STRESZCZENIE 2
WSTĘP 5
ROZDZIAŁ I. SYSTEM BANKOWY W POLSCE 7
1.1. HISTORIA I ROZWÓJ BANKOWOŚCI W POLSCE 7
1.2. CHARAKTERYSTYKA KREDYTU BANKOWEGO 16
1.3. RODZAJE KREDYTÓW STOSOWANE W OBROCIE BANKOWYM 20
1.3.1. Kredyt inwestycyjny 21
1.3.2. Kredyt obrotowy w rachunku bieżącym 22
1.3.3. Leasing 24
1.3.4. Kredyt wekslowy 26
ROZDZIAŁ II. METODY ANALIZY BANKOWEJ 30
2.1. OGÓLNE INFORMACJE NA TEMAT ANALIZY FINANSOWEJ 30
2.2. WSTĘPNA ANALIZA BANKOWA 40
2.3. METODY OCENY ZDOLNOŚCI KREDYTOWEJ 43
2.3.1. Metoda analizy dyskryminacji 43
2.3.2. Metoda wskaźnikowa 48
2.3.3. Metoda punktowa 51
2.4. OCENY RYZYKA 52
ROZDZIAŁ III. ZDOLNOŚĆ KREDYTOWA PRZEDSIĘBIORSTW I METODY JEJ OCENY NA PRZYKŁADZIE BANKU PEKAO S.A. 57
3.1. POJĘCIE ZDOLNOŚCI KREDYTOWEJ 57
3.2. ZAKRESY BADAŃ ZDOLNOŚCI KREDYTOWEJ NA PRZYKŁADZIE BANKU PEKAO S.A. Z ZASTOSOWANIEM SYSTEMU APS 60
3.2.1. Osoby prowadzące pełną rachunkowość 60
3.2.2. Osoby prowadzące uproszczoną rachunkowość 64
3.3. ANALIZA RYZYK ZWIĄZANYCH ZE ZDOLNOŚCIĄ KREDYTOWĄ W BANKU PEKAO S.A. 68
3.4. ZABEZPIECZENIA KREDYTÓW W BANKU PEKAO S.A. 73
3.5. KREDYT JAKO FINANSOWANIE PRZEDSIĘBIORSTW W BANKU PEKAO S.A. 74
PODSUMOWANIE 77
BIBLIOGRAFIA 79
WYKAZ RYSUNKÓW 82
WYKAZ SCHEMATÓW 83
Streszczenie
Podstawowym warunkiem udzielenia kredytu wynikającym z polskiego Prawa bankowego jest posiadanie przez kredytobiorcę zdolności kredytowej, rozumianej jako zdolność do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w umownych terminach. Ocena zdolności kredytowej dotyczy nie tylko bieżącej sytuacji majątkowej kredytobiorcy, ale także jego przyszłej działalności gospodarczej i jej wyników, obejmuje więc także perspektywiczną zdolność kredytową. Oceny zdolności kredytowej dokonuje bank samodzielnie i nie może być ona przedmiotem negocjacji kredytobiorcy z bankiem.
Dalsza część procedury przyznawania kredytu przedstawia się następująco. Złożony przez przedsiębiorstwo wniosek kredytowy jest szczegółowo analizowany przez pracownika wydziału kredytowego banku. W pierwszej kolejności weryfikowana jest sama dokumentacja: sprawdzenie podpisów, dat, obliczeń. Następnie inspektor kredytowy przeprowadza tzw. inspekcję kredytową, czyli wizytuje przedsiębiorstwo. Dzięki niej może zweryfikować część danych ze złożonej dokumentacji kredytowej klienta, ocenić jakość proponowanych zabezpieczeń oraz wyrobić sobie wstępną opinię o ryzyku kredytowym banku.
W drugim etapie inspektor kredytowy na podstawie przedkładanej przez klienta sprawozdawczości finansowej i szczegółowych obliczeń dokonywanych za pomocą wybranych wskaźników (analiza wskaźnikowa) ocenia, na ile jego sytuacja gwarantuje spłatę zobowiązań. Najczęściej spotykana ocena wiarygodności kredytowej polega na ustaleniu i ocenie tradycyjnych wskaźników mierzalnych (płynności, rentowności) i niemierzalnych (możliwości zbytu, perspektyw rozwojowych). W analizie bilansu i rachunku wyników przedsiębiorstwa najczęściej wykorzystywane są następujące wskaźniki: rentowności, płynności finansowej, sprawności działania, zadłużenia i stopnia pokrycia oraz struktury majątku i kapitału. Wykorzystanie analizy wskaźnikowej do oceny wiarygodności kredytowej podmiotu gospodarczego umożliwia porównanie jego kondycji finansowej, identyfikację potencjalnych zagrożeń w poszczególnych sferach działalności, jak również może zidentyfikować aktualne tendencje panujące w przedsiębiorstwie. Stosując to narzędzie, należy pamiętać, że te same wskaźniki będą inaczej kształtować się w poszczególnych branżach, dlatego często do analizy wskaźnikowej wprowadza się różne parametry określające stan pożądany danego wskaźnika.
Analiza wskaźnikowa stanowi podstawę do przeprowadzenia metody credit-rating zaliczanej do tzw. metod analizy punktowej sytuacji klienta. Polega ona na tym, że bank, biorąc pod uwagę wskaźniki finansowe (analiza ilościowa) oraz czynniki jakościowe odnoszące się np. do kwalifikacji kadry zarządzającej, dostawców i odbiorców, branży, w której działa firma (analiza jakościowa), przyznaje określonym cechom kredytobiorcy pewną liczbę punktów. Punkty te następnie przekształca się w kod literowy, który jest podstawą klasyfikacji do odpowiedniej grupy ryzyka. Określenie liczby punktów przypisywanej poszczególnym wskaźnikom odbywa się w zasadzie w sposób arbitralny i jest odzwierciedleniem indywidualnych preferencji banku udzielającego kredytu dla danego wskaźnika. W stosunku do analizy opisowej metoda punktowa pozwala na większe zautomatyzowanie i zobiektywizowanie oceny przedsiębiorstwa.
Do oceny zdolności kredytowej przedsiębiorstwa mogą być stosowane także metody statystyczno-matematyczne. Dużą przydatnością cechuje się wielowymiarowa analiza dyskryminacyjna. Metoda ta pozwala m.in. na zaklasyfikowanie przedsiębiorstwa do grupy ryzyka, szczególnie jeśli jest to wstępna klasyfikacja, później zostaje ona uzupełniona dalszą analizą oraz umożliwia wczesne wykrycie symptomów zagrożenia niewypłacalnością.
W porównaniu do oceny wniosku o kredyt na cele bieżące znacznie bardziej złożonym procesem jest ocena przedsięwzięć inwestycyjnych. Wnioski kredytowe na przedsięwzięcia inwestycyjne na ogół oceniane są dwuetapowo. Najpierw przeprowadza się analizę celowości i realności projektu, mającą na celu ocenę szans jego wykonania według zaproponowanych rozwiązań techniczno-organizacyjnych i zakładanych elementów eksploatacyjnych, oraz ocenę stopnia pewności funkcjonowania w przyszłości. W drugiej kolejności dokonuje się oceny ekonomiczno-finansowej na podstawie analizy projektu.