Wstęp 3
Rozdział I. Emocje i rozwój emocjonalny– istota i zakres pojęć 5
1.1. Definicja emocji 5
1.2. Istota i funkcje emocji 11
1.3. Podstawy biologiczne 12
1.4. Droga rozwoju emocjonalnego dzieci w młodszym wieku szkolnym 15
Rozdział II. Pojmowanie emocji przez dzieci w młodszym wieku szkolnym 26
2.1. Początki języka emocji 26
2.2. Rozmowy na temat emocji 33
2.3. Myślenie na temat emocji 36
Rozdział III. Sztuka plastyczna – jako szczególny wyraz emocji człowieka 43
3.1. Sztuka jako „produkcja” 43
3.2. Uwalnianie emocji 49
3.3. Sztuka jako droga do wspólnoty 53
3.4. Przykłady wybitnych dzieł malarskich będących odzwierciedleniem emocji 58
Rozdział IV. Sztuka dziecięca w kolejnych etapach rozwoju 64
4.1. Dzieci jako osoby przetwarzające informacje 64
4.1.1. Modelowanie czynności umysłowych 64
4.1.2. Istota myśli 68
4.1.3. Organizacja umysłu 69
4.1.4. Zapamiętywanie 73
4.2. Artystyczna ekspresja dziecięca w toku rozwoju 75
4.3. Rysunkowe testy pedagogiczne i psychologiczne 84
Rozdział V. Podstawowe zasady w pracy z dziećmi – współdziałanie a zajęcia plastyczne 93
5.1. Współdziałanie w sztuce plastycznej 93
5.2. Metoda dramy a stymulacja rozwoju dziecka w zakresie współdziałania 99
5.3. Zajęcia plastyczne a współdziałanie dzieci 99
Zakończenie 101
Bibliografia 104
Spis tabel 108
Spis fotografii 109
Wstęp
W dobie spontanicznego rozwoju cywilizacji, techniki i automatyzacji – rzeczywistość społeczna kształtuje nowy model osobowy człowieka. Jest nim jednostka nie tylko wszechstronnie wykształcona, aktywna, twórcza zawodowo i społecznie, ale umiejąca współdziałać z innymi. Potrafi też skutecznie realizować wyznaczone sobie plany życiowe jako człowiek otwarty na potrzeby innych, służący radą bądź pomocą. Winien on stwarzać dogodne warunki do rozwijania własnych zainteresowań i potrzeb poprzez pracę, zabawę i wypoczynek.
Szczególne miejsce w życiu współczesnego człowieka zajmuje szerzej pojmowana sztuka. Swymi działaniami jednostka prawdziwie zainteresowana sztuką nie nabywa korzyści materialnych dla siebie, lecz kształtuje wrażliwość i własne wnętrze osobowe oraz innych ludzi. W początkowych kontaktach z jej odbiorcą sztuka staje się rozrywką, ale im głębiej wnikają wartości estetyczne w jego psychikę, tym bardziej odczuwa on potrzebę częstego z nią obcowania. Nabywanie kultury jest procesem długofalowym i złożonym. Jeżeli kontakt ze sztuką następuje wcześnie — począwszy już od lat dzieciństwa — to ukształtowane zadatki artystyczne (poprzez ich utrwalanie w życiu dojrzałym) przekształcają się w stałe zamiłowania i nawyki. Słuszne są więc słowa podkreślające ważność sztuki w życiu każdego człowieka: „Świat przyszłości to świat homo aeslheticus — człowieka twórczego, wielkiego w swoim człowieczeństwie, szczęśliwego, intensywnie wypełniającego swe ograniczone w czasie życie poznawaniem prawdy i piękna, tworzeniem nowych wartości”.
Optymistyczna wizja człowieka twórczego kontrastuje z obrazem społeczeństwa zmaterializowanego, nastawionego na konsumpcję i wyłączne zaspokajanie potrzeb finansowych. Społeczeństwo, któremu sztuka stają się obce i zbędne, jest ubogie duchowo.
W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty rozwoju emocjonalnego i wyrażania emocji poprzez działalność plastyczną u dzieci w klasach I-III szkoły podstawowej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.
Praca składa się z czterech rozdziałów:
W rozdziale pierwszym opisano emocje i rozwój emocjonalny – istota i zakres pojęć: definicja emocji, istota i funkcje, podstawy biologiczne oraz droga rozwoju emocjonalnego dzieci w młodszym wieku szkolnym.
Rozdział drugi to pojmowanie emocji przez dzieci w młodszym wieku szkolnym: początki języka emocji, rozmowy na temat emocji, myślenie na temat emocji.
Rozdział trzeci to sztuka plastyczna – jako szczególny wyraz emocji człowieka: sztuka jako „produkcja”, uwalnianie emocji, sztuka jako droga do Wspólnoty, przykłady wybitnych dzieł malarskich będących odzwierciedleniem emocji.
Rozdział czwarty to sztuka dziecięca w kolejnych etapach rozwoju: dzieci jako osoby przetwarzające informacje, artystyczna ekspresja dziecięca w toku rozwoju, rysunkowe testy pedagogiczne i psychologiczne.
Rozdział piąty to podstawowe zasady w pracy z dziećmi – współdziałanie a zajęcia plastyczne: współdziałanie w sztuce plastycznej, metoda dramy a stymulacja rozwoju dziecka w zakresie współdziałania oraz zajęcia plastyczne a współdziałanie dzieci.
Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.