Zasady finansowania i kontroli instytucji kultury

Wstęp 3

Rozdział 1. Charakterystyka i specyfika działalności instytucji kultury, na tle potrzeb współczesnego społeczeństwa 5
1.1. Charakterystyka instytucji kultury 5
1.2. Rodzaje instytucji kultury 11
1.3. Oczekiwania stawiane instytucjom kultury przez współczesne społeczeństwo 21

Rozdział 2. Źródła finansowania instytucji kultury 26
2.1. Podstawowe źródła finansowania 26
2.2. Dodatkowe fundusze pozyskiwane w kraju 29
2.3. Europejskie źródła finansowania 33

Rozdział 3. Zasady rachunku ekonomicznego instytucji kultury 36
3.1. Zasada non profit 36
3.2. Rachunek ekonomiczny a racjonalność gospodarki 42
3.3. Zasady racjonalnego gospodarowania 44

Rozdział 4. Cele statutowe i kontrola finansowa w instytucjach kultury 49
4.1. Warunki uzyskania statusu przez instytucje kultury 49
4.2. Cele statutowe instytucji kultury 53
4.3. Kontrola finansowa zewnętrzna i wewnętrzna w instytucjach kultury 55

Zakończenie 61
Bibliografia 62
Spis rysunków 66

Wstęp

W epoce globalizacji kultura staje się przemysłem, jak każdy inny. Zaczynają tu obowiązywać wszelkie zasady marketingu, począwszy od unifikacji produktów, a skończywszy na procedurze definiowania grupy docelowej i narzędzi promocyjnych. Nawet ułamek populacji zainteresowany określonym segmentem kultury stanowi setki tysięcy potencjalnych nabywców o określonej wartości nabywczej.

Uznaje się, iż jednym z podstawowych sposobów promocji Polski i jakichkolwiek naszych dokonań na świecie jest nasza kultura. Należy podkreślić, iż właśnie dzięki zaangażowaniu w projekty kulturalne, polskie organizacje gospodarcze docierają do pożądanych środowisk za granicą. Brak zainteresowania polskimi wyrobami i usługami możemy zrekompensować zainteresowaniem naszą kulturą. Inspirowanie wydarzeń kulturalnych pozwala na dotarcie do elit intelektualnych i biznesowych z komunikatem o naszym potencjale produkcyjnym, ale również na przyciągnięcie i zagospodarowanie wolnego kapitału i zaawansowanych technologii, funkcjonujących w globalnej gospodarce.

Instytucje kultury finansują swoją działalność zarówno środkami własnymi, jak również korzystając z dodatkowych funduszy. Gospodarka finansowa tych instytucji jest oparta na zasadach racjonalnego gospodarowania sformułowanych w dwóch wymiarach: maksymalizacji efektów, przy założonym poziomie nakładów oraz minimalizacji nakładów, przy założonym poziomie efektów. Funkcjonowanie gospodarki finansowej instytucji kultury jest kontrolowane w wewnątrz, oraz z zewnątrz.

W związku z powyższymi uwagami, niniejsza praca miała na celu ukazanie zasad finansowania oraz kontroli finansowej instytucji finansowych.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

Rozdział pierwszy ukazuje charakterystykę i specyfikę działalności instytucji kultury na tle potrzeb współczesnego społeczeństwa. Rozważania rozpoczęto od scharakteryzowania instytucji kultury. Następnie przedstawiono rodzaje instytucji kultury oraz omówiono oczekiwania stawiane instytucjom kultury przez współczesne społeczeństwo.

W rozdziale drugim zaprezentowano źródła finansowania instytucji kultury. W rozdziale tym omówiono podstawowe źródła finansowania oraz dodatkowe fundusze pozyskiwane w kraju. Przedstawiono także Europejskie źródła finansowania pochodzące z różnego rodzaju funduszy i programów.

W rozdziale trzecim omówiono zasady rachunku ekonomicznego instytucji kultury. Na wstępie przedstawiono zasady organizacji non-profit. Następnie omówiono rachunek ekonomiczny zasady racjonalnego gospodarowania.

W rozdziale czwartym poruszono problematykę celów statutowych i kontroli finansowej w instytucjach kultury. Na wstępie rozważań przedstawiono warunki uzyskania statusu przez instytucje kultury. Następnie na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej przedstawiono cele statutowe instytucji kultury. Pod konie rozdziału omówiono kontrole wewnętrzną i zewnętrzną instytucji kultury.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę fachową, raporty i artykuły zamieszczone w prasie i w internecie oraz w oparciu o aktualne akty normatywne i prawne.