Archiwum kierunku Administracja

prace dyplomowe z administracji – prace magisterskie i licencjackie z zakresu administracji państwowej i samorządowej

Administracyjne aspekty wprowadzania strategii rozwoju miasta Legionowo

Wstęp 2

Rozdział I. Teoretyczne podstawy rozwoju lokalnego 4
1.1. Pojęcie rozwoju lokalnego 4
1.2. Rola organizacji pozarządowych w rozwoju lokalnym 12
1.3. Rozwój lokalny a gospodarka sieciowa 13
1.4. Warunki sprawnego zarządzania współczesnym rozwojem lokalnym 15

Rozdział II. Strategie rozwoju lokalnego 18
2.1. Jednostka terytorialna jako przedmiot analizy strategicznej 18
2.2. Uwarunkowania, kierunki i cele rozwoju lokalnego (aspekty administracyjne) 24
2.3. Strategie rozwoju lokalnego 36
2.3.1. Główne składowe strategii rozwoju lokalnego 37
2.3.2. Funkcje strategii rozwoju lokalnego 42

Rozdział III. Administracyjne aspekty wprowadzania Strategii Rozwoju Lokalnego Legionowa 45
3.1. Charakterystyka Powiatu Legionowskiego 45
3.2. Cele i kierunki działań Powiatu Legionowskiego 51
3.3. Możliwości finansowe Powiatu Legionowskiego 56
3.4. Strategiczne programy działania i ich realizacja 59
3.5. Sposoby monitorowania, oceny i komunikacji społecznej 59

Zakończenie 61
Bibliografia 64
Spis rysunków 68
Spis tabel 69

Wstęp

Kluczowe miejsce w problematyce samorządu terytorialnego zajmuje zarządzanie, a mówiąc poprawniej, procesy zarządzania tymi wszystkimi sprawami, które należą do jego właściwości i kompetencji. Z tego powodu, problematyka zarządzania w samorządzie staje się przedmiotem coraz większego zainteresowania, czego wyrazem jest rosnąca liczba publikacji w polskiej literaturze naukowej. Ze względu na interdyscyplinarny charakter, tematyka zarządzania w obrębie samorządu terytorialnego skupia uwagę wielu dyscyplin naukowych. Szczególne miejsce w analizie i ocenie procesów zarządzania zajmuje podejście z punktu widzenia ekonomicznego, akcentujące gospodarczy wymiar instytucji samorządu terytorialnego w Polsce i związane z tym procesy sterowania. Ten aspekt działania samorządu terytorialnego determinowany jest jego pozycją w działalności gospodarczej i realizacją funkcji ekonomicznych. Proces wzrostu roli władz samorządowych w gospodarce obserwowany jest coraz wyraźniej na świecie.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania administracyjnych aspektów wprowadzania strategii rozwoju lokalnego na przykładzie gminy Legionowo. Taki też był cel zasadniczy cel opracowania.

Strategia Rozwoju Lokalnego Powiatu Legionowskiego – jest nowoczesnym narzędziem zarządzania. Służy realizacji polityki władz powiatu poprzez programowanie rozwoju lokalnego. Obejmuje on analizę i diagnozę sytuacji obecnej.

Na ich podstawie wyznacza wizję rozwoju powiatu. Plan zawiera wykaz zadań inwestycyjnych wraz z zarysem inwestycji indykatywnych na lata kolejne.

Strategia Rozwoju Lokalnego służy zapewnieniu koncentracji środków finansowych na strategicznych celach powiatu. Powinno to wpływać na efektywność wykorzystania środków inwestycyjnych. Ponadto plan rozwoju lokalnego stanowi podstawowy element w procesie budowy zdolności instytucjonalnych powiatu legionowskiego do absorpcji środków zewnętrznych. Poprzez długofalowe programowanie i konsekwentną realizację jego celów możliwe jest rozwiązanie problemów, które należą do kompetencji powiatu.

Opracowanie składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to teoretyczne podstawy rozwoju lokalnego: pojęcie rozwoju lokalnego, rola organizacji pozarządowych w rozwoju lokalnym, rozwój lokalny a gospodarka sieciowa, warunki sprawnego zarządzania współczesnym rozwojem lokalnym. Pojęcie „rozwoju lokalnego”, z samej swej istoty, wiąże się więc z określonym miejscem w przestrzeni geograficznej, terytorium lub terenem, tzn. wiąże się przede wszystkim z rozwojem wspólnot mieszkańców, zamieszkujących określone terytoria. Pojęcie to jest złożone. Stopień tej złożoności jest pochodną wielorakości celów, którym ten rozwój ma służyć, oraz różnorodności działań, które go kształtują.

Rozdział drugi to strategie rozwoju lokalnego: jednostka terytorialna jako przedmiot analizy strategicznej, uwarunkowania, kierunki i cele rozwoju lokalnego (aspekty administracyjne), strategie rozwoju lokalnego. Proces przygotowania i wdrażania strategii regionalnych i lokalnych jest działalnością praktyczną, związaną bezpośrednio z prowadzeniem polityki regionalnej i zarządzaniem regionem. Użyteczność narzędzi analizy strategicznej wiąże się z zaangażowaniem podmiotów i uczestników sceny regionalnej oraz środowisk lokalnych w wybór, tworzenie i ocenę wyzwań i wartości, tożsamości i wizji, kultury i strategii cząstkowych, interesów i korzyści. Praktyka w tym obszarze wykazuje przydatność i konieczność stosowania metod analizy strategicznej w ocenie uwarunkowań, formułowaniu celów i kierunków rozwoju.

Rozdział trzeci to administracyjne aspekty wprowadzania Strategii Rozwoju Lokalnego Legionowa: charakterystyka Powiatu Legionowskiego, cele i kierunki działań Powiatu Legionowskiego, możliwości finansowe Powiatu Legionowskiego, strategiczne programy działania i ich realizacja, sposoby monitorowania, oceny i komunikacji społecznej. Nie ulega wątpliwości, iż zasadniczym warunkiem realizacji strategicznych i operacyjnych celów rozwoju miasta Legionowo jest trwały oraz dynamiczny rozwój gospodarczy, dzięki któremu: zmniejszać się będą rozmiary bezrobocia, będzie podnosić się zamożność mieszkańców, rozszerzać się będzie baza dochodowa budżetu miasta z tytułu różnego typu podatków i lokalnych opłat.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW i analizy własne.

Wprowadzanie do obrotu finansowego środków z nielegalnych źródeł

Wstęp 3

Rozdział I. Geneza zjawiska, techniki prania brudnych pieniędzy 5
1.1. Definicja pojęcia prania brudnych pieniędzy 5
1.2. Źródła pochodzenia brudnych pieniędzy 12
1.3. Fazy i techniki prania brudnych pieniędzy 16
1.4. Nowe możliwości prania brudnych pieniędzy w związku z rozwojem Internetu 21
1.4.1. Zakłady bukmacherskie 21
1.4.2. E-cash 22
1.4.3. Smart cards 22
1.4.4. Digital Cash 23

Rozdział II. Prawne regulacje dotyczące zapobiegania i zwalczania procederu prania pieniędzy 25
2.1. Obecny stan uregulowań prawnych w Polsce 25
2.1.1. Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy 28
2.1.2. Kierunki i zmiany w prawie polskim 30
2.2. Ustawa o pieniądzu elektronicznym 30
2.3. Prawo podatkowe a pranie brudnych pieniędzy jako aspekt walki z procederem 33
2.4. Instytucje powołane do zwalczania procederu i ich kompetencje 35
2.5. Instytucje powołane do zwalczania procederu i ich kompetencje 44

Rozdział III. Unia Europejska a pranie brudnych pieniędzy. 46
3.1. Regulacje prawne w Unii Europejskiej 46
3.2. Walka z praniem brudnych pieniędzy na arenie międzynarodowej 49
3.3. Walka z procederem prania brudnych pieniędzy na przykładzie kraju Unii Europejskiej 53
3.4. Kierunki walki z procederem w Unii 55
3.5. Przestępczość zorganizowana na świecie a pranie brudnych pieniędzy 55
3.6. Pranie brudnych pieniędzy w oazach podatkowych 59
3.7. Walka z praniem pieniędzy poza sektorem finansowym 59
3.8. Walka z przestępczością internetową 62

Rozdział IV. Wpływ procederu prania brudnych pieniędzy na gospodarkę i społeczeństwo 64
4.1. Skutki ekonomiczne 64
4.2. Skutki społeczne 65
4.2.1. Wzrost przestępczości i korupcji 65
4.2.2. Wzrost bezrobocia 68
4.2.3. Utrwalenie patologii 71
4.3. Efekt korupcji 71
4.4. Koszty związane z walką z procederem 75
4.5. Zmniejszenie wzrostu gospodarczego 76
4.6. Zwiększenie ryzyka makroekonomicznej destabilizacji 77

Zakończenie 78
Bibliografia 82

Wstęp

Podejmując próbę zdefiniowania, czym właściwie jest „pranie pieniędzy”, należałoby podejść do problemu od strony celu, jakiemu służyć ma ten proceder. W takim ujęciu jest to proces, służący w pierwszej kolejności ukryciu prawdziwego źródła pochodzenia określonych środków majątkowych, a w dalszej – wytworzeniu wiarygodnych podstaw ich pochodzenia ze źródeł odmiennych. Jest to definicja ogólna, obejmująca proces prania pieniędzy w znaczeniu szerszym. Celowo zostały w niej pominięte jakiekolwiek elementy wskazujące na charakter prawny omawianych środków finansowych oraz źródła ich pochodzenia. Przyczyną tego jest fakt, iż czynności składające się na proceder prania pieniędzy są również wykorzystywane w odniesieniu do mienia nabytego w drodze legalnej. Dzieje się tak w przypadku osób, które, uzyskując dochód z nie zarejestrowanych źródeł, nie chcą go ujawniać do opodatkowania. Zamiast nabyte w ten sposób fundusze schować w materacu, gdzie dewaluowałyby się, osoby takie mogą zdecydować się na zastosowanie mechanizmów charakterystycznych dla prania pieniędzy, aby w rezultacie zadeklarować dochód z innych źródeł, wolnych od opodatkowania lub w stosunku do których obowiązek podatkowy jest znacznie korzystniejszy. Podobne działania, choć szkodliwe z punktu widzenia interesów fiskalnych państwa, nie mają takiego ciężaru gatunkowego jak czynności objęte zakresem prania pieniędzy w znaczeniu szczególnym.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty wprowadzania do obrotu finansowego środków z nielegalnych źródeł w kontekście prawnych aspektów zwalczania procederu. Taki też jest zasadniczy cel pracy.

Tezą pracy jest założenie, iż polski system walki z korupcją jest wciąż mało sprawny w porównaniu z systemem europejskim, międzynarodowym.

Opracowanie składa się z czterech rozdziałów.

Rozdział pierwszy to geneza zjawiska, techniki prania brudnych pieniędzy: definicja pojęcia prania brudnych pieniędzy, źródła pochodzenia brudnych pieniędzy, fazy i techniki prania brudnych pieniędzy, nowe możliwości prania brudnych pieniędzy w związku z rozwojem Internetu.

Rozdział drugi to prawne regulacje dotyczące zapobiegania i zwalczania procederu prania pieniędzy: obecny stan uregulowań prawnych w Polsce, Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy, o pieniądzu elektronicznym, prawo podatkowe a pranie brudnych pieniędzy jako aspekt walki z procederem, kierunki i zmiany w prawie Polskim. Instytucje powołane do zwalczania procederu i ich kompetencje oraz odpowiedzialność karna za pranie brudnych pieniędzy.

Rozdział trzeci to walka ze zjawiskiem, metody zwalczania procederu: walka z praniem brudnych pieniędzy na arenie międzynarodowej, regulacje prawne w Unii Europejskiej, walka z procederem prania brudnych pieniędzy, przestępczość zorganizowana na świecie a pranie brudnych pieniędzy, kierunki walki z procederem w Unii, walka z praniem pieniędzy poza sektorem finansowym oraz walka z przestępczością internetową.

Rozdział czwarty to wpływ procederu prania brudnych pieniędzy na gospodarkę: skutki ekonomiczne, skutki społeczne.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła internetowe.

Realizacja programu gospodarowania zasobem mieszkaniowym

Wstęp 2

Rozdział I. Gospodarowanie nieruchomościami przez władze publiczne 4
1.1. Podstawy prawne gospodarowania nieruchomościami przez władze publiczne 4
1.2. Opis zasobów 11
1.3. Obrót nieruchomościami Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy 16
1.4. Oddawanie nieruchomości w trwały zarząd 17
1.5. Przekazywanie nieruchomości na cele szczególne 22

Rozdział II. Gospodarowanie zasobami gminy 24
2.1. Formy organizacyjno prawne przedsiębiorstw lokalnych 24
2.2. Istota umów w gospodarce komunalnej 34
2.3. Publiczna współpraca między jednostkami samorządu terytorialnego 36
2.4. Nadzór nad gospodarką komunalną 40

Rozdział III. Studium przypadku 46
3.1. Charakterystyka miasta Zabrza 46
3.1.1. Położenie i warunki naturalne 46
3.1.2. Przemysł i zatrudnienie 58
3.1.3. Sytuacja demograficzna w Zabrzu 61
3.2. Zasoby mieszkaniowe Zabrza 62
3.3. System gospodarowanie zasobem mieszkaniowym Zabrza 64
3.4. Ocena realizacji programu gospodarowania zasobem mieszkaniowym 69

Zakończenie 76
Bibliografia 80

Wstęp

Gospodarka nieruchomościami jest stosunkowo młodą dziedziną gospodarki narodowej podlegającą ostatnio intensywnemu rozwojowi. Rozwój ten datuje się na koniec lat osiemdziesiątych i początek lat dziewięćdziesiątych, choć ustawa o gospodarowaniu terenami w miastach i osiedlach została uchwalona w 1961 r. Rozwój gospodarki nieruchomościami ściśle wiąże się z przemianami ustrojowymi i gospodarczymi dokonywanymi w Polsce, których celem było przejście z administracyjnego sterowania obrotem nieruchomościami do praw wolnego rynku i dostosowanie funkcjonowania gospodarki narodowej do zasad rynkowych funkcjonujących między innymi w państwach Unii Europejskiej.

W tym okresie nieruchomości zaczęły zyskiwać na znaczeniu i stanowić coraz ważniejszy segment funkcjonowania gospodarki kraju. Zwiększenie zainteresowania nieruchomościami spowodowało, że urosły one do rangi odrębnej dziedziny gospodarki narodowej. Zaczęto postrzegać je nie tylko jako symbol władzy – własność państwową, ale również jako bogactwo narodowe, które generuje lub może generować dochód dla właściciela, przy zastosowaniu odpowiedniej strategii gospodarowania i zarządzania.

Zwiększenie zainteresowania rynkiem nieruchomości w Polsce na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wymusiło nowe spojrzenie na tą problematykę i dostosowanie istniejących przepisów prawnych do zmieniającej się sytuacji.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazani istoty i sposobu realizacji programu gospodarowania zasobem mieszkaniowym gminy na przykładzie miasta Zabrze. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to gospodarowanie nieruchomościami przez władze publiczne: podstawy prawne gospodarowania, opis zasobów, obrót nieruchomościami Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, oddawanie nieruchomości w trwały zarząd oraz przekazywanie nieruchomości na cele szczególne.

Rozdział drugi to gospodarowanie zasobami gminy: formy organizacyjno prawne przedsiębiorstw lokalnych, istota umów w gospodarce komunalnej, publiczna współpraca między jednostkami samorządu terytorialnego oraz nadzór nad gospodarką komunalną.

Rozdział trzeci to studium przypadku: charakterystyka miasta Zabrza, zasoby mieszkaniowe Zabrza, system gospodarowanie zasobem mieszkaniowym Zabrza oraz ocena realizacji programu gospodarowania zasobem mieszkaniowym.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Elektroniczne usługi publiczne

Wstęp 3

Rozdział I. Podstawowe pojęcia dotyczące elektronicznych usług publicznych 7
1.1. Kluczowe czynniki rozwoju społecznego i gospodarczego w społeczeństwie informacyjnym 7
1.2. Informatyzacja sektora wybranych usług 13
1.2.1. Sektor informacyjny 13
1.2.2. E-bankowość efektywniejszą formą świadczenia usług bankowych 14
1.2.3. Usługi e-government jako narzędzie usprawnienia obsługi administracyjnej obywateli 19
1.2.4. Zakupy internetowe – nowy wymiar handlu 23
1.2.5. Edukacja poprzez Internet lepszą formą przekazu wiedzy 26

Rozdział II. Elektroniczna administracja w koncepcjach i działaniach rozwoju w Unii Europejskiej i w Polsce 28
2.1. Europejski model administracji 28
2.2. Elektroniczna administracja w Polsce – plany, programy i strategie 32
2.3. Plan Informatyzacji na najbliższe lata 39
2.4. Plan informatyzacji na kolejne lata 41

Rozdział III. Podstawy prawne informatyzacji w Polsce 47
3.1. Podpis elektroniczny 47
3.2. Dostęp do informacji publicznej 49
3.3. Świadczenie usług drogą elektroniczną 53
3.4. Bankowość w sieci 61

Rozdział IV. Elektroniczne usługi publiczne 67
4.1. Usługi dla obywateli 67
4.2. Usługi dla przedsiębiorstw 74

Rozdział V. E-urząd na przykładzie Szczecina 81
5.1. E-urząd Szczecina 81
5.2. Funkcjonalność i budowa e-urzędu 83

Zakończenie 97

Wykaz literatury 99

Spis tabel i rysunków 103

Wstęp

Po kolejnych etapach rozwoju społeczeństw – przedprzemysłowym i przemysłowym – nastaje okres społeczeństwa informacyjnego. Według przewidywań ma on trwać następne sto lat. Kategoria społeczeństwa informacyjnego pojawiła się w związku z postępem technicznym, powstawaniem i zastosowaniem technik telematycznych, demonopolizacją i komercjonalizacją mediów. Wysoka dynamika rozwoju sieci komunikacji społecznej jest najważniejszą przyczyną kształtowania się społeczeństwa informacyjnego. Zmiany w systemach informacyjnych powodują zmiany w społecznej sieci telekomunikacyjnej oraz w systemie społecznym i są z nimi ściśle powiązane.

Do wysokiej dynamiki rozwoju komunikacji przyczyniła się przede wszystkim liberalizacja rynku telekomunikacyjnego. Pozwoliła ona stworzyć konkurencję między operatorami, poprzez wejście na rynek nowych firm, co pociąga za sobą wzrost jakości usług i spadek ich ceny oraz efektywniejsze zaspokajanie potrzeb użytkowników. Dzięki temu wzrosła dostępność dla obywateli wciąż zwiększającej się ilości informacji.

Jednocześnie wzrastała liczba sprzętu komputerowego, a co za tym idzie powszechne stało się zastosowanie komputerów i ich wykorzystanie w wielu różnych dziedzinach życia.

Połączenie telefonu i komputera we wczesnych latach 80. oraz propozycje protokołów sieci komputerowych i teleinformatycznych uważa się za początek społeczeństwa informacyjnego.

W styczniu 1995 roku na łamach tygodnika menedżerów i użytkowników komputerów „Computerworld” w wiodącym artykule redakcyjnym napisano: „Idea budowy globalnego społeczeństwa informatycznego staje się coraz bardziej aktualna. W Polsce też zaczyna się o niej mówić. Kto spróbuje się przeciwstawić nadchodzącej fali informatycznej rewolucji wyląduje na śmietniku historii”.

Okazuje się jednak, że idea społeczeństwa informatycznego jest niemal równie stara, jak przemysł komputerowy. Pod koniec lat 50., amerykański ekonomista Fritz Machlup obliczył, że 29% produktu krajowego brutto w Stanach Zjednoczonych powstaje w wyniku „produkcji dystrybucji wiedzy”, a więc informacji. W działalność tę zaangażowanych było 31% aktywnie zatrudnionych. W roku 1967 informacja stała się, zgodnie z szacunkami innych ekonomistów, podstawą dla 46,2% amerykańskiego PKB.

Skoro już tak wiele lat temu rozwinięte społeczeństwa były tak bardzo uzależnione od informacji i sposobu jej przetwarzania, to właśnie dziś tak często odkrywa się na nowo koncepcję społeczeństwa informatycznego. Czy jest to przejaw rzeczywistych, głębokich zmian jakościowych w sposobie funkcjonowania społeczeństw, czy może ożywienie to dowodzi, że przerośnięty „przemysł informacyjny” po latach recesji gwałtownie szuka nowych form i obszarów ekspansji, kierując się raczej pradawną ideą zysku?

Obecnie jednak nadal brak jest jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Andrzej Targowski w książce „Informatyka klucz do dobrobytu”, w początkach lat 70. XX wieku pisał:

„Oto antynomia naszej epoki: nie sposób ogarnąć zalewającej nas informacji, nie sposób podjąć bez niej prawidłowej decyzji. Rozwiązanie tej antynomii przynosi informatyka, posługująca się jako narzędziem komputerem. A zatem nie ten rządzi, kto rządzi, ale ten, kto ma właściwe bity informacji we właściwej pamięci, dostępne we właściwym czasie.

Szersze stosowanie informatyki rozbija wczorajsze koncepcje gospodarcze, zmusza do rewizji metod i założeń ekonomiczno-społecznych wzrostu gospodarczego kraju”.

Łatwo zauważyć, że przez ostatnie dziesięciolecia te słowa stawały się rzeczywistością – stopniowo przeobrażając społeczeństwo w społeczeństwo informacyjne.

Społeczeństwo informacyjne to pojęcie dość ogólne, które nie jest jednoznacznie zdefiniowane. Używa się go do określenia społeczności znajdującej się na odpowiednio wysokim poziomie rozwoju technologicznego, dla której informacja jest najcenniejszym i powszechnie wymienianym dobrem. Propozycje definicji społeczeństwa informacyjnego podawali różni autorzy. Wiele z nich to już klasyka, niepoddająca się upływowi czasu, ale wciąż nabierająca szczególnej aktualności. Praktycznie wszystkie te określenia sprowadzają się do poglądu, że najistotniejsze w społeczeństwie postindustrialnym jest to, że wiedza i informacja stają się źródłem strategii i przemian społeczeństwa, czyli tym samym, czym kapitał i praca w społeczeństwie przemysłowym. Nowa technika informacyjna staje się podstawą myślenia technicznego, w którym wiedza teoretyczna i jej nowe techniki (takie jak analiza systemowa, programowanie branżowe i teoria prawdopodobieństwa) nierozłączne z komputerem stają się decydujące dla innowacji przemysłowych i wojskowych.

W dobie społeczeństwa informacyjnego dostęp do informacji i możliwości jej kreowania stają się najważniejszym kryterium w rywalizacji między państwami. Można przyjąć, że firmy i instytucje stają się częścią społeczeństwa informacyjnego w chwili, gdy można się z nimi w pełni kontaktować przez sieci teleinformatyczne. Idea globalnej wioski staje się faktem, ludzie mogą w krótkim czasie dotrzeć w każde miejsce na Ziemi. Mogą przynieść ze sobą dobro lub zło… Owa globalna wioska dotarła także do urzędów.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty elektronicznych usług publicznych.

Celem niniejszego opracowania jest ukazanie zastosowania nowoczesnych technologii informatycznych w zakresie świadczenia usług przez podmioty prywatne oraz podmioty administracji publicznej. Sektor usług, jako jeden z trzech podstawowych, najmocniej wykorzystuje te nowe osiągnięcia w zakresie informatyzacji. Metodą badawczą wykorzystaną dla potrzeb pracy jest metoda analizy dokumentów i literatury.

Praca składa się z pięciu rozdziałów:

Rozdział pierwszy to podstawowe pojęcia dotyczące elektronicznych usług publicznych: kluczowe czynniki rozwoju społecznego i gospodarczego w społeczeństwie informacyjnym, informatyzacja sektora wybranych usług.

Rozdział drugi to elektroniczna administracja w koncepcjach i działaniach rozwoju w UE Polsce: europejski model administracji, elektroniczna administracja w Polsce – plany, programy i strategie, plan Informatyzacji na lata 2007-2010, plan informatyzacji na kolejne lata.

Rozdział trzeci to Podstawy prawne informatyzacji w Polsce: podpis elektroniczny, dostęp do informacji publicznej, świadczenie usług drogą elektroniczną, bankowość w sieci.

Rozdział czwarty to elektroniczne usługi publiczne: usługi dla obywateli, usługi dla przedsiębiorstw.

Rozdział piąty to E-urząd na przykładzie Szczecina: E-urzędy Szczecina, funkcjonalność i budowa e-urzędu.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW i materiały wewnętrzne Urzędu Miasta Szczecina.

Charakterystyka polityki celnej w Polsce

Wstęp 2

Rozdział I. Regulacje ceł w prawie polskim 4
1.1 Prawo celne obowiązujące w Polsce 4
1.2 Polskie regulacje prawne zmierzające do integracji z przepisami Unii Europejskiej 12
1.3 Powstanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej 18
1.4 Wspólna polityka handlowa i finansowa 22

Rozdział II. Polska polityka celna na tle Układu o Stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi 26
2.1 Systemy celne w UE 26
2.2 Unia celna 32
2.3 Kształtowanie polskiej polityki celnej 38

Rozdział III. Polska administracja celna w procesach przygotowawczych do przystąpienia do Unii Europejskiej 45
3.1 Funkcje administracji celnej 45
3.2 Zadania administracji celnej 51
3.3 Cele strategiczne 58

Zakończenie 64
Bibliografia 66
Spis tabel i rysunków 72

Wstęp

Międzynarodowa wymiana handlowa należy dzisiaj do ważniejszych dziedzin działalności gospodarczej, mających istotny wpływ na poziom i tempo rozwoju danego państwa. Warto zwrócić uwagę, iż w momencie uzyskania członkostwa we Wspólnotach Europejskich Polska będzie weszła w skład państw, pomiędzy którymi ustanowiona jest unia celna, czyli przestrzeń gospodarcza, w której usunięte są cła i ograniczenia ilościowe w obrocie towarowym między państwami członkowskimi, a ograniczenia handlowe wobec państw trzecich są ujednolicone przez wspólną zewnętrzną taryfę celną. Obowiązują zatem także tzw. cztery wolności europejskie, a pośród nich, swobodny przepływ towarów, a na polskiej granicy będzie ustanowiona zewnętrzna granica celna Unii Europejskiej.

Prawo celne w warunkach gospodarki rynkowej i rozszerzających się różnorodnych kontaktów handlowych budzi coraz większe zainteresowanie, zarówno przedstawicieli doktryny prawa ekonomii, jak i praktyki gospodarczej, a także pracowników różnych szczebli administracji publicznej. Zainteresowaniu prawem celnym sprzyjają również aspiracje Rzeczypospolitej Polskiej, która wraz z integracją w ramach struktur europejskich, i związany z tym proces dostosowywania regulacji polskiego prawa, w tym prawa celnego do rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej.

Celem pracy jest charakterystyka polityki celnej w Polsce.

Treści pracy są ujęte w trzech rozdziałach, z których każdy obejmuje określony temat.

W rozdziale pierwszym przedstawiono zarys regulacji ceł w prawie polskim. Na wstępie omówiono prawo celne obowiązujące w Polsce oraz polskie regulacje prawne zmierzające do integracji z przepisami Unii Europejskiej. Następnie scharakteryzowano powstanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz ukazano wspólną politykę handlową i finansową.

W rozdziale drugim zaprezentowano polską politykę celną na tle Układu o Stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi. Następnie omówiono systemy celne funkcjonujące w Unii Europejskiej. Pod koniec rozdziału przybliżono istotę Unii celnej oraz ukazano kształtowanie polskiej polityki celnej.

Rozdział trzeci został poświęcony tematyce polskiej administracji celnej w procesach przygotowawczych do przystąpienia do Unii Europejskiej. Treścią tego rozdziału są funkcje, zadania oraz cele strategiczne administracji celnej.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę fachową, raporty i artykuły zamieszczone w prasie i w Internecie oraz w oparciu o aktualne akty normatywne i prawne.

Zastosowanie i problemy wdrożeniowe podpisu elektronicznego

WSTĘP 3

ROZDZIAŁ I. GENEZA I ZAKRES POJĘCIOWY PODPISU ELEKTRONICZNEGO 5
1. Geneza podpisu elektronicznego 5
2. Hierarchia podpisów elektronicznych 8
3. Podpis elektroniczny wobec podpisu własnoręcznego 10
3.1. Podpis własnoręczny 10
3.2. Cechy wspólne podpisu elektronicznego i własnoręcznego 12
4. Zasady tworzenia elektronicznego podpisu cyfrowego 15
4.1. Kryptografia symetryczna i asymetryczna 15
4.1.1. Kryptosystemy symetryczne 16
4.1.2. Kryptosystemu asymetryczne 17
4.2. Mechanizm funkcjonowania elektronicznego podpisu cyfrowego 20
4.2.1. Podpis elektroniczny 20
4.2.2. Procedura tworzenia elektronicznego podpisu cyfrowego 21

ROZDZIAŁ II. ISTOTA INFRASTRUKTURY KLUCZA PUBLICZNEGO 24
1. Pojęcie infrastruktury 24
1.1. Instalacje strukturalne 24
1.2. Mechanizm udostępniania aplikacji 25
1.3. Wskaźniki ekonomiczne 28
2. Definicja Infrastruktury Klucza Publicznego 30
2.1. Urząd Certyfikacji 30
2.2. Certyfikat Klucza Publicznego 30
2.3. Hierarchia urzędów certyfikacyjnych 32
3. Usługi PKI 34
3.1. Podstawowe usługi PKI 34
3.2. Dodatkowe usługi PKI 39

ROZDZIAŁ III. PODPIS ELEKTRONICZNY W PRAKTYCE 46
1. Wydawanie Certyfikatu 46
1.1. Certyfikaty i ich struktura 46
1.2. Weryfikacja i formaty certyfikatów 47
1.3. Regulaminy certyfikacji 48
1.4. Uzyskanie Osobistego Certyfikatu 50
2. Zarządzanie kluczami i certyfikatami 51
2.1. Faza inicjująca 51
2.2. Faza wydawania 56
2.3. Faza unieważniania 58
3. Konfigurowanie programu MS Outlook Express 60
3.1. Charakterystyka programu MS Outlook Express 60
3.2. Zasady konfigurowania programu MS Outlook Express 60
4. Import certyfikatów 61
5. Podpisywanie i szyfrowanie wiadomości przez MS Outlook Express 62
5.1. Podpisywanie wiadomości 62
5.2. Szyfrowanie wiadomości 62
6. Bariery wdrożeniowe 63

ROZDZIAŁ IV. PODSTAWY METODOLOGICZNE BADAŃ WŁASNYCH 66
1. Przedmiot i cel badań 66
2. Problemy i hipotezy badawcze 72
2.1. Problemy badawcze 72
2.2. Hipotezy badawcze 75
3. Metoda, technika i narzędzie badań 77
3.1. Metoda badań 77
3.1. Technika badań 78
3.3. Narzędzie badań 81
4. Teren badań 83
4.1. Rys historyczny firmy (np. Loma Polska Sp. z o.o.) 83
4.2. Struktura organizacyjna i stan zatrudnienia 83
4.3. Przedmiot działalności 83
5. Charakterystyka próby badawczej 85

ROZDZIAŁ V. WYKORZYSTANIE PODPISU ELEKTRONICZNEGO W FIRMIE X W ŚWIETLE WYNIKÓW BADAŃ WŁASNYCH 87
1. Zastosowanie podpisu elektronicznego 87
2 Wnioski 98

ZAKOŃCZENIE 100

BIBLIOGRAFIA 103

SPIS TABEL 106

SPIS RYSUNKÓW 107

ANEKS 108

WSTĘP

Nie ma wątpliwości, że technologii infrastruktury klucza publicznego (PKI) towarzyszy wiele nadziei, a od kilku lat poświęca się jej dużo uwagi. Praktycznie każdego dnia pojawiają się nowe periodyki, dzienniki branżowe i doniesienia z konferencji poświęcone tej tematyce. Słyszymy i czytamy o bardzo obiecujących właściwościach usług weryfikacji tożsamości oraz zapobiegania wypieraniu się autorstwa, realizowanych za pomocą mechanizmów podpisu cyfrowego, jak również gwarantowania poufności i zarządzania kluczami szyfrującymi- zbudowanych na bazie kryptografii symetrycznej i asymetrycznej. Wszystkie wymienione pojęcia odnoszą się do technologii PKI, przeto nie może dziwić pogląd wielu ludzi, że jej wprowadzenie stanie się podstawą powszechnego i bezpiecznego handlu elektronicznego.

Podpis elektroniczny jest to technologia, która za pomocą technologii teleinformatycznych służy do identyfikacji biorących udział w wymianie dokumentów stron. Innym jej zadaniem (nie mniej ważnym) jest zabezpieczenie integralności wymienianych danych. Podpis elektroniczny to technologia trudna do złamania i obejścia. Jej cechy oraz funkcje powodują, iż podpis elektroniczny stał się odpowiednikiem tradycyjnego podpisu w środowisku cyfrowym.

Chociaż teoretyczne fundamenty infrastruktury klucza publicznego powstały ponad dwie dekady temu, z chwilą wynalezienia szyfrowania kluczem publicznym, komercyjne rozwiązania z tej dziedziny liczą sobie zaledwie kilka lat. To, co rozpoczęła garść producentów, podejmują dziesiątki, a może nawet setki przedsiębiorstw oferujących różne formy usług PKI. Zapotrzebowanie rynku na ich produkty szybko rośnie i wszystko wskazuje, że taki trend utrzyma się najbliższej przyszłości.

Technologie oparte na szyfrowaniu asymetrycznym są jeszcze ciągle młode i zbyt wiele rozwiązań okrywa tajemnica. Taka sytuacja jest przyczyną irytującego rozpowszechniania się sprzecznych dokumentacji, standardów i autorskich rozwiązań producentów. Jak się wydaje, nie ma również żadnego wyczerpującego opracowania tematyki PKI, które byłoby dobrym wprowadzeniem do najważniejszych koncepcji i podstaw technologii.

Głównym celem wprowadzenia do systemów prawnych nowej instytucji – podpisu elektronicznego jest wykorzystywanie go w umowach zawieranych przez Internet i stworzenie elektronicznych czynności prawnych. Założeniami wszystkich regulacji prawnych jest zrównanie podpisu elektronicznego i własnoręcznego oraz zapewnienie najwyższych standardów bezpieczeństwa przy przesyłaniu danych drogą elektroniczną. Podpis elektroniczny powinien również zapewnić możliwość zawierania kontraktów o charakterze internacjonalnym.

Celem niniejszej pracy jest ukazanie praktyki wykorzystania podpisu elektronicznego na przykładzie firmy X.

Praca składa się z pięciu rozdziałów:

Rozdział pierwszy zawiera genezę i zakres pojęciowy podpisu elektronicznego.

W rozdziale drugim ukazano istotę infrastruktury klucza publicznego.

Aspekty dotyczące podpisu elektronicznego w praktyce przedstawiono w trzecim rozdziale pracy.

Rozdział czwarty zawiera podstawy metodologiczne badań własnych.
Analiza wyników badań własnych oraz wnioski ukazane zostały w piątym rozdziale pracy.

Wybory bezpośrednie wójtów, burmistrzów i prezydentów a wybory pośrednie starostów

Wstęp

Rozdział I. Zasady prawa wyborczego
1.1. Uwagi wstępne
1.2. Prawo wyborcze i jego funkcje
1.3. Konstytucyjne zasady prawa wyborczego w Polsce
1.3.1. Zasada powszechności
1.3.2. Zasada równości
1.3.3. Zasada bezpośredniości
1.3.4. Zasada tajności głosowania
1.3.5. Zasady dotyczące rozdziału mandatów
1.4. Ważność wyborów
1.5. Wygaśnięcie i obsadzenie mandatu w trakcie kadencji

Rozdział II. Wybory bezpośrednie i pośrednie
2.1. Bezpośredni wybór wójta, burmistrza i prezydenta miasta – (dodatkowo gdzieś kompetencje prezydenta)
2.1.1. Istota wyboru wójta, burmistrza i prezydenta miasta
2.1.2. Procedura dokonania wyboru
2.1.3. Wady i zalety procedury dokonania wyboru
2.2. Pośredni wybór starosty – (dodatkowo gdzieś kompetencje starosty)
2.2.1. Istota wyboru starosty
2.2.2. Procedura dokonania wyboru
2.2.3. Wady i zalety procedury dokonania wyboru

Rozdział III. Ocena i porównanie wyborów bezpośrednich wójtów, burmistrzów i prezydentów a wybory pośrednie starostów w mieście powiatowym Starogard Gdański
3.1. Charakter wyborów bezpośrednich wójtów
3.2. Charakter wyborów burmistrzów i prezydentów
3.3. Wybory pośrednie starostów w mieście powiatowym Starogard Gdański
3.4. Problemy w kwestii wyborów
3.4.1. Niekorzystny wpływ pośredniego wyboru starosty na preferencje wyborców określone bezpośrednich na prezydentów miast
3.4.1. Korzystny wpływ pośredniego wyboru starosty na preferencje wyborców określone bezpośrednich na prezydentów miast
3.4.2. Problem funkcjonowania Starostwa Powiatowego a innych jednostek podległych staroście: PUP, Policja, Szpital, Ognisko Pracy Pozaszkolnej, Poradnia Logopedyczna
3.5. Podsumowanie i wnioski

Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel

Wpływ regulacji administracyjno-prawnych na proces deweloperski

Wstęp
Rozdział I. Rozwój rynku nieruchomości jako determinanta wyodrębnienia procesu developerskiego
1.1. Rynek nieruchomości w Polsce po 1990 roku
1.2. Podmioty rynku nieruchomości
1.3. Profesjonaliści rynku nieruchomości w świetle regulacji prawnych
1.4. Proces developerski na rynku nieruchomości
1.4.1. Podmioty procesu developerskiego
1.4.2. Etapy procesu developerskiego

Rozdział II. Fazy realizacji transakcji
2.1. Umowa przedwstępna i jej rola w przebiegu transakcji
2.2. Umowa przyrzeczona – ostateczna umowa notarialna sprzedaży
2.3. Wydanie nieruchomości

Rozdział III. Regulacje administracyjno prawne w procesie developerskim
3.1. Ilościowa i jakościowa charakterystyka zmian na rynku nieruchomości – główne źródła informacji
3.2. Praktyczne aspekty procesu developerskiego
3.3. Miejscowe plany zagospodarowania terenu
3.3.1. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu
3.3.2. Pozwolenie na budowę
3.4. Infrastruktura procesu developerskiego
3.4.1. Normy techniczne w procesie developerskim
3.4.2. Oddanie do użytkowania (oddania częściowe, końcowe itp.)
3.5. Działalność Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta
3.5.1. Oferty developerów – przekłamania (wizualizacje)
3.5.2. Umowy z klientami – zakazane klauzule itp.
3.5.3. Inne zakazane praktyki

Rozdział IV. Wpływ regulacji administracyjno prawnych na przebieg procesu developerskiego
4.1. Działalność developerów na rynku mieszkaniowym
4.2. Rentowność działalności deweloperskiej
4.3. Rentowność projektów deweloperskich w wybranych miastach
4.4. Koszty związane z działalnością deweloperską
4.5. Szanse i zagrożenia dla rozwoju branży deweloperskiej
4.5.1. Sytuacja makroekonomiczna Polski
4.5.2. Popyt/podaż na rynku mieszkaniowym
4.5.3. Popyt inwestycyjny
4.5.5. Zmienne koszty działalności
4.5.6. Procedury prawne i administracyjne

Rozdział V. Wnioski i rekomendacje

Zakończenie
Bibliografia
Aneks

Władze RP wobec uchodźców na tle rozwiązań międzynarodowych

Wstęp 1

Rozdział I. Ujęcie historyczne zjawiska uchodźctwa na świecie 2
1. Pojęcie i przyczyny zjawiska uchodźstwa 2
2. Początki międzynarodowej współpracy na rzecz rozwiązania kwestii uchodźstwa 6
3. Kwestia uchodźctwa a geneza Unii Europejskiej 8
3.1. Konwencja genewska 8
3.2. Konwencja Dublińska 9
3.3. Porozumienie z Schengen 11
3.4. Pozostałe akty prawne 12
4. Instytucje międzynarodowe zajmujące się ochroną uchodźców 18

Rozdział II. Strefa Szengen i szczególna sytuacja Polski ze względu na kontrole zewnętrznych granic UE 27
1. Członkostwo Polski w Unii Europejskiej a problem uchodźctwa 27
1.1. Swobodny przepływ pracowników, swobodne świadczenie usług 27
1.2. Wspólna polityka imigracyjna UE 30
2. Konsekwencje umowy z Schengen 36
3. Polityki imigracyjne państw członkowskich UE i krajów pozaeuropejskich 38
3.1. Polityka imigracyjna krajów UE 38
3.2. Uregulowania państw amerykańskich 39
3.3. Azjatyckie i bliskowschodnie polityki imigracyjne 42
4. Zobowiązania wynikające z traktatów, umów, konwencji i innych regulacji prawa międzynarodowego 43

Rozdział III. Polityka w Polsce wobec uchodźców w praktyce 48
1. Główne kierunki migracji – państwa docelowe 48
2. Skala migracji uchodźców 55
3. Próby rozwiązania problemu 60

Podsumowanie 68
Spis tabel 70
Bibliografia 71

Wojewoda jako nadzór nad samorządem

praca licencjacka, 63 strony

Wstęp

Rozdział I. Pozycja ustrojowa i zadania wojewody
1.1. Ustrojowa pozycja wojewody
1.2. Zadania wojewody
1.2.1. Wojewoda jako organ nadzoru nad samorządem terytorialnym
1.2.2. Wpływ wojewody na administracje nie zespoloną
1.2.3. Wojewoda jako przedstawiciel Skarbu Państwa
1.2.4. Wojewoda jako reprezentant Rady Ministrów
1.2.5. Zwierzchnictwo wojewody nad zespoloną administracją rządową
1.3. Akty prawa miejscowego tworzone przez wojewodę
1.4. Inne formy działania wojewody

Rozdział II. Uprawnienia nadzorcze wojewody
2.1. Kryteria, zakres i środki nadzoru
2.2. Stwierdzanie nieważności uchwał i zarządzeń organów samorządu terytorialnego
2.3. Nadzór nad zadaniami powierzonymi jednostkom samorządu terytorialnego

Rozdział III. Ochrona przed ingerencjami nadzorczymi wojewody

Zakończenie

Bibliografia

Wśród różnych rodzajów samorządu szcze­gólna rola przypada samorządowi terytorialnemu, który uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Rola samorządu terytorialnego wynika też z przyjęcia zasady decentralizacji władzy publicznej, na której to zasadzie opiera się ustrój terytorialny państwa[1].

Traktując samorząd w aspekcie ustrojowym podkreślić należy jego istotę jako zdecentralizowanej formy administracji publicznej. Dzięki temu administracja ta jest wykonywana nie tylko przez orga­ny państwa, ale także przez organy samorządu terytorialnego na za­sadach względnej od państwa niezależności[2].

Dawniej w Polsce woje­woda to wysoki urzędnik książęcy sprawujący w je­go zastępstwie dowództwo nad wojskiem oraz funkcje sądownicze; później najwyższy urzędnik ziemski[3].

Obecnie woje­woda to urzędnik państwowy stojący na czele województwa[4].

[1] W. Skrzydło, Ustrój polityczny RP w świetle Konstytucji z 1997 roku, Zakamycze, Kraków 2002, s. 209

[2] Tamże, s. 209

[3] M. Bańko, (red.), Słownik języka polskiego, tom 6, PWN, Warszawa 2007, s. 69

[4] Tamże, s. 69