Archiwum kategorii: Pedagogika

prace dyplomowe z pedagogiki

Przemoc wobec dziecka w rodzinie

Wstęp 2

Rozdział 1. Przemoc w rodzinie w literaturze pedagogicznej i psychologicznej 4
1.1. Pojęcie przemocy i agresji 4
1.2. Rodzaje przemocy 11
1.3. Uwarunkowania agresji i przemocy 15
1.4. Rodzina jako środowisko oddziałujące na wychowanie i rozwój psychiczny dzieci 22
1.5. Czynniki ryzyka związane z przemocą w rodzinie 24

Rozdział 2. Metodologia badań własnych 27
2.1. Przedmiot i cel badań 27
2.2. Problemy i hipotezy badawcze 29
2.3. Zmienne zależne i niezależne 36
2.3. Metody, techniki i narzędzia badawcze 39
2.4. Teren i organizacja badań 43
2.5. Charakterystyka próby badawczej 44

Rozdział 3. Analiza wyników badań własnych 48
3.1. Objawy przemocy 48
3.2. Miejsca przejawów przemocy 53
3.3. Główni agresorzy 56
3.4. „Osoby zaufane” 59
3.5. Wnioski z badań 64

Zakończenie 69
Bibliografia 71
Spis wykresów 74
Spis tabel 75
Aneks 76

Wstęp

Nie jesteśmy bezradni wobec przemocy. W ostatnim dziesięcioleciu powstały w Polsce tysiące instytucji pomocy rodzinom, w których występuje przemoc. Zatrudniają one ludzi zaangażowanych w przeciw­działanie przemocy domowej. Oczywiście trudno jest podać dokładne recepty na rozwiązanie problemu przemocy w rodzinie. Warto również zauważyć, że przemoc w rodzinie jest specyficznym obszarem pracy socjalnej. Pracownik musi liczyć się z działaniem w sytuacji ogromnego napięcia emocjonalnego, często bezpośredniego zagrożenia fizycznego, z tym, że spotka się z osobami niekomunikatywnymi, z możliwością iden­tyfikacji własnych problemów z problemami klientów, a wreszcie z wycofaniem się ze współpracy osób, którym oferowana jest pomoc, niezależnie od poniesionego wysiłku, czy z zespołem wypalania się zawodowego.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia przemocy wobec dziecka w rodzinie.

Praca składa się ze wstępu, trzech rozdziałów oraz zakończenia.

W pierwszym rozdziale przedstawiona jest przemoc w rodzinie w literaturze pedagogicznej i psychologicznej, a więc: pojęcie przemocy i agresji, rodzaje przemocy, uwarunkowania agresji i przemocy, rodzina jako środowisko oddziałujące na wychowanie i rozwój psychiczny dzieci oraz źródła przemocy w rodzinie.

W drugim rozdziale opisana jest metodologia badań własnych, a więc: przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, zmienne zależne i niezależne, metody, techniki i narzędzia badawcze, teren i organizacja badań oraz charakterystyka próby badawczej.

W trzecim rozdziale dokonana jest analiza wyników badań własnych, a więc: objawy przemocy, miejsca przejawów przemocy, główni agresorzy, „osoby zaufane” oraz  wnioski z badań.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę przedmiotu, czasopisma oraz badania własne.

Doniesienia o przemocy docierają do nas kilkakrotnie w ciągu dnia. Mass media informują o kolejnych zamachach, pobiciach, rozbojach, prze­mocy na ulicy, w szkole i w domu. Z czasem tak naprawdę zaczynamy zwracać już tylko uwagę na doniesienia sensacyjne, bulwersujące społeczną opinię. Patrząc z tej strony na przemoc w rodzinie, widzimy tylko sytuacje związane z domową awanturą – dolegliwą dla sąsiadów, czy absorbowa­nie uwagi urzędników w instytucjach zobowiązanych do pomocy ofiarom. Zastanawiamy się dlaczego ofiary dalej pozostają przy sprawcach i czę­sto ich zachowania tłumaczymy sobie wygodnymi stereotypami. W literaturze wielu dyscyplin naukowych, w których polach badaw­czych znajduje się problematyka przemocy, podejmuje się próby zdefinio­wania tego zjawiska, starając się oddzielić akt przemocy od aktu agresji, zakładając, że celem agresji jest zaszkodzenie ofierze, natomiast przemoc to wywarcie na nią wpływu. Definicje dotyczące przemocy w rodzinie często formułowane są dla potrzeb określonych badań, stąd różnorodność propozycji. Czasami termin przemoc i agresja w języku codziennym używane są zamiennie, co wpro­wadza dodatkowe zamieszanie, związane z ich zastosowaniem znaczenio­wym.

Jeżeli człowiek został pobity, odizolowany od świata, pozbawiony kontaktu z osobami, które kocha, wyrzucony z domu, zmuszony do działania w sposób ewidentnie sprzeczny z jego zwyczajami, wówczas ocena tego zjawiska nie budzi większych trudności. Bez­sprzecznie mamy tu do czynienia z ofiarą przemocy. Jeżeli jeszcze skutki takich działań zostawiają trwały ślad w postaci sińców, obrzę­ków, złamań, trwałych ubytków zdrowia, utraty pracy, rozpadu rodziny, to jest szansa, że w zaistnienie przemocy uwierzą inni i pomogą w wyrównaniu poniesionych strat. Ale jak zdiagnozować sytuację dziecka, któremu nie wolno swobod­nie pobiegać, bo może zachorować, sytuację kobiety, która nie może przyjąć w domu najbliższej rodziny, bo mąż nie ożenił się z rodziną, sytuację mężczyzny, któremu nie pozwala się zbliżyć do własnego dziecka, bo żona chce zapomnieć o swojej życiowej pomyłce? Jakże trudno jest ocenić tysiące sposobów udręczenia człowieka, które niszczą życie i zdrowie niezauważalnie, ale z nieubłaganą konsekwen­cją. Wszystkie te sytuacje mają jedną wspólną cechę: są destruktywne, a mimo to łatwo mogą występować jako normalne lub wręcz społecznie pożądane. Problem zdefiniowania zjawiska przemocy polega właśnie na tym, że jeżeli definicja stara się objąć swoim zasięgiem wszystkie przejawy przemocy, staje się zbyt ogólna, aby mogła być przydatna w praktyce, jeżeli natomiast stara się być precyzyjna, obejmuje tylko przypadki najbardziej skrajne.

Ocena metod i skuteczności kształtowania świadomości ekologicznej

WSTĘP 2
ROZDZIAŁ I. EDUKACJA EKOLOGICZNA W SZKOŁACH 4
1.1. Programy, treści i metody kształcenia 4
1.2. Świadomość ekologiczna 7
1.3. Geneza i główne założenia edukacji ekologicznej 11
1.4. Wymiarowość edukacji ekologicznej 14
1.5. Podstawowe cechy edukacji ekologicznej 18
ROZDZIAŁ II. METODOLOGICZNE PODSTAWY BADAŃ WŁASNYCH 25
2.1. Uzasadnienie wyboru tematu 25
2.2. Przedmiot i cel pracy 26
2.3. Problemy i hipotezy badawcze 38
2.4. Metody i techniki badań 39
2.5. Charakterystyka terenu badań 41
ROZDZIAŁ III. EDUKACJA EKOLOGICZNA Z PUNKTU WIDZENIA NAUCZYCIELI W BADANEJ SZKOLE 45
3.1. Program nauczania 45
3.2. Projekty szkolne 54
3.3. Zajęcia pozalekcyjne 64
ROZDZIAŁ IV. ŚWIADOMOŚĆ EKOLOGICZNA BADANYCH UCZNIÓW 72
4.1. Wiedza teoretyczna z zakresu ekologii 72
4.2. Świadomość uczniów dotycząca zagrożeń 81
4.3. Ochrona środowiska w świadomości uczniów 90
ZAKOŃCZENIE 97
BIBLIOGRAFIA 98
SPIS RYSUNKÓW 101
SPIS TABEL 102
SPIS WYKRESÓW 104
ANEKS NR 1 105
ANEKS NR 2 108

WSTĘP

W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania różnymi formami świadomości społecznej. Świadomość społeczna jest to wzajemnie powiązana i zintegrowana całość treści życia duchowego, poglądów, wartości, idei, postaw i przekonań cha­rakterystycznych dla danej zbiorowości, grupy społecznej czy też społeczeństwa w całości.

Celem pracy jest dokonanie oceny metod i skuteczności kształtowania świadomości ekologicznej w szkołach podstawowych z punktu widzenia nauczycieli i dzieci.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale zaprezentowane jest zagadnienie edukacji ekologicznej w szkołach, a więc: programy, treści i metody kształcenia, świadomość ekologiczna, geneza i główne założenia edukacji ekologicznej, wymiarowość edukacji ekologicznej oraz podstawowe cechy edukacji ekologicznej.

W drugim rozdziale przedstawione są metodologiczne podstawy badań własnych, a więc: uzasadnienie wyboru tematu, przedmiot i cel pracy, problemy i hipotezy badawcze, metody i techniki badań oraz charakterystyka terenu badań.

W trzecim rozdziale opisana jest edukacja ekologiczna z punktu widzenia nauczycieli w badanej szkole, a więc: program nauczania, projekty szkolne oraz zajęcia pozalekcyjne.

W czwartym rozdziale zaprezentowana jest świadomość ekologiczna badanych uczniów, a więc: wiedza teoretyczna z zakresu ekologii, świadomość uczniów dotycząca zagrożeń oraz ochrona środowiska w świadomości uczniów.

Częścią świadomości społecznej jest świadomość ekologiczna, która jest swoistą, kształtującą się formą świa­domości społecznej manifestującą się zarówno w myśleniu i prze­życiach poszczególnych ludzi, jak i funkcjonujących społecznie stan­dardach pojmowania, przeżywania i wartościowania biosfery. Niezbędne jest utworzenie w każdym kraju odpowiednich struktur funkcjonalnych, zdolnych do pokierowania procesem wdrażania edu­kacji ekologicznej. Sposób wdrożenia edukacji formalnej zależy od przyjętej koncepcji kształcenia ekologicznego.

Człowiek ma naturalne skłonności by obcować przyjaźnie z przyrodą, by przyrodę szanować i znajdować w niej chwile odprężenia czy napięć swoistych dla obcowania z żywio­łami. Wrodzona, spontaniczna wydaje się też postawa chronienia, opieki nad otoczeniem naturalnym. Jednocześnie jednak występują tendencje sprzeczne, jak chęć nadużywania przyrody, eksploatowania, traktowania jako przeciwnika, wroga, siły zazdrośnie broniącej swego stanu posiadania itp. Często bywa traktowana przyroda – zwierzęta i rośliny – jako teren wyładowania instynktu walki, agresji, wyładowa­nia złości czy tzw. złych skłonności.

Cele edukacji ekologicznej mogą być osiągnięte tylko przez jedno­czesne kształcenie i wychowanie ekologiczne. Wiedza obiektywna o świecie jest pewną sumą informacji, której można się wyuczyć w procesie kształcenia. Jednak nie można tylko teoretycznie nauczyć się miłości do przyrody i troski o nią. Aksjomaty kultury, zasady moralności, nawyk działania proekologicznego można zdobyć jedynie w procesie wychowania. Świadomość ekologiczna nie jest bowiem sumą uzyskanej informacji, lecz efektem własnych przemyśleń i do­świadczeń.

Warto zauważyć, że ważnym elementem kształcenia i wychowania środowiskowego jest także nieformalna edukacja ekologiczna. Popularyzacja wiedzy o procesach przyrodniczych i ich wpływie na życie społeczeństw oraz wiedzy o ochronie środowiska odbywa się przez udostępnianie lu­dziom różnych źródeł informacji proekologicznej (bezpośrednio lub pośrednio związanej z ochroną środowiska), przez działalność w proekologicznych organizacjach społecznych, a także przez praktyczną realizację zadań ochronnych w zakładach pracy, gospodarstwach rolnych, wsiach, osiedlach itp.

Przedmiotem upowszechniania są zarówno ważne dla użytkowa­nia, ochrony i kształtowania środowiska odkrycia naukowe, które zmuszają do zmiany dotychczasowych poglądów, hipotez lub teorii, a nawet praw naukowych, jak i osiągnięcia praktyczne. W każdym przypadku konieczne jest dokonywanie dydaktycznej transformacji popularyzowanych treści tak, aby mogły one być zrozumiałe dla ich odbiorców, w postaci nie odbiegającej od istoty rzeczy. Aby tego typu informacje docierały do możliwie szerokiego kręgu odbiorców i były przez nich przyswajane niezbędne jest nadanie im możliwie atrakcyjnej, interesującej formy. Muszą bowiem budzić zainteresowanie i motywować odbiorców do skupienia uwagi, poświę­cenia czasu na zaznajomienie się z treścią informacji. Wskazane jest także ukazywanie przydatności popularyzowanej wiedzy prośrodowiskowej w życiu osób, do których kierowana jest informacja.

Współczesna rodzina polska w dobie globalizacji

Wstęp 4
Rozdział I. Rodzina jako instytucja społeczna 6
1.1. Definicja rodziny 6
1.2. Rodzina jako grupa społeczna 10
1.3. Zadania i funkcje rodziny 13
Rozdział II. Procesy globalizacyjne we współczesnym świecie 21
2.1. Pojęcie globalizacji 21
2.2. Główne koncepcje globalizacji w teoriach socjologicznych 24
2.2.1. Kierunki przemian procesów globalizacyjnych 24
2.2.2. Przyczyny i skutki globalizacji 31
Rozdział III. Wpływ globalizacji na funkcjonowanie rodziny 42
3.1. Wpływ globalizacji na współczesną rodzinę 42
3.3.1. Globalizacja jako czynnik zaburzający funkcjonowanie rodziny 42
3.3.2. Pozytywny wpływ globalizacji na funkcjonowanie rodziny 45
Rozdział IV. Alternatywne formy rodziny i małżeństwa 51
4.1. „Razem, ale osobno” – życie na emigracji 51
4.2. Single, związki homoseksualne i monoparentalność jako nowe formy małżeństwa i rodziny 54
4.3. Kohabitacja jako związek nieformalny 55
Zakończenie 58
Bibliografia 61
Spis rysunków 64

Wstęp

Rodzina jest podstawowym, naturalnym środowiskiem narodzin i rozwoju człowieka, mikrostrukturą społeczną, a jednocześnie – fundamentalną instytucją społeczną. Oparta na podstawach związków emocjonalnych i biologicznych podlega jednak przemianom w zakresie swojej struktury, modelu wewnątrzrodzinne-go i realizowanych funkcji. Przemiany te dokonują się pod wpływem wielu czynników, wynikających z procesów rozwoju i przemian społeczno-ekonomicznych, pozostających we wzajemnym związku i oddziałujących na wzrastającą rolę rodziny w rozwoju i postępie społecznym.

Celem niniejszej pracy jest próba określenia sytuacji współczesnych rodzin w dobie globalizacji. Taki też był cel zasadniczy pracy.

Główna teza pracy brzmi: Globalizacja przyczynia się do niszczenia rodzin.

Pytania badawcze brzmią:

  1. Jakie działania globalizacyjne powodują zaburzenia w funkcjonowaniu rodziny?
  2. Jakie skutki dla rodziny ma globalizacja?

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest rodzina jako instytucja społeczna, a więc: definicja rodziny, rodzina jako grupa społeczna, zadania i funkcje rodziny.

W drugim rozdziale zawarte są informacje odnośnie procesów globalizacyjnych we współczesnym świecie, a więc: pojęcie globalizacji, główne koncepcje globalizacji w teoriach socjologicznych, kierunki przemian procesów globalizacyjnych oraz społeczne skutki globalizacji.

W trzecim rozdziale zaprezentowany jest wpływ globalizacji na funkcjonowanie rodziny, a więc: wpływ globalizacji na współczesną rodzinę, globalizacja jako czynnik zaburzający funkcjonowanie rodziny oraz pozytywny wpływ globalizacji na funkcjonowanie rodziny.

W czwartym rozdziale przedstawione są alternatywne formy rodziny i małżeństwa, a więc: razem, ale osobno – życie na emigracji, single, związki homoseksualne i monoparentalność jako nowe formy małżeństwa i rodziny, kohabitacja jako związek nieformalny.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Narkotyki, narkomania, poziom wiedzy wśród młodych ludzi

Wstęp 2
Rozdział I. Narkomania – istota pojęcia i zakres znaczeniowy 4
1.1. Pojęcie narkomanii 4
1.2. Skala zjawiska 15
1.3. Uregulowania prawne 20
Rozdział II. Zmiany w spostrzeganiu stereotypu narkomana 26
2.1. Stosunek społeczeństwa do narkomanii 26
2.2. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii 28
Rozdział III. Środowisko szkolne i narkotyki – przyczyny sięgania po narkotyki 31
3.1. Człowiek – narkotyk – środowisko 31
3.2. Rola czynników psychologicznych 42
3.3. Kulturowe uwarunkowania narkomanii 46
3.4. Narkomania jako zjawisko społeczne 48
Zakończenie 53
Bibliografia 58
Spis tabel i rysunków 61

Wstęp

Zjawisko nadużywania środków psychoaktywnych i uzależnienia od nich sta­ło się w drugiej połowie dwudziestego wieku problemem społecznym o między­narodowym zasięgu. Substancje narkotyzujące były znane i używane w celach medycznych, sakralnych oraz rytualnych od zamierzchłych dziejów. Dopiero jednak wiek dziewiętnasty stał się areną, na której opium, morfina oraz koka­ina poczęły odgrywać rolę środków używanych coraz powszechniej w celach rekreacyjnych, co wiodło prostą drogą do konsekwencji w postaci uzależnień. W ówczesnym okresie stosunkowo słabo rozwinięta była świadomość daleko­siężnych skutków, jakie niesie ze sobą regularne przyjmowanie wymienionych substancji.

Celem pracy jest zaprezentowanie zjawiska narkomanii, zagadnień związanych z narkotykami oraz poziomu wiedzy wśród młodych ludzi.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale przedstawiona jest istota pojęcia i zakres znaczeniowy narkomanii, a więc: pojęcie narkomanii, ocena zjawiska i uregulowania prawne

Rozdział drugi dotyczy zmian w spostrzeganiu stereotypu narkomana, stosunek społeczeństwa do narkomanii oraz ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii.

W trzecim rozdziale zaprezentowane jest środowisko szkolne i narkotyki – przyczyny sięgania po narkotyki, a więc: człowiek-narkotyk-środowisko, rola czynników psychologicznych, kulturowe uwarunkowania narkomanii oraz narkomania jako zjawisko społeczne.

Przemysł farmaceutyczny w kolejnych latach wprowadzał na rynek nowe wynalazki, jak na przykład amfetaminę (uzyskana syntetycznie w USA 1887 r., zastosowana jako lek w 1910 r.), która w szybkim tempie ze środka medycznego przekształciła się w popularny narkotyk. Wyna­lezienie przez szwajcarskiego chemika – Hoffmana – LSD w 1938 roku i „rewo­lucja psychedeliczna”, połączona z ruchem hippie oraz zjawiskiem młodzieżowej kontestacji i kontrkultury lat 1960-1970 przyczyniły się do używania przez młode pokolenie narkotyków na skalę masową. Współczesna kultura młodzieżowa, wraz ze swymi gwiazda­mi muzyki pop, stanowi często zachętę dla ludzi młodych do sięgania po narkotyki. Z drugiej strony agresywne i prężne podziemie produkcyjno-handlowe, posiadające szerokie międzynarodowe powiązania, dostarcza na chłonny rynek zbytu Ameryki Północnej oraz Europy wzrastające ilości marihuany oraz przetworów kokainy i opium, jak też szeroki wachlarz środków syntetycznych. Powstają w ten sposób warunki do coraz powszechniejszej konsumpcji narkotyków.

Nasz kraj znalazł się w strefie oddziaływania opisanych zjawisk w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Narkomania stała się stopnio­wo problemem medycznym, społecznym i kulturowym. Dziś spostrzegana jest jako jednostka chorobowa o złożonym charakterze. W narkomanii, w odróż­nieniu od choroby alkoholowej, prócz uzależnienia fizycznego oraz psychicznego, występuje także uzależnienie społeczne. Problem używa­nia narkotyków jest dodatkowo złożony pod względem prawnym, gdyż są one nielegalne. Sytuację osób uzależnionych od narkotyków komplikuje także ostra­cyzm społeczny i skłonność do nieprzychylnych im zachowań naznaczających i odrzucających ze strony tak zwanego zdrowego społeczeństwa.

Historia ludzkości dowodzi, że istnieje odwieczna potrzeba ucieczki w świat raju, w którym wyobrażana sobie rzeczywistość odbierana jest jako przeżywanie permanentnego zadowolenia i szczęścia. Tymczasem w normalnej rzeczywistości zdarzające się chwile szczęścia jawią się jak bańka mydlana, która, ledwie dotknięta, pryska. Może dlatego człowiek od niepamiętnych czasów usiłował realizować swoje iluzoryczne pragnie­nia przez zmianę wizji świata i do tego celu wykorzystywał różne sposo­by. Szybko też odkrył, że szybciej i łatwiej można to osiągnąć, korzystając z obfitości darów otaczającej go przyrody. Znaleźć tam można rośliny za­wierające w korzeniach lub liściach soki, których zażywanie poprawia na­strój i powoduje, że życie staje się łatwiejsze i przyjemniejsze.

Czym więc jest narkotyk? Najogólniej mówiąc, substancją psychoak­tywną, czyli taką substancją, która wpływa na psychikę człowieka i -w mniejszym lub większym stopniu – zmienia jego świadomość, zniekształ­cając odbiór otaczającej rzeczywistości i samego siebie. Na przykład, przy­jęcie popularnej wśród młodzieży substancji nazywanej ecstasy powoduje zwiększenie wydzielania noradrenaliny i serotoniny. Pierwsza określana jest jako „hormon stresu”, gdyż mobilizuje energię fizyczną, lecz normalnie wydzielana jest tylko w szczególnych wypadkach. Z kolei serotonina to „hormon szczęścia”, który wzbudza intensywne reakcje emocjonalne.

Narastające zjawisko alkoholizmu wśród młodzieży

Wstęp 2

Rozdział I. Alkoholizm i jego niekorzystne działanie na organizm nastolatka 4
1. Problem alkoholizmu 4
2. Fizjologiczna reakcja na alkohol 14
3. Fazy uzależnienia od alkoholu 16

Rozdział II. Czynniki wpływające na poziom spożycia alkoholu 25
1. Czynniki społeczno-kulturowe 25
2. Środowisko rodzinne 28
3. Środowisko szkolne 32
4. Rówieśnicy i subkultury młodzieżowe 38

Rozdział III. Sposoby zapobiegania nadużywaniu alkoholu 46
1. Terapia i likwidacja źródeł uzależnienia 46
2. Środowiska oddziaływań profilaktycznych 54
3. Regulacje prawne dotyczące sprzedaży alkoholu 56
4. Odpowiedzialność karna sprzedających i podających alkohol 58

Rozdział IV. Problem nadużywania alkoholu przez młodzież – badania 63
1. Metodologia badań 63
2. Przebieg badań 70
3. Wyniki badań oraz wnioski 70

Zakończenie 84
Bibliografia 86
Spis wykresów 90
Spis tabel 91
ANEKS 92

Wstęp

Współczesne społeczeństwa nie tylko te bardziej, ale również i mniej rozwinięte koncentrują się na wielu zagadnieniach zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio związanych z występowaniem zjawiska nadużywania czy uzależnienia od alkoholu. Kon­sekwencje uzależnienia się indywidualnych osób czy to alkoholu są wielorakie i skupiają się zazwyczaj na problemach i trudnościach rodzinnych, zdrowot­nych, społecznych czy ekonomicznych tych ludzi. Nadużywanie alkoholu znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia różnych chorób so­matycznych, takich jak: niedomagania układu krążenia, schorzenia układu pokarmowego, zaburzenia neurologiczne czy nowotwory. Sprzyja też po­jawieniu się problemów natury psychicznej, które ujawniają się w postaci zaburzeń osobowości, najczęściej osobowości antyspołecznej. Problemy zdrowotne i psychiczne wpływają na obniżenie poczucia jakości życia tych osób oraz członków ich rodzin.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia alkoholizmu.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale zawarte są informacje odnośnie alkoholizmu i jego niekorzystnego działania na organizm nastolatka, a więc: problem alkoholizmu, fizjologiczna reakcja na alkohol oraz fazy uzależnienia od alkoholu.

W drugim rozdziale przedstawione są czynniki wpływające na poziom spożycie alkoholu, a więc: czynniki społeczno-kulturowe, środowisko rodzinne, środowisko szkolne, rówieśnicy i subkultury młodzieżowe oraz łatwa dostępność i reklama alkoholu.

W trzecim rozdziale zaprezentowane są sposoby zapobiegania nadużywaniu alkoholu, a więc: terapia i likwidacja źródeł uzależnienia, środowiska oddziaływań profilaktycznych, regulacje prawne dotyczące sprzedaży alkoholu oraz odpowiedzialność karna sprzedających i podających alkohol.

Czwarty rozdział zawiera wyniki badań własnych wraz z wnioskami.

 

Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że w krajach słabo rozwiniętych konsekwencje uzależnienia się ponosi przede wszystkim osoba chora i jej najbliższa rodzina, natomiast w krajach wysoko rozwiniętych społeczeń­stwo oczekuje kompetentnej i wszechstronnej pomocy dla uzależnionych i ich rodzin od instytucji rządowych i samorządowych. Pomimo ogromnych różnic co do zakresu podejmowanych działań ochronnych i socjalnych, to chyba nie ma już dzisiaj państwa, które nie realizowałoby jakiegoś pakietu ustaw o pomocy osobom uzależnionym i ich rodzinom. W wielu krajach pod wpływem nacisków społecznych utworzono także specjalne fundusze, które z jednej strony finansują lub wspierają programy badań naukowych w obszarze uzależnień, z drugiej umożliwiają tworzenie i realizację programów kształcenia specjalistów zajmujących się leczeniem i profilaktyką. Tak wykształceni specjaliści stosują nabytą wiedzę i posiadane umiejętności w praktyce klinicznej, niosąc pomoc osobom nadużywającym i uzależnionym od substancji psychoaktywnych lub uzależnionych pewnych form aktyw­ności, przybierających postać nałogu.

Od kilku lat wiele uwagi poświęca się tworzeniu sieci wsparcia i edu­kacji dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym, aby mogły one reali­zować ważne zadania rozwojowe na różnych etapach życia. Szczególne znaczenie dla rozwoju wiedzy z obszaru promocji zdrowia i efektywnego leczenia różnych zaburzeń i problemów natury psychicznej, w tym uzależnień mają ośrodki akademickie: uniwersytety i akademie me­dyczne. Prowadzą one badania podstawowe najczęściej skoncentrowane na wyjaśnieniu biologicznych, psychicznych i społecznych uwarunkowań uzależnień z jednej strony oraz badania kliniczne nad efektywnością wy­pracowanych i realizowanych programów profilaktycznych i terapeutycz­nych z drugiej. Dzięki badaniom o charakterze epidemiologicznym, społe­czeństwo uzyskuje informacje o rozpowszechnianiu się różnych zagrożeń i zjawisk patologicznych. Akademickie zespoły badawcze wspierają i współ­pracują często ze studenckimi kołami naukowymi, dzięki czemu kształcą następne pokolenie badaczy i klinicystów z bardziej wszechstronną wiedzą i bogatszymi doświadczeniami w prowadzeniu badań naukowych, którzy są jednocześnie wrażliwi na różne problemy natury psychicznej i społecz­nej, występujące w ich środowisku.

Kontakty młodzieży z narkotykami w szkole

Wstęp 2

Rozdział I. Przyczyny i skutki zażywania narkotyków przez młodzież 3
1. Narkomania – charakterystyka pojęcia 3
1.1. Powody, dla których młodzież sięga po narkotyki 3
1.2. Działanie narkotyków na organizm 8
1.3. Fazy używania narkotyków 15
2. Narkomania w szkole i środowisku 16
3. Zapobieganie narkomani 20
4. Terapia uzależnień narkotykowych 21

Rozdział II. Metodologia badań własnych 28
1. Problemy i hipotezy badawcze 28
2. Metody, techniki i narzędzia badawcze 35
3. Sposób doboru próby do badań 45
4. Przebieg badań 53

Rozdział III. Prezentacja i analiza wyników badań 56
1. Charakterystyka badanej populacji 56
2. Opinia młodzieży na temat przyczyn sięgania po narkotyki 58
2.1. Źródła wiedzy o narkotykach 58
2.2. Atrakcyjność narkotyków wśród młodych ludzi w opiniach badanych osób 61
2.3. Powody sięgania po narkotyki 65
2.4. Dostępność narkotyków w szkole i poza szkołą 67
3. Podsumowanie i wnioski 71

Zakończenie 72
Bibliografia 73
Spis tabel 76
Spis wykresów 77
ANEKS 78

Wstęp

Od kilku lat w polskich szkołach są realizowane programy profilaktyczne dostarczające młodzieży informacji na temat szkód wynikających ze stosowania środków psychoaktywnych (nikotyny, alkoholu, narkotyków). Zadaniem tych programów jest również rozwijanie umiejętności pomocnych w powstrzymywaniu się od używania tych środków. Działania te, jak pokazują statystyki, nie są jednak skuteczne.

Jedną z przyczyn niskiej efektywności programów profilaktyki uzależnień realizowanych w szkołach jest niewielkie zaangażowanie rodziców. Nie ulega wątpliwości, że rodzina jest tym środowiskiem, w którym powinny być realizowane podstawowe działania profilaktyczne związane z nikotynę, alkoholem i narkotykami. Rodzice nie są jednak w odpowiednim stopniu przygotowani do prowadzenia działań zapobiegających, nie posiadają wiedzy oraz odpowiednich umiejętności wychowawczych. Dlatego też często ignorują problemy uważając, że „dziecko z tego wyrośnie”, a gdy decydują się na podjęcie interwencji, zazwyczaj jest już za późno.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia kontaktów młodzieży z narkotykami w szkole.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisane są przyczyny i skutki zażywania narkotyków przez młodzież.

Drugi rozdział dotyczy metodologii badań własnych.

A w trzecim rozdziale przedstawione są wyniki badań własnych i dokonana jest ich analiza.

Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że w krajach słabo rozwiniętych konsekwencje uzależnienia się ponosi przede wszystkim osoba chora i jej najbliższa rodzina, natomiast w krajach wysoko rozwiniętych społeczeństwo oczekuje kompetentnej i wszechstronnej pomocy dla uzależnionych i ich rodzin od instytucji rządowych i samorządowych. Pomimo ogromnych różnic co do zakresu podejmowanych działań ochronnych i socjalnych, to chyba nie ma już dzisiaj państwa, które nie realizowałoby jakiegoś pakietu ustaw o pomocy osobom uzależnionym i ich rodzinom.

Funkcjonowanie dziecka autystycznego w grupie przedszkolnej

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. WIEK PRZEDSZKOLNY – ROZWÓJ I POTENCJAŁ DZIECKA 4
1.1. Wiek przedszkolny jako okres przejściowy 4
1.2. Poznawanie świata przez przedszkolaków 6
1.3. Działanie spontaniczne i reaktywne dziecka 8
1.4. Rozwój społeczny, poznawczy, emocjonalny dziecka 11
1.5. Najważniejsze zmiany rozwojowe przedszkolaka 24

ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ PEDAGOGICZNYCH 30
2.1. Charakterystyka badań pedagogicznych 30
2.2. Cel i przedmiot badań 42
2.3. Problemy i hipotezy badawcze 43
2.4. Metody, techniki i narzędzia badawcze 46
2.5. Organizacja badań 49

ROZDZIAŁ III. DZIECKO AUTYSTYCZNE W GRUPIE PRZEDSZKOLNEJ 50
4.1. Wyniki badań 50
4.2. Wskazania i propozycje w odpowiedzi na wyniki badań 57
4.3. Podsumowanie i wnioski 58

ZAKOŃCZENIE 60
BIBLIOGRAFIA 62
SPIS TABEL 64
SPIS RYSUNKÓW 65

WSTĘP

Autyzm to zaburzenie rozwojowe, które ujawnia się najczęściej w ciągu pierwszych trzech lat życia jako wynik neurologicznego zaburzenia, oddziałującego na funkcje pracy mózgu.
Autyzm tudzież jego pochodne, jak mówi statystyka, występują raz na 500 osób i ma miejsce cztery razy częściej u chłopców niżeli dziewczynek. Stopa życiowa, dochody, czy wykształcenie rodziny nie mają absolutnie żadnego wpływu na występowanie autyzmu.

Autyzm wpływa na rozwój mózgu w sferach rozumowania, socjalnych kontaktów tudzież porozumiewania się. Dzieci oraz dorośli z autyzmem mają przeważnie w grupie kłopoty z komunikacją a także wspólnych czynnościach. Zaburzenia te utrudniają im porozumienie z innymi i modyfikują stosunek do zewnętrznego świata. Chorzy wykonywać mogą te same ruchy ciała (np. machanie ręką, kołysanie się), nietypowe reakcje względem ludzi, bądź przywiązanie do przedmiotów, czy sprzeciwianie się jakimkolwiek zmianom w rutynie. W niektórych przypadkach występować może agresja i/lub samookaleczanie się.

Autyzm jest najczęściej spotykanym (trzecim) upośledzeniem rozwojowym – częstszym niżeli zespół Down’a. Jednakowoż większość społeczeństwa, w tym wielu pracowników służby zdrowia, naukowców, wciąż nie rozumie jak autyzm oddziałuje na chore osoby tudzież jaki jest najdoskonalszy sposób pracy z osobami borykającymi się z autyzmem.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty funkcjonowania dziecka autystycznego w grupie przedszkolnej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to wiek przedszkolny – rozwój i potencjał dziecka: wiek przedszkolny jako okres przejściowy, poznawanie świata przez przedszkolaków, działanie spontaniczne i reaktywne dziecka, rozwój społeczny, poznawczy, emocjonalny dziecka, najważniejsze zmiany rozwojowe przedszkolaka.

Rozdział drugi to metodologia badań własnych: ogólna charakterystyka badań pedagogicznych, problem, hipotezy, cel i przedmiot badań, metody i techniki badawcze, organizacja badań.

Rozdział trzeci to dziecko autystyczne w grupie przedszkolnej: wyniki badań, wskazania i propozycje w odpowiedzi na wyniki badań, podsumowanie i wnioski.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW i badania własne.

Jaki jest stopień wykorzystania komputera i Internetu przez uczniów z klas 1-3

Wstęp 3

Rozdział I. Analiza literatury przedmiotu 5
1. Wyjaśnienia terminologiczne 5
2. Charakterystyka rozwoju psychofizycznego dzieci w wiekuwczesnoszkolnym 13
3. Proces nauczania i wychowania w klasach początkowych 22
4. Media elektroniczne a wyniki nauczania i wychowania 30

Rozdział II. Metodologia badań własnych 35
1. Problematyka badań 35
2. Zmienne i wskaźniki 35
3. Metody i narzędzia badawcze 36
4. Miejsce i czas badań 39
5. Charakterystyka badanych grup 44
6. Organizacja i przebieg badań 45
7. Charakterystyka gromadzonych badań 46

Rozdział III. Analiza wyników badań własnych 48
1. Stan kontaktu dzieci z mediami elektronicznymi 48
2. Rodzaj treści wykorzystywanych przez uczniów klas 1-3 z mediów 50
3. Wykorzystywanie mediów elektronicznych przez uczniów 68
4. Związki między korzystaniem z mediów elektronicznych a wynikami nauczania uczniów 69
5. Związki między korzystaniem z mediów elektronicznych a wynikami wychowania w zakresie wychowania społeczno – moralnego, w zakresie wychowania estetycznego oraz w zakresie wychowania zdrowotnego 72
6. Stan współdziałania nauczycieli i rodziców w zakresie przygotowania uczniów do korzystania z mediów elektronicznych 74
7. Możliwości efektywniejszego wykorzystania mediów elektronicznych w procesie nauczania i wychowania uczniów w klasach 1-3. 76

Rozdział IV. Uogólnienia i wnioski z badań 78

Bibliografia 87
Aneks 1 91
Aneks 2 93
Aneks 3 96
Aneks 4 98
Aneks 5 102
Streszczenie pracy 106

Wstęp

Komputery „opanowały świat”. Są na poczcie, w banku, w sklepie, u lekarza, w bibliotece. W swej ekspansji dotarły także do szkół, a informatyka stała się jednym z obowiązkowych przedmiotów na wszystkich szczeblach edukacji. Rok 1999 zapoczątkował nowy etap w rozwoju polskiego szkolnictwa, rozpoczęła się bowiem długo oczekiwana reforma edukacji, która jest przede wszystkim przebudową struktury systemu szkolnego podporządkowaną celom programowym. W zakres treści programowych weszła charakterystyka komunikatów medialnych, w tym również multimedialnych. Uczeń odtąd ma samodzielnie poszukiwać informacji we wszystkich dostępnych źródłach, wśród których nie sposób pominąć tych poza książkowych, jakimi są komputerowe programy multimedialne oraz multimedialne encyklopedie, słowniki czy wreszcie Internet. Właśnie w samodzielnym zdobywaniu potrzebnej wiedzy należy dostrzegać podstawową rolę komputerowych środków multimedialnych. Właśnie to powinien dostrzegać współczesny nauczyciel.

Celem niniejszej pracy jest uzyskanie informacji o tym, jaki jest stopień wykorzystania komputera i Internetu przez uczniów z klas 1-3.

Media elektroniczne wspomagające sam proces dydaktyczny, wzbogacają i uatrakcyjniają dotychczas stosowane metody nauczania. Istotnego znaczenia nabiera zwłaszcza wyrabianie umiejętności samodzielnego uczenia się, na co w dziedzinie stosowania komputerów będzie zdany dzisiejszy uczeń, chcący stosować nowoczesne metody w późniejszym życiu i w pracy zawodowej. Media elektroniczne spełniają w procesie kształcenia trzy zasadnicze funkcje, takie jak funkcja poznawczo –kształcąca, emocjonalno – motywacyjna oraz działaniowo – interakcyjna. Funkcja poznawczo-kształcąca ze swym całym bogactwem różnorodnych informacji przekazywanych w języku obrazów, słów, dźwięków i działań rozszerza pole poznawcze uczących się poprzez udostępnianie im niemalże całej rozległej rzeczywistości, rozwijając jednocześnie ich procesy percepcyjne, intelektualne i wykonawcze. Dzięki nim uczniowie spostrzegają współczesne obiekty, procesy i zjawiska w sposób możliwie wierny, w ich autentycznym otoczeniu, w ruchu, w kolorze, a więc z uwzględnieniem wszelkich właściwości poznawanej rzeczywistości, a także obiekty, rzeczy, procesy, zjawiska odległe w czasie i przestrzeni.

Dzięki funkcji emocjonalno-motywacyjnej człowiek najpełniej poznaje świat, kiedy w ów proces zaangażowana jest cała jego osobowość – wszystkie procesy psychiczne, a więc nie tylko sfera intelektualna, ale i emocjonalno-motywacyjna. Multimedia posiadają siłę angażowania całej jednostki, a więc również sfery emocjonalno-motywacyjnej człowieka, wywołują one bowiem nie tylko określone przeżycia intelektualne, ale również wzruszenia, przeżycia emocjonalno-ekspresyjne, przez co z kolei rozbudzają zaangażowanie, zaciekawienie materiałem nauczania. Dzieje się tak między innymi dlatego, że multimedia mają wiele wspólnego ze sztuką, posiadają bowiem określoną dramaturgię, oddziałują na ludzi całym zespołem środków wyrazowych: pięknem obrazu i słowem, harmonijną kompozycją, bogactwem różnorodnych efektów akustycznych i muzycznych. Między emocjami a motywacją istnieje ścisły związek. Media oddziałując na sferę emocjonalną człowieka, uruchamiają tym samym u niego określone procesy motywacyjne.

Współczesne media stosowane w procesie kształcenia są nie tylko źródłem niesamowitego bogactwa informacji i oddziaływania na wszystkie sfery osobowości człowieka, ale również umożliwiają działania motoryczne i komunikowanie się. Owa działaniowa funkcja mediów jest szczególnie ważna w procesie kształcenia umiejętności i sprawności manualnych. Funkcja, która jest szczególnie ważna w procesie nauczania-uczenia się oraz stanowi główną cechę komputera i tworzonych na jego bazie multimediów to interakcyjność. Funkcja ta polega na tym, że media interakcyjne nie tylko przekazują informacje, ale również umożliwiają wzajemne komunikowanie się, wymianę informacji, prowadzenie dialogu, co dotychczas było atrybutem jedynie ludzi, choć na ogół słabo wykorzystywanym w procesie kształcenia. To właśnie dzięki interakcyjności media stają się alternatywnym nauczycielem, gdyż mogą organizować wszystkie niezbędne ogniwa procesu uczenia się: począwszy od postawienia zadania poznawczego a skończywszy na sprawdzeniu osiągnięć uczących się.

Internet w życiu młodzieży

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. INTERNET JAKO ZJAWISKO WSPÓŁCZESNEJ KULTURY 4
1.1. Istota i początki Internetu 4
1.2. Zasięg i oddziaływanie Internetu 7
1.3. Charakterystyka użytkowników Internetu 12
1.4. Internet wobec kultury 15
1.5. Internet wobec procesów globalizacyjnych 17

ROZDZIAŁ II. METODOLOGICZNE PODSTAWY BADAŃ WŁASNYCH 25
2.1. Przedmiot i cel badań 25
2.2. Problemy i hipotezy badawcze 36
2.3. Metody i techniki badań 39
2.4. Teren i organizacja badań 40
2.5. Charakterystyka próby badawczej 45

ROZDZIAŁ III. ROLA I ZNACZENIE INTERNETU W ŻYCIU WSPÓŁCZESNEJ MŁODZIEŻY W ŚWIETLE BADAŃ WŁASNYCH 47
3.1. Analiza i interpretacja wyników badań 47
3.2. Wnioski i weryfikacja hipotez 57
3.3. Korzyści i zagrożenia wynikające z użytkowania sieci przez młodych ludzi 60

ZAKOŃCZENIE 66
BIBLIOGRAFIA 68
SPIS RYSUNKÓW 71
SPIS TABEL 72
SPIS WYKRESÓW 73
ZAŁĄCZNIK 74

WSTĘP

Istnieje jakiś koszmarny paradoks życia, przejawiający się w tym, że zyskanie czasu (dzięki nowoczesnej technice) nie zawsze oznacza, że mamy go więcej, a otwarcie na świat niekoniecznie poszerza naszą świadomość, wiedzę o świecie. Komputer wraz z Internetem jest tego najlepszym przykładem. Jego obecność ułatwia wykonanie wielu zadań, skraca czas ich realizacji, podnosi komfort życia w sposób trudny wprost do przecenienia, ale jednocześnie może ograniczyć ekspansję życiową człowieka, wyalienować go z otoczenia, zaburzyć potrzeby fizyczne i psychiczne, ograniczyć ambicje i dążenia, może stać się przyczyną ubóstwa i wreszcie spowodować głęboką depresję, a nawet doprowadzić do śmierci. Uzależnienie od TV, od gier wideo, od komputera, od Internetu (IAD – Internet Addiction Disorder) – cyberzależność, siecioholizm, sieciozależność, netoholizm, internetoholizm, infozależność – stają się największym problemem psychicznym i społecznym współczesnych czasów i każda z tych nazw stanowi zaledwie jedną z możliwości zachowania patologicznego związanego z wykorzysta¬niem mediów.

Pierwsze niepokojące doniesienia terapeutów, psychologów czy pedagogów na temat zagrożeń ze strony mediów pojawiły się w latach 80. XX w. i wiązały się z upowszechnieniem techniki wideo oraz komputera, a wraz z nimi różnego typu gier ekranowych. Jednak prawdziwy problem pojawił się, kiedy w 1993 r. utworzono pierwsze przeglądarki internetowe www (World Wide Web), a Internet stał się ogól¬nie dostępny. Obecnie uzależnienie od elektronicznych środków przekazu najczęściej związane jest z takimi mediami, jak telewizja (i jej „przystawki” odtwarzacze CD, DVD), komputer (gry, przetwarzanie plików, opracowywanie programów itp.), Internet (poszukiwanie informacji, tworzenie informacji, gry interaktywne, nawiązywanie kontaktów interpersonalnych, hazard, przeglądarki, pokoje tematyczne, fora dyskusyjne, zakupy, poczta itp.), przenośne odtwarzacze (CD, MP3 itp.), automaty do gier, telefony komórkowe.

Kiedy na corocznym zjeździe Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego w Toronto, w 1996 r., Kimberly Young wygłosiła referat o nałogu Internetu (Internet Addiction: The Emergency of New Clinical Disorder), wielu uczestników potraktowało go jako histeryczną ekspresję własnych lęków autorki. Porównywanie z alkoholikiem internauty, który drżącą ręką naciska kolejny przycisk klawiatury, podobnie jak alkoholik sięga po kolejny kieliszek, wydawało się tak absurdalne, że jeden z internautów Ivan Goldberg dla przekory otworzył forum dyskusyjne na ten temat. Jakież było jego zdziwienie, kiedy uczestnicy okazali się ludźmi rozpaczliwie potrzebującymi pomocy, a psychologowie zaczęli poszukiwać informacji o możliwościach leczenia siecioholików.

Następnym posunięciem Goldberga było więc, już bez cienia ironii, uruchomienie internetowej grupy wsparcia dla AN – anonimowych netoholików. Dzisiaj jest on cenionym badaczem zjawiska uzależnienia od komputera. Coraz więcej pojawia się doniesień prasowych i badań naukowych pokazujących, jak poważny jest to problem (np. o przypadkach psychoz, śmierci z przeciążenia, zagłodzenia się maniaków komputerowych, którzy siedząc przy komputerze, zapomnieli, że trzeba też przynajmniej jeść, pić i spać). W Polsce mówi się już o pierwszych wyrokach sądowych, w których podstawą orzeczenia było uzależnienie od Internetu.

Przetwarzanie informacji, zakupy, poszukiwanie silnych wrażeń, korespondencja, gry symulacyjne, zabawy interakcyjne to tylko niewielka część możliwości, jakie stwarzają domowe media, które jednak wystarczą, aby spędzić przy komputerze 4-16 godzin dziennie.

Celem pracy jest określenie wpływu Internetu na życie współczesnej młodzieży.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym opisany jest Internet jako zjawisko współczesnej kultury, a więc: istota i początki Internetu, zasięg i oddziaływanie Internetu, charakterystyka użytkowników Internetu, Internet wobec kultury oraz Internet wobec procesów globalizacyjnych.

W drugim rozdziale zaprezentowane są metodologiczne podstawy badań własnych, a więc: przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, metody i techniki badań, teren i organizacja badań oraz charakterystyka próby badawczej.

W trzecim rozdziale przedstawiona jest rola i znaczenie Internetu w życiu współczesnej młodzieży w świetle badań własnych, a więc: analiza i interpretacja wyników badań, wnioski i weryfikacja hipotez oraz korzyści i zagrożenia wynikające z użytkowania sieci przez młodych ludzi.

Kara śmierci w opinii studentów

Wstęp 2

Rozdział I. Kara Śmierci 4
1.1. Historia stosowania kary śmierci w Polsce i na świecie 4
1.1.1. Pojęcie kary 4
1.1.2. Definicja kary śmierci 6
1.1.3. Kara śmierci w aspekcie historycznym 7
1.1.4. Poglądy na karę 12
1.2. Argumenty za i przeciw stosowaniu kary śmierci 15
1.2.1. Argumenty „za” 16
1.2.2. Argumenty „przeciw” 17
1.2.3. „Za” i „przeciw” sędziów i prokuratorów w kwestii kary śmierci 19
1.2.4. Kara śmierci jako problem moralny 22

Rozdział II. Metodologiczne podstawy badań 30
2.1. Uzasadnienie wyboru tematu pracy badawczej 30
2.2. Przedmiot i cel badań 30
2.3. Problemy badawcze i hipotezy 32
2.4. Zmienne i wskaźniki 39
2.5. Metody, techniki i narzędzia badawcze 41
2.6. Organizacja i przebieg badań 47

Rozdział III. Kara śmierci w opinii studentów w świetle badań własnych 51
3.1. Charakterystyka terenu badań i badanej populacji 51
3.2. Prezentacja wyników badań 56

Zakończenie 69
Bibliografia 71
Spis tabel 73
Spis wykresów 74
ANEKS 75

Wstęp

Jedynym powodem stosowania kary śmierci jest fakt, że dokonane zostało przestępstwo. Byłoby niedopuszczalne, aby przestępca mógł naprawić swe winy przez podjęcie działań pożytecznych dla społeczeństwa. Jeśli na przykład przestępca skazany na śmierć zaproponuje swój udział w eksperymencie medycznym, w którym narazi swe życie, aby przetestować nowe lekarstwo, jego ofiarność nie może zostać przyjęta. Skazany na śmierć nie ma prawa ryzykować życiem. Nie ma prawa pozbawić wymiaru sprawiedliwości wykonania przepisanej rytuałem kary śmierci. Nie ma prawa do samobójstwa skrywanego pod pozorem ofiary. Jego życie należy do kata i kara musi być wykonana tak, jak ją wyznaczył sędzia.

Celem pracy jest przedstawienie opinii studentów na temat kary śmierci.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest historia stosowania kary śmierci w Polsce i na świecie, zaprezentowane jest pojęcie kary, definicja kary śmierci, poglądy na karę, argumenty „za” i „przeciw” stosowaniu kary śmierci, „za” i „przeciw” sędziów i prokuratorów w kwestii kary śmierci oraz kara śmierci jako problem moralny.

W drugim rozdziale przedstawione są metodologiczne podstawy badań, a więc: uzasadnienie wyboru tematu pracy badawczej, przedmiot i cel badań, problemy badawcze i hipotezy, zmienne i wskaźniki, metody, techniki i narzędzia badawcze oraz organizacja i przebieg badań.

W trzecim rozdziale zaprezentowane jest zagadnienie kary śmierci w opinii studentów w świetle badań własnych; rozdział zwiera również charakterystykę terenu badań i badanej populacji.

Przestępca ma prawo do wszelkiej kary, również kary śmierci ponieważ zasługuje na cierpienie. Swym postępowaniem dał dowód, że potrzebuje cierpienia, więc nie wolno go cierpienia pozbawić. Łamiąc prawo, przestępca odrzuca normy moralności i wypiera się ich. Może jednak powrócić do poszanowania ich wymagań, jeśli okaże skruchę i nałoży na siebie karę za popełnione zbrodnie. Jeśli uzna swą winę, dobrowolnie przyjmie karę i postanowi przestrzegać prawa i moralności, stanie się na powrót człowiekiem zasługującym na szacunek. Kara jest potrzebna, by ta przemiana dokonała się w rzeczywistości – choć wewnętrznie – i nie pozostała pobożnym życzeniem. Inaczej mówiąc, kara może być pokutą przyjmowaną świadomie, celowo i dobrowolnie. Będzie pokutą, gdy nie budzi lęku, gdy karany nie chce przed nią uciec, lecz gotów jest ją przyjąć w wyznaczonym wymiarze. Ważne jest zatem, by złoczyńca nie wypierał się złych intencji, tylko przyznał się do nich, nie próbując wprowadzić w błąd sędziów. Jednakże kara może stać się pokutą tylko dla człowieka kierującego się zasadami jawności działania i honoru.

Kara śmierci to kara główna, kara ostateczna, kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa. Stosowano ją od początków istnienia prawa, różnie w zależności od krajów, systemów prawnych i epok; najczęściej za czyny uniwersalnie pojmowane jako zbrodnie, takie, jak zabójstwo lub zdrada stanu, ale także za drobniejsze przestępstwa, w tym skierowane przeciw mieniu lub nawet występki obyczajowe, jak cudzołóstwo. Kara śmierci była bądź jest też zapisana w prawach religijnych różnych wyznań. W Polsce obecnie od 1998 roku nie ma jej w systemie prawnym.

Pojawiają się również poglądy, iż wykreślenie kary śmierci z arsenału środków karnych sprawia, że państwo zostaje pozbawione jednego z ważnych instrumentów w walce z przestępczością szczególnie niebezpieczną, bo skierowaną przeciwko życiu i zdrowiu obywateli. Jest to szczególnie niebezpieczne zwłaszcza w sytuacji, gdy pojawiło się i narasta zjawisko przestępczości zorganizowanej, w ramach której dokonywanie umyślnych zabójstw stanowi element rutynowej działalności przestępczej. Sprawcy przestępstw tego typu na ogół świadomie decydują się na uczynienie z zabijania innych ludzi zarówno sposobu na życie, jak i sposobu zarobkowania. Rezygnacja z kary śmierci wystawia państwo na niebezpieczeństwo bezsilności w walce z tego rodzaju przestępczością, zwłaszcza w sytuacji, gdy instytucja warunkowego przedterminowego zwolnienia podważa wiarygodności kar dożywotniego pozbawienia wolności.