Prace dyplomowe z kierunku Politologia

Politologię można określić jako naukę, której przedmiotem badań jest polityka i życie polityczne.
Funkcja regulacyjna politologii dotyczy podporządkowania i ujednolicania działań politycznych. Realizowana jest w oparciu o normy polityczne jak również stabilizację działań politycznych. Istotnym jest, że brak właściwej unifikacji podejmowanych działań system polityczny nie miałby możliwości prawidłowego funkcjonowania.
Funkcja socjalizacji politycznej dotyczy procesu wdrażania i włączania się członków społeczności w kulturę polityczną. Oznacza to pogłębianie i nabywanie wiedzy o danym systemie politycznym jak również kreowanie poglądów wraz z postawami politycznymi oraz kształtowaniem hierarchii wartości politycznych.
Rola funkcji integracyjnej polega na tworzeniu podstaw do koordynacji działań politycznych. Funkcja ta polega tez na współdziałaniu bądź współpracy jednostek i grup w chęci osiągnięcia danych wartości i dóbr. Widać tu wyraźny związek z motywacją i wyjaśnianiu celowości faktycznych instytucji i norm politycznych jak również zasad organizacji i działalności systemów politycznych.
—
Poniżej oferowane przez nas prace dyplomowe z politologii

Parlament a opozycja parlamentarna na przykładzie wybranych państw Unii Europejskiej

Wstęp 2

Rozdział I. Parlament – istota parlamentu we współczesnym państwie 4
1.1. Pojęcie parlamentu 4
1.2. Funkcje parlamentu we współczesnym państwie 14
1.3. Struktura współczesnych parlamentów 19
1.4. Parlament wobec władzy wykonawczej 27

Rozdział II. Parlament a opozycja parlamentarna we Włoszech 31
2.1. Etapy kształtowania się konstytucjonalizmu włoskiego 31
2.2. System partyjny współczesnych Włoch 33
2.3. Charakterystyka włoskiej sceny politycznej przełomu XX i XXI wieku 38
2.4. Problem opozycji parlamentarnej we Włoszech 41

Rozdział III. Opozycja parlamentarna w Niemczech 45
3.1. Bundestag – charakterystyka i struktura 45
3.2. Bundestag jako typ parlamentu pracującego 46
3.1.1.Komisje specjalistyczne Bundestagu 54
3.3. Opozycja parlamentarna w Niemczech 54

Rozdział IV. Miejsce i rola opozycji parlamentarnej w Wielkiej Brytanii i Francji 61
4.1. Parlament i opozycja parlamentarna w Wielkiej Brytanii 61
4.1.1. Brytyjski system partyjny 61
4.1.2. Gabinet cieni 69
4.2. Parlament i opozycja parlamentarna we Francji 78
4.2.1. Francuski system partyjny 78
4.2.2. Opozycja parlamentarna we Francji 81
4.3. Podsumowanie i wnioski 83

Zakończenie 88
Bibliografia 90
Spis tabel 93

Wstęp

Opozycja jest zjawiskiem z obszaru funkcjonowania systemów politycznych. Prace dotyczące tego problemu koncentrują się wokół podstaw prawnych i praktyki politycznej. W latach dziewięćdziesiątych pojawiły się w Polsce liczne rozprawy politologiczne odnoszące się do kwestii funkcjonowania systemu politycznego. Na ten temat opublikowano już wszystko lub prawic wszystko. Pisano o demokracji przedstawicielskiej, podziałach socjopolitycznych. partiach politycznych, „rządach partii” i systemach partyjnych, koalicjach partyjnych, formach partycypacji obywatelskiej, zachowaniach wyborczych, instytucjonalnych uwarunkowaniach procesów decyzyjnych, stosunkach między państwem a grupami interesów itd. Brakowało jednak opracowania porównawczego o demokracji, w którą wpisana jest możliwość uzgadniania interesów między większością a mniejszością, wyrażania sprzeciwu, kontestacji i opozycji jako mechanizmu alternacji władzy.

Zjawisko opozycji jest nierozerwalnie związane z wartościami demokracji liberalnej, a sfera instytucjonalna stwarza najbardziej sprzyjające warunki do ułożenia stabilnych stosunków między większością a mniejszością. Mniejszość, nawet gdy nie ma realnych szans na zdobycie władzy, ma zagwarantowane rzeczywiste uprawnienia, dzięki istniejącym mechanizmom stanowienia równowagi i kontroli. Z ideą tą związane jest integralnie stanowisko o ograniczonych rządach większości w przeciwieństwie do rządu absolutnego. Przekonanie to oparte jest na doktrynie konstytucyjnej, której celem jest łączenie skutecznego i sprawnego rządu z troską o prawa jednostki i mniejszości. Można zatem powiedzieć, że wspólna wszystkim wariantom demokracji liberalnej wiara w konieczność istnienia zorganizowanej opozycji jako instytucji zapewniającej wolny wybór oparta jest na aksjomacie „prawomocności opozycji”. Pojęcie „demokracja” jest nierozerwalnie związane z pojęciem „partia”, które w całej historii zachodniego systemu rządzenia oznacza podział, konflikt lub opozycję w obrębie państwa. Opozycję możemy badać przez pryzmat analizy prawnej, koncentrując się na zagadnieniu obecności w parlamencie, wyborów, prawa wyborczego i reprezentacji. Przy podejściu politologicznym interesować nas będzie głównie jej rola w kontekście systemu partyjnego i kompromisów międzypartyjnych. Nie znaczy to jednak, że będziemy mogli pominąć kontekst instytucjonalny. Fakt. że znaczna część elektoratu każdej ważnej partii politycznej identyfikuje się z jakąś grupą wartości łączonych z innymi partiami, zmusza przywódców partyjnych do czynienia ustępstw na rzecz innych ugrupowań w czasie sprawowania władzy oraz daje im nadzieję na poparcie w czasie pozostawania w opozycji.

Dążenie do zdobycia władzy to rzeczywistość, która kryje się za każdą opozycją polityczną. Sposób, w jaki partie polityczne zdążają do realizacji tego celu, zależy przede wszystkim od ogólnych cech systemu politycznego i określa również, „widoczność” opozycji. Rywalizacja polityczna i uzgadnianie interesów toczą się na wielu różnych obszarach. W systemie demokratycznym największe znaczenie mają parlament i wybory. Układ sił między większością a opozycją w sytuacji idealnej, los ustaw i władzy wykonawczej zależą od rezultatu konfrontacji na tym polu. Jednak w praktyce sytuacja jest o wiele bardziej złożona.

W niniejszej pracy podęto próbę ukazania istoty parlamentu a opozycja parlamentarna na przykładzie wybranych państw Unii Europejskiej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.
Rozdział pierwszy to parlament – istota parlamentu we współczesnym państwie: pojęcie parlamentu, funkcje parlamentu we współczesnym państwie, struktura współczesnych parlamentów oraz parlament wobec władzy wykonawczej.

Rozdział drugi to parlament a opozycja parlamentarna we Włoszech: etapy kształtowania się konstytucjonalizmu włoskiego, system partyjny współczesnych Włoch, charakterystyka włoskiej sceny politycznej przełomu XX i XXI wieku oraz problem opozycji parlamentarnej we Włoszech.

Rozdział trzeci to opozycja parlamentarna w Niemczech: Bundestag – charakterystyka i struktura, Bundestag jako typ parlamentu pracującego, komisje specjalistyczne Bundestagu a także opozycja parlamentarna w Niemczech.

Rozdział czwarty to miejsce i rola opozycji parlamentarnej w Wielkiej Brytanii i Francji: parlament i opozycja parlamentarna w Wielkiej Brytanii, brytyjski system partyjny, gabinet cieni, parlament i opozycja parlamentarna we Francji, francuski system partyjny, opozycja parlamentarna we Francji dawniej i dziś oraz podsumowanie i wnioski.
Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Kreowanie wizerunku organizacji pozarządowych

praca dyplomowa z zakresu Public relations

Wstęp. 2

Rozdział I. Public relations – zagadnienia teoretyczne 4
1. Istota Public Relations 4
2. Ewolucja PR 9
3. Zakres działania 18
4. Pojęcie i proces kształtowania wizerunku 21
5. Cele PR 26

Rozdział II. Sektor non profit w Polsce 31
1. Organizacje pozarządowe – definicja i obszar działania 31
2. Sektor non-profit a pojęcia aktywności obywatelskiej 39
3. Opinie społeczeństwa o organizacjach pozarządowych 43
4. PR w sektorze non-profit 45

Rozdział III. Kształtowanie wizerunku organizacji pozarządowych na przykładzie Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińska Fundacja Praw Człowieka 50
1. Fundacja im. Roberta Schumana 50
1.1. Ogólna charakterystyka 50
1.2. Statut Fundacji 51
1.3. Podejmowane Inicjatywy 56
2. Helsińska Fundacja Praw Człowieka 59
2.1. Ogólna charakterystyka 59
2.2. Statut Fundacji 61
2.3. Podejmowane inicjatywy 63
3. Analiza porównawcza Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka pod kątem kształtowania wizerunku 66

Zakończenie. 70
Bibliografia. 72
Spis tabel i rysunków. 75

Wstęp

W organizacjach pozarządowych bardzo często spotyka się podział obowiązków na zasadzie „wszyscy robią wszystko”, czyli to, co akurat trzeba zrobić. Każdy rozmawia przez telefon, wysyła e-maile, chodzi na spotkania, tłumaczy zasady działania organizacji. Można więc w zasadzie powiedzieć, że wszyscy zajmują się public relations.

Public relations to najprościej ujmując kształtowanie wizerunku, czyli te wszystkie działania, które wpływają na postrzeganie organizacji: co robi, jak to robi, jakimi wartościami się kieruje, czy jest skuteczna itd.

Często mówiąc o public relations kojarzymy to pojęcie z mediami, komunikatami prasowymi, konferencjami itd. To jednak niewielki, choć bardzo ważny wycinek tego, co i jak kształtuje obraz naszej organizacji. Informacje z trzeciego sektora rzadko trafiają na pierwsze strony gazet tym ważniejsze stają się więc inne kanały komunikacji ze światem, czyli partnerami, darczyńcami, wolontariuszami. Te kanały to rozmowy i spotkania, ale także nasza strona internetowa, folder, oferta sponsorska, gazetka i wszystkie inne materiały, które o nas opowiadają.

Warto zadbać o wizerunek najlepiej jak można. Przemyślane, mądre i konsekwentne działania public relations przekładają się na konkrety. A mianowicie nowych partnerów; zadowolonych ze współpracy partnerów dotychczasowych; wolontariuszy, którzy chcą się z nami związać, donatorów, sponsorów itp.

Praca pt. „Kreowanie wizerunku organizacji pozarządowych” składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy będzie przedstawiał będzie zagadnienia teoretyczne z zakresu Public relations. Przybliżona zostanie istota Public relations, ewolucja PR, zakres działania, pojęcie i proces kształtowania wizerunku oraz cele PR.

Rozdział drugi zajmować się będzie tematyką sektora non profit w Polsce. Zaprezentowane zostaną organizacje pozarządowe – definicja i obszar działania, sektor non-profit a pojęcia aktywności obywatelskiej, opinie społeczeństwa o organizacjach pozarządowych oraz Public relations w sektorze non-profit.

Rozdział trzeci analizować będzie kształtowanie wizerunku organizacji pozarządowych na przykładzie Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińska Fundacja Praw Człowieka. Przybliżona zostanie ogólna charakterystyka Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, ich statut oraz podejmowane inicjatywy. Ponadto zaprezentowana zostanie analiza porównawcza Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka pod kątem kształtowania wizerunku.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Korupcja jako patologia instytucji. Doświadczenia organizacji pozarządowych

Wstęp 2

Rozdział I. Łapownictwo a negatywne zjawiska społeczne – korupcja 4
1.1. Zakres pojęcia 4
1.2. Charakterystyka łapownictwa 9
1.3. Przesłanki odpowiedzialności za łapownictwo 12

Rozdział II. Ogólna charakterystyka korupcji 19
2.1. Prawne regulacje i rozmiar zjawiska 19
2.2. Uwarunkowania korupcji 22
2.3. Skutki korupcji 24
2.4. Przeciwdziałanie i walka z korupcją 29

Rozdział III. Korupcja jako patologia instytucji – przykład zjawiska w organizacjach pozarządowych 31
3.1. Korupcja w organizacji – definicja zjawiska 31
3.2. Proces korumpowania organizacji 34
3.3. System wzajemnych zależności 35
3.4. Wykorzystywanie organizacji do korupcji 36

Zakończenie 49
Bibliografia 51

Wstęp

Organizacje pozarządowe, jako instytucje społeczeństwa obywatelskiego, ale także – jeśli posiadają osobowość prawną – jako podmioty zdolne do występowania w obrocie prawnym, np. w charakterze strony, mogą być jednym ze skutecznych elementów przeciwdziałania korupcji. Ich rola może polegać na: bezpośrednim zwalczaniu korupcji (watch dogi, organizacje typu śledczego, udzielające wsparcia i profesjonalnej obsługi prawnej w tym zakresie), wpływaniu na podniesienie ogólnej kultury prawnej, głównie poprzez oddziaływanie na przestrzeganie prawa w głównych obszarach funkcjonowania administracji publicznej oraz na jego poprawę (organizacje monitorujące funkcjonowanie administracji, opracowujące mechanizmy kontroli, podejmujące inicjatywy legislacyjne), podnoszenie poziomu wiedzy i świadomości społecznej (poprzez działania o charakterze edukacyjnym). Oczywiście niektóre podmioty mogą te role łączyć.

Niewątpliwie jednak organizacje pozarządowe możemy także spotkać po drugiej stronie. Jak się bowiem okazuje, szyld „organizacja pozarządowa” czy „non-profit” nie tylko nie chroni przed działaniami nieetycznymi czy bezprawnymi, ale – z uwagi na szczególne prawa i ulgi podatkowe – może je wręcz prowokować. Wystarczy wspomnieć np. pranie brudnych pieniędzy z handlu narkotykami czy zwykłe oszustwa celne.

Bezdyskusyjnie do tego typu zachowań zaliczyć należy również fałszywe koncerty charytatywne, w których beneficjentem był organizator, czy zbiórki publiczne (w tym także sprzedaż na szczytny cel krzyżówek i innych publikacji), w których nic trafia do tych, którzy mieli pomoc otrzymać. Podobny problem dotyczy również systemu wymuszania na inwestorach rozmaitych przedsięwzięć budowlanych łapówek, tzw. eko-haraczy. Problemy patologii w organizacjach pozarządowych były przyczyną zarówno powstania Karty zasad działania organizacji pozarządowych, jak i działań rządu.
W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty korupcji jako patologii instytucji na przykładzie organizacji pozarządowych. Taki też był cel zasadniczy opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to łapownictwo a negatywne zjawiska społeczne – korupcja: zakres pojęcia, charakterystyka łapownictwa, przesłanki odpowiedzialności za łapownictwo.

Rozdział drugi to ogólna charakterystyka korupcji: prawne regulacje i rozmiar zjawiska, uwarunkowania korupcji, skutki korupcji oraz przeciwdziałanie i walka z korupcją.

Rozdział trzeci korupcja jako patologia instytucji – przykład zjawiska w organizacjach pozarządowych: korupcja w organizacji – definicja zjawiska, proces korumpowania organizacji, system wzajemnych zależności oraz wykorzystywanie organizacji do korupcji.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Konflikty na Bałkanach w latach 90-tych w świetle polityki państw Europy

WSTĘP 2

Rozdział 1.
KONFLIKTY MIĘDZYNARODOWE – ISTOTA I ZAKRES POJĘCIA 3
1.1. Ujęcie definicyjne konfliktów międzynarodowych 3
1.2. Cechy konfliktów i ich specyfika 12
1.3. Zasięg konfliktów międzynarodowych 15
1.4. Polityczne znaczenie konfliktów międzynarodowych 19

Rozdział 2.5
KONFLIKTY NA BAŁKANACH W LATACH 90 – TYCH 25
2.1. Kraje Półwyspu Bałkańskiego – charakterystyka 25
2.2. Ogniska konfliktów na Bałkanach 26
2.3. Najważniejsze konflikty na Bałkanach 30
2.3.1. Wojna w Bośni 30
2.3.2. Konflikt w Kosowie i Metochii 36

Rozdział 3.
POLITYKA EUROPEJSKA A KONFLIKTY NA BAŁKANACH 44
3.1. Procesy dezintegracyjne w Europie 44
3.2. Secesjoniści kontra polityka państw europejskich 49
3.3. Pakt stabilności dla Bałkanów 51
3.4. Podsumowanie i wnioski 55

ZAKOŃCZENIE 57
BIBLIOGRAFIA 61
SPIS RYSUNKÓW 64

WSTĘP

Czy konflikty, wojny od zarania dziejów kształtowała wizerunek świata? Jeśli wierzyć danym statystycznym konflikt jest nieodłącznym atrybutem relacji międzyludzkich i międzypaństwowych. W latach 3600 p.n.e.-2005 n.e. doszło aż do czternastu i pół tysiąca konfliktów zbrojnych, które pochłonęły trzy i pół miliarda istnień ludzkich. W ciągu niemal pięciu tysięcy sześciuset lat historii ludzkość zaznała zaledwie dwustu dziewięćdziesięciu dwóch lat pokoju. Globalne spojrzenie na konflikt prowadziłoby jednak do wypaczonego wizerunku historii świata, który ukazując swe darwinistyczne oblicze, dawałby szansę przetrwania jedynie najsilniejszym. Zjawisko konfliktu wpisane jest w zbyt szeroki kontekst skomplikowanych procesów społeczno-polityczno-kulturowych, by móc rozpatrywać je tylko w oparciu o zwykły argument przemocy prowadzącej do osiągnięcia konkretnych celów.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty konfliktów na Bałkanach w latach 90-tych w świetle polityki państw Europy. Taki też był zasadniczy cel opracowania.
Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to konflikty międzynarodowe – istota i zakres pojęcia: ujęcie definicyjne konfliktów międzynarodowych, cechy konfliktów i ich specyfika, zasięg konfliktów międzynarodowych, polityczne znaczenie konfliktów międzynarodowych.

Rozdział drugi to konflikty na Bałkanach w latach 90-tych: kraje Półwyspu Bałkańskiego – charakterystyka, ogniska konfliktów na Bałkanach oraz najważniejsze konflikty na Bałkanach.

Rozdział trzeci to polityka europejska a konflikty na Bałkanach: procesy dezintegracyjne w Europie, secesjoniści kontra polityka państw europejskich, pakt stabilności dla Bałkanów oraz podsumowanie i wnioski.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Funkcje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej

Wstęp 2

Rozdział I. Pojęcie i typologia funkcji głowy państwa 3
1.1. Pozycja ustrojowa Prezydenta 3
1.2. Klasyfikacja kompetencji i funkcji Prezydenta 13

Rozdział II. Funkcje Prezydenta RP 24
2.1. Prezydent jako najwyższy przedstawiciel państwa polskiego 24
2.2. Prezydent jako gwarant ciągłości funkcjonowania władzy państwowej 29
2.3. Odpowiedzialność Prezydenta 32

Rozdział III. Funkcje Prezydentów ważniejszych krajów Europy a systemy polityczne współczesnej Europy 40
3.1. Prezydencjalizm 40
3.2. Rozwiązania hybrydalne w Europie Zachodniej – semiprezydencjalizm 44

Podsumowanie 55
Bibliografia 68

Wstęp

Instytucje państw o stabilnej i długiej praktyce ustrojowej są traktowane przez politologów jako oczywiste i względnie niezmienne ramy uprawianej polityki. Można mówić o stylach i sposobie sprawowania przywództwa i zarządzania instytucjami władzy wykonawczej. Jednak zasadnicze ramy instytucjonalne są względnie stałe. Przypadek Polski — a także innych krajów postkomunistycznych — w ostatniej dekadzie XX wieku jest zasadniczo odmiennym zagadnieniem i wymaga dostrzeżenia faktu, że sposób sprawowania przywództwa państwowego, czy szerzej – politycznego, w zasadniczy sposób wpływał na modelowanie rzeczywistego ustroju. Jakkolwiek nie sposób bronić tezy, że Polska lat 1989-2001 była krajem „nieograniczonych możliwości” w kształtowaniu instytucji nowego państwa, to jednak trzeba dostrzec zasadniczą rolę – a zatem także odpowiedzialność – elity przywódczej w kształtowaniu modelu ustrojowego.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania roli i funkcji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to pojęcie i typologia funkcji głowy państwa: pozycja ustrojowa Prezydenta, klasyfikacja kompetencji i funkcji Prezydenta.

Rozdział drugi to funkcje Prezydenta RP: Prezydent jako najwyższy przedstawiciel państwa polskiego, Prezydent jako gwarant ciągłości funkcjonowania władzy państwowej, odpowiedzialność Prezydenta.

Rozdział trzeci to funkcje Prezydentów ważniejszych krajów Europy a systemy polityczne współczesnej Europy: prezydencjalizm, rozwiązania hybrydalne w Europie Zachodniej – semiprezydencjalizm.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Charakterystyka polityki celnej w Polsce

Wstęp 2

Rozdział I. Regulacje ceł w prawie polskim 4
1.1 Prawo celne obowiązujące w Polsce 4
1.2 Polskie regulacje prawne zmierzające do integracji z przepisami Unii Europejskiej 12
1.3 Powstanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej 18
1.4 Wspólna polityka handlowa i finansowa 22

Rozdział II. Polska polityka celna na tle Układu o Stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi 26
2.1 Systemy celne w UE 26
2.2 Unia celna 32
2.3 Kształtowanie polskiej polityki celnej 38

Rozdział III. Polska administracja celna w procesach przygotowawczych do przystąpienia do Unii Europejskiej 45
3.1 Funkcje administracji celnej 45
3.2 Zadania administracji celnej 51
3.3 Cele strategiczne 58

Zakończenie 64
Bibliografia 66
Spis tabel i rysunków 72

Wstęp

Międzynarodowa wymiana handlowa należy dzisiaj do ważniejszych dziedzin działalności gospodarczej, mających istotny wpływ na poziom i tempo rozwoju danego państwa. Warto zwrócić uwagę, iż w momencie uzyskania członkostwa we Wspólnotach Europejskich Polska będzie weszła w skład państw, pomiędzy którymi ustanowiona jest unia celna, czyli przestrzeń gospodarcza, w której usunięte są cła i ograniczenia ilościowe w obrocie towarowym między państwami członkowskimi, a ograniczenia handlowe wobec państw trzecich są ujednolicone przez wspólną zewnętrzną taryfę celną. Obowiązują zatem także tzw. cztery wolności europejskie, a pośród nich, swobodny przepływ towarów, a na polskiej granicy będzie ustanowiona zewnętrzna granica celna Unii Europejskiej.

Prawo celne w warunkach gospodarki rynkowej i rozszerzających się różnorodnych kontaktów handlowych budzi coraz większe zainteresowanie, zarówno przedstawicieli doktryny prawa ekonomii, jak i praktyki gospodarczej, a także pracowników różnych szczebli administracji publicznej. Zainteresowaniu prawem celnym sprzyjają również aspiracje Rzeczypospolitej Polskiej, która wraz z integracją w ramach struktur europejskich, i związany z tym proces dostosowywania regulacji polskiego prawa, w tym prawa celnego do rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej.

Celem pracy jest charakterystyka polityki celnej w Polsce.

Treści pracy są ujęte w trzech rozdziałach, z których każdy obejmuje określony temat.

W rozdziale pierwszym przedstawiono zarys regulacji ceł w prawie polskim. Na wstępie omówiono prawo celne obowiązujące w Polsce oraz polskie regulacje prawne zmierzające do integracji z przepisami Unii Europejskiej. Następnie scharakteryzowano powstanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz ukazano wspólną politykę handlową i finansową.

W rozdziale drugim zaprezentowano polską politykę celną na tle Układu o Stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi. Następnie omówiono systemy celne funkcjonujące w Unii Europejskiej. Pod koniec rozdziału przybliżono istotę Unii celnej oraz ukazano kształtowanie polskiej polityki celnej.

Rozdział trzeci został poświęcony tematyce polskiej administracji celnej w procesach przygotowawczych do przystąpienia do Unii Europejskiej. Treścią tego rozdziału są funkcje, zadania oraz cele strategiczne administracji celnej.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę fachową, raporty i artykuły zamieszczone w prasie i w Internecie oraz w oparciu o aktualne akty normatywne i prawne.

Aukcje internetowe a społeczeństwo informacyjne

Wstęp 2

Rozdział I. Społeczeństwo informacyjne – nowa jakość życia społecznego 3
1.1. Informacja i wiedza – geneza społeczeństwa informacyjnego 3
1.2. Człowiek jako element społeczeństwa informacyjnego 15
1.3. Galaktyka Internetu – nowy świat komunikacji 20
1.4. Miary poziomu rozwoju społeczeństwa informacyjnego 23

Rozdział II. Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego 29
2.1. Dostępność nowych technologii 29
2.1.1. Telefonia 29
2.1.2. Komputery 32
2.1.3. Internet 33
2.2. Wdrożenie prawa w zakresie społeczeństwa informacyjnego 37
2.3. Powszechny udział obywateli 46

Rozdział III. Aukcje internetowe – nowa aktywność społeczeństwa informacyjnego 49
3.1. Pojęcie aukcji internetowej 49
3.1.1. Rodzaje aukcji internetowych i sposób ich funkcjonowania 49
3.1.2. Budowa i layout serwisu aukcyjnego 52
3.2. Przykłady aukcji internetowych 56

Zakończenie 61
Bibliografia 63
Spis tabel 65

Wstęp

Zgromadzenie Ogólne ONZ 27 marca 2006 roku postanowiło, że dnia 17 maja każdego roku będzie Światowym Dniem Społeczeństwa Informacyjnego. W Polsce w 2007 roku po raz pierwszy zorganizowano obchody tego dnia na szeroką skalę, a patronat nad nim objął marszałek Sejmu RP. Społeczeństwo informacyjne jest ostatnio bardzo modnym i pojemnym terminem, używanym w programach wyborczych znaczących kandydatów podczas niedawnych kampanii: prezydenckiej i parlamentarnej, w dokumentach rządowych, senackich i sejmowych, można często znaleźć go w prasie. Od pewnego czasu w budżetach większości nowoczesnych państw przewiduje się coraz większe kwoty na wdrażanie lub umacnianie społeczeństwa informacyjnego.

W wielu publikacjach podkreśla się, że jesteśmy w drodze do społeczeństwa informacyjnego, czyli wkrótce zapewne osiągniemy ten cel. Różne instytucje przygotowują się i przygotowują nas do tego wydarzenia – żyjemy zatem w ciekawych czasach, między dwiema epokami: industrialną i informacyjną. Ale kiedy będziemy mogli bez wątpliwości powiedzieć, że cel osiągnęliśmy? Unia Europejska ustaliła listę wskaźników pomagających ocenić stan przygotowania do wkroczenia w nową epokę, ale czy zwykli ludzie, niezaglądający do unijnych raportów, zauważają zmiany, jakie zachodzą w naszym otoczeniu?

Jedną takich zmian było pojawienie się aukcji internetowych, o których traktuje niniejsza praca.

Opracowanie składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to społeczeństwo informacyjne – nowa jakość życia społecznego: informacja i wiedza – geneza społeczeństwa informacyjnego, człowiek jako element społeczeństwa informacyjnego, galaktyka Internetu – nowy świat komunikacji, miary poziomu rozwoju społeczeństwa informacyjnego.

Rozdział drugi to rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego: dostępność nowych technologii, wdrożenie prawa w zakresie społeczeństwa informacyjnego, powszechny udział obywateli.

Rozdział trzeci to aukcje internetowe – nowa aktywność społeczeństwa informacyjnego: pojęcie aukcji internetowej, przykłady aukcji internetowych.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Manipulacja jako środek walki politycznej

Wstęp 3

Rozdział 1. Komunikacja polityczna w demokratycznym państwie 5
1.1. System polityczny jako podstawa działania państwa 5
1.2. Komunikacja polityczna 8
1.3. Elementy komunikowania politycznego 11
1.4. Komunikowanie polityczne a komunikacja masowa 13

Rozdział 2. Czynniki oddziaływania polityków na obywateli 22
2.1. Wygląd zewnętrzny 22
2.2. Przemówienia 23
2.3. Środki retoryczne 23
2.4. Wywiad 24
2.5. Spot telewizyjny 24
2.6. Od drzwi do drzwi – kontakt bezpośredni 26
2.7. Slogan, hasło wyborcze 27
2.8. Plakat wyborczy 28
2.9. Ulotka wyborcza 32
2.10. Logo 33
2.11. Gadżety wyborcze 34
2.12. Internet – kampania w Sieci 35

Rozdział 3. Manipulacja jako metoda sterowania społecznego – analiza na wybranych przykładach 37
3.1. Manipulacja – stały element gry politycznej 37
3.2. Inne formy nacisku społecznego 44
3.3. Manipulacyjne wykorzystanie emocji w oddziaływaniu politycznym 46
3.4. Mass media – ośrodkiem upowszechniania manipulacji wobec ludzi 48

Zakończenie 57
Bibliografia 59
Spis tabel 63

Wstęp

Manipulacja jest ukierunkowanym systemem ideowo-psychologicznego ura­biania mas pracujących, permanentnie wprowadzanym przez burżuazję imperialistyczną w drodze wtłaczania do świadomości tych mas różnego rodzaju mitów, iluzji i przesą­dów po to, aby zahamować rozwój klasowej, własnej świadomości mas ludowych, aby przeszkodzić im w uświadomieniu sobie własnych podstawowych interesów. Wyraz manipulacja często używany w latach 80. stał się modny w ostat­nich latach przede wszystkim dlatego, że w tekstach publicystycznych (tak­że w języku potocznym) chętnie wykorzystuje się go do oceniania działań polityków czy też mediów.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia manipulacji jako środka walki politycznej.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest komunikacja polityczna w demokratycznym państwie, a więc: system polityczny jako podstawa działania państwa, komunikacja polityczna, elementy komunikowania politycznego oraz komunikowanie polityczne a komunikacja masowa.

W drugim rozdziale przedstawione są czynniki oddziaływania polityków na obywateli, a więc: wygląd zewnętrzny, przemówienia, środki retoryczne, wywiad, spot telewizyjny, od drzwi do drzwi – kontakt bezpośredni, slogan, hasło wyborcze, plakat wyborczy, ulotka wyborcza, logo, gadżety wyborcze oraz Internet – kampania w Sieci.

W trzecim rozdziale zaprezentowana jest manipulacja jako metoda sterowania społecznego – analiza na wybranych przykładach, a więc: manipulacja – stały element gry politycznej, inne formy nacisku społecznego, manipulacyjne wykorzystanie emocji w oddziaływaniu politycznym oraz mass media – ośrodkiem upowszechniania manipulacji wobec ludzi.

Niemal wszystko, co mówimy i piszemy, może być przez nieżyczliwych nam słu­chaczy i czytelników uznane za manipulacyjne. Wiele zachowań językowych osób, któ­rym nie jesteśmy skłonni wierzyć i ufać, możemy podejrzewać o manipulację. Manipu­lacja dotyczy przede wszystkim nie środków, lecz relacji między nadawcą i odbiorcą, choć ujawniać się może w konkretnych zachowaniach.

W tekstach publicystycznych, ale też i naukowych spotyka się różne wariancje znaczenia słowa manipulacja: od użycia go w funkcji epitetu (dzia­łanie nadawcy jest złe, jest nieuczciwe) do skupienia uwagi tylko na jednym elemencie całej sytuacji komunikacyjnej, np. na intencji nadawcy komuni­katu, na nierównorzędności ról nadawcy i odbiorcy, na stosowanych środ­kach językowych. Nieostrość znaczenia wyrazu manipulacja oraz negatyw­ne nacechowanie emocjonalne tego leksemu sprawiają, że użycie go w kon­kretnych wypowiedziach opisujących działania polityków często uzależnio­ne jest od punktu widzenia osoby oceniającej te działania, od jej upodobań ideologicznych, uwarunkowań instytucjonalnych. Przegląd użyć w różnych tekstach mówionych i pisanych wyrazu manipulacja może budzić wątpliwo­ści, czy słowo to powinno być używane jako termin naukowy, ponieważ w strukturę jego znaczenia wpisane jest wartościowanie, czyli automatyczna ocena podważająca postulowaną neutralność terminu.

Każde postępowa­nie badawcze powinno obejmować inwentaryzację zjawisk, ich opis, interpretację i na samym końcu wartościowanie. A więc dopiero w ostatnim etapie badań – po rozpoznaniu i opisaniu całej sytuacji komunikacyjnej -termin manipulacja może pojawić się jako nazwa służąca etycznemu oce­nianiu działań nadawcy, który posługując się różnego typu perswazyjnymi środkami językowymi (wypowiedziami perswazyjnymi), chce wpłynąć na zmianę zachowań odbiorcy. Przy czym należy pamiętać, że to obserwator -osoba z zewnątrz analizująca całe wydarzenie komunikacyjne – na podsta­wie własnej wiedzy stwierdza, że działania nadawcy to manipulacja, ponie­waż uważa, że odbiorca jest jedynie narzędziem do osiągnięcia przez nadawcę zamierzonych korzyści, ukrywanych przed odbiorcą dlatego, że są one nie­zgodne z jego interesem, z jego dążeniami i odczuciami.

Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych

WSTĘP 2

Rozdział I. NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ 5
1. Geneza niepełnosprawności 5
2. Osoby z niepełnosprawnością fizyczną 13
3. Osoby z niepełnosprawnością sensoryczną 15
4. Osoby z niepełnosprawnością psychiczną 16

Rozdział II. ASPEKTY AKTYWIZACJI ZAWODOWEJ NIEPEŁNOSPRAWNYCH 20
1. Aktywizacja zawodowa definicja i charakterystyka 20
2. Charakterystyka ograniczeń i zasobów w funkcjonowaniu osób niepełnosprawnych ze względu na aktywność zawodową 27
2.1. Motywacja do zatrudnienia 27
2.2. Postawy otoczenia 29
2.3. Funkcjonowanie w społeczeństwie 32

Rozdział III. SYTUACJA NIEPEŁNOSPRAWNYCH NA RYNKU PRACY 38
1. Możliwości podjęcia pracy przez osoby niepełnosprawne 38
2. Osoby niepełnosprawne a zakłady pracy chronionej 43
3. Podstawowe formy aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych oraz sposoby ich realizacji 47

Rozdział IV. ZAŁOŻENIA METODOLOGICZNE BADAŃ WŁASNYCH 51
1. Pojęcie badań naukowych w tym pedagogicznych 51
2. Przedmiot i cel podjętych badań 53
3. Metody, techniki i narzędzia badawcze 53
4. Teren badań i osoby badane 53
5. Analiza wyników badań własnych 57

PODSUMOWANIE I WNIOSKI 64
ZAKOŃCZENIE 68
BIBLIOGRAFIA 70
SPIS RYSUNKÓW 75
SPIS TABEL 76
SPIS WYKRESÓW 77
ANEKS 78

WSTĘP

Przez niepełnosprawność rozumie się wszelkie ograniczenie lub wynikający z uszkodzenia brak zdolności wykonywania czynności w sposób lub w zakresie uważanym za normalny dla człowieka.

Istotę niepełnosprawności stanowi obniżony, w stosunku do norm i standardów, poziom funkcjonowania człowieka – na skutek stanu zdrowia: wady wrodzonej, choroby, urazu lub zmian starczych na wymienionych trzech poziomach lub na niektórych z nich.

To właśnie osoby niepełnosprawne są grupą szczególnie zagrożoną bezrobociem. Utrudniony dostęp osób niepełnosprawnych do zatrudnienia wiąże się zarówno z ograniczeniami wynikającymi ze stanu zdrowia, a także z posiadanych kwalifikacji, jak i z barierami technicznymi oraz społecznymi (niechętne postawy w środowisku pracy).

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest geneza niepełnosprawności oraz osoby z niepełnosprawnością fizyczną, osoby z niepełnosprawnością sensoryczną i psychiczną.

W drugim rozdziale poruszone jest zagadnienie aktywizacji zawodowej niepełnosprawnych, a więc: aktywizacja zawodowa definicja i charakterystyka, charakterystyka ograniczeń i zasobów w funkcjonowaniu osób niepełnosprawnych ze względu na aktywność zawodową, motywacja do zatrudnienia, postawy otoczenia oraz funkcjonowanie w społeczeństwie.

W trzecim rozdziale przedstawiona jest sytuacja niepełnosprawnych na rynku pracy, a więc: możliwości podjęcia pracy przez osoby niepełnosprawne, osoby niepełnosprawne zawody, placówki oraz podstawowe formy aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych oraz sposoby ich realizacji.

W czwartym rozdziale zaprezentowane są założenia metodologiczne badań własnych, a więc: pojęcie badań naukowych w tym pedagogicznych, przedmiot i cel podjętych badań, metody, techniki i narzędzia badawcze, teren badań i osoby badane oraz analiza wyników badań własnych.

Aktywizacja zawodowa to pobudzanie do działania, uaktywnianie poprzez stosowanie określonych metod umożliwiających osobom znajdującym się na rynku pracy nabywanie umiejętności wykonywania pracy lub umiejętności poszukiwania i uzyskania pracy. Może być ona adresowana do określonych grup ludności, np. niepełnosprawnych.

Jedną z płaszczyzn oddziaływania polityki społecznej w walce z bezrobociem obejmuje udzielanie pomocy w znalezieniu przez jednostkę pracy oraz wspieranie tworzenia miejsc pracy. Chociaż skuteczna walka z bezrobociem jest możliwa jedynie poprzez kompleksowe działania w sferze gospodarczej w celu ochrony istniejących miejsc pracy i tworzenia nowych, to działania te wspomaga i uzupełnia polityka rynku pracy służąca aktywizacji zawodowej bezrobotnych. Realizuje ona za-równo funkcje ekonomiczne, jak i społeczne.

Polityka rynku pracy skierowana na aktywizację zawodową oraz wspieranie tworzenia miejsc pracy, określana w literaturze przedmiotu jako aktywna polityka rynku pracy, ma na celu przede wszystkim przerwanie, choćby na pewien czas, bezczynności zawodowej bezrobotnych, poprawienie ich szans na znalezienie pracy oraz stworzenie pomostu prowadzącego do trwałego zatrudnienia. Pozwala ona równocześnie zmniejszyć niedopasowania strukturalne na rynku pracy i poprawić strukturę zatrudnienia w całej gospodarce lub w jej konkretnych gałęziach. Sprzyja to podniesieniu produkcyjności siły roboczej i zwiększeniu jej mobilności, ułatwia także pracodawcom znalezienie potrzebnych pracowników, uwalnia ich od kosztów kształcenia, przekwalifikowania zawodowego i adaptacji do pracy. W rezultacie polityka rynku pracy oddziałuje na poziom zatrudnienia i bezrobocia oraz odciąża rynek pracy od części bezrobotnych. Jednocześnie umożliwia kontrolę i selekcję bezrobotnych oraz weryfikację ich gotowości do pracy.

Warto również powiedzieć o tym, że odejście od dominującego w tradycji poglądu na upośledzenie i niepełnosprawność jako „tragedię osobistą” następowało powoli. Socjopolityczne badania nad niepełnosprawnością zawdzięczają więc swój rozwój w większym stopniu pionierskim studiom niepełnosprawnych aktywistów i narastającemu upolitycznieniu problemów osób niepełnosprawnych na całym świecie.

Nowa, inspirująca literatura z zakresu studiów nad niepełnosprawnością tworzy teraz alternatywne wobec obowiązującego jednostkowego wzorca perspektywy badawcze. Jej przedmiotem jest krytyka zarówno tradycyjnych reakcji polityki na niepełnosprawność, jak i wywodzących się z głównego nurtu sposobów zapewnienia opieki osobom niepełnosprawnym. Nowa literatura podkreśla także różnorodne formy i charakter niepełnosprawności w zależności od kontekstu społecznego, kulturowego, ekonomicznego i politycznego. Jednocześnie powstawanie prac na temat niepełnosprawności jako formy społecznej opresji wywołało nowe postulaty w działaniach politycznych.

Wybrane aspekty polityki zagranicznej USA

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. ISTOTA POLITYKI ZAGRANICZNEJ 4
1.1. Pojęcie polityki zagranicznej 4
1.2. Wyznaczniki i cele polityki zagranicznej 6
1.3. Mechanizm decyzyjny w polityce zagranicznej 18
1.4. Funkcje, środki i metody polityki zagranicznej 24

ROZDZIAŁ II. STOSUNKI USA Z ROSJĄ 28
2.1. Zarys sytuacji politycznej w Rosji 28
2.1.1. Specyfika rosyjskiego federalizmu 28
2.1.2. Przesłanki i następstwa rozpadu ZSRR 34
2.2. Strategia militarna- układ sił pomiędzy USA a ZSRR 38
2.3. Stosunki Rosji z Zachodem 45

ROZDZIAŁ III. ROZSZERZENIE PAKTU PÓŁNOCNOATLANTYCKIEGO 50
3.1. Zarys powstania i działalności NATO 50
3.2. Przesłanki poszerzenia NATO 56
3.3. Partnerstwo dla Pokoju 59
3.4. NATO- Rosja 62
3.5. NATO- Ukraina 68

ROZDZIAŁ IV. INTERWENCJA USA W KONFLIKT BAŁKAŃSKI 72
4.1. Sytuacja na Bałkanach po 1989 roku 72
4.2. Polityka Clintona wobec Bośni 82
4.3. Wojna o Kosowo a USA 90
4.4. Dysproporcje w potencjale obronnym Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej 94

ZAKOŃCZENIE 97
BIBLIOGRAFIA 99