkach potrafił odnaleźć prawdę i sens swego życia. A dzisiaj, codziennie, około tysiąca osób umiera z powodu samobójstwa, a około dziesięć tysięcy próbuje je popełnić.
Często słyszy się o próbach samobójczych zakończonych śmiercią we własnych miejscowościach, których ofiarami są ludzie w przeróżnym wieku: począwszy od osób w wieku podeszłym, a skończywszy na tych bardzo młodych,  a którzy nie potrafili do końca pogodzić się z tym, co życie im przyniosło.