Archiwum kierunku Politologia

Politologię można określić jako naukę, której przedmiotem badań jest polityka i życie polityczne.
Funkcja regulacyjna politologii dotyczy podporządkowania i ujednolicania działań politycznych. Realizowana jest w oparciu o normy polityczne jak również stabilizację działań politycznych. Istotnym jest, że brak właściwej unifikacji podejmowanych działań system polityczny nie miałby możliwości prawidłowego funkcjonowania.
Funkcja socjalizacji politycznej dotyczy procesu wdrażania i włączania się członków społeczności w kulturę polityczną. Oznacza to pogłębianie i nabywanie wiedzy o danym systemie politycznym jak również kreowanie poglądów wraz z postawami politycznymi oraz kształtowaniem hierarchii wartości politycznych.
Rola funkcji integracyjnej polega na tworzeniu podstaw do koordynacji działań politycznych. Funkcja ta polega tez na współdziałaniu bądź współpracy jednostek i grup w chęci osiągnięcia danych wartości i dóbr. Widać tu wyraźny związek z motywacją i wyjaśnianiu celowości faktycznych instytucji i norm politycznych jak również zasad organizacji i działalności systemów politycznych.
—
Poniżej oferowane przez nas prace dyplomowe z politologii

Rola ONZ w utrzymywaniu pokoju na świecie

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. POWSTANIE I ZASADY DZIAŁANIA ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH 4
1.1. Geneza powstania ONZ 4
1.2. Karta ONZ 6
1.3. Podstawowe zasady i status ONZ 9
1.4. Struktura i organy ONZ 13
1.5. ONZ w warunkach pozimnowojennych 17

ROZDZIAŁ II. ASPEKT ORGANIZACYJNY I PRAWNY MISJI POKOJOWYCH ONZ 23
2.1. Prawne i organizacyjne aspekty misji pokojowych ONZ 23
2.2. Podstawowe wady systemu organizacyjnego misji pokojowych ONZ 26
2.3. Reforma ONZ 30
2.4. Rola Rady Bezpieczeństwa ONZ 36

ROZDZIAŁ III. DZIAŁANIA OPERACYJNE ONZ 42
3.1. Misje w Europie 42
3.2. Misje w Azji i na Bliskim Wchodzie 54
3.3. Misje w Afryce i Ameryce Łacińskiej 58
3.4. Udział Polski w misjach pokojowych ONZ 64

ZAKOŃCZENIE 72
BIBLIOGRAFIA 74
SPIS TABEL 76
SPIS RYSUNKÓW 77
WYKAZ SKRÓTÓW 78

WSTĘP

Utrzymanie pokoju na świecie w dzisiejszych czasach i między poszczególnymi państwami jest nie wykonalne. Jednak antymilitaryzm jest w stanie zapewnić utrzymanie poprawnych stosunków politycznych, gospodarczych, kulturalnych czy moralnych. Jest nośnikiem postępu we wszystkich dziedzinach życia, jego rozwoju i poszanowania człowieka.

Wojna ze względu na zasięg terytorialny może być lokalna, światowa i globalna. Konflikt zbrojny jest najgorszym rozwiązaniem problemu, który może doświadczyć człowiek. Niesie on ze sobą śmierć niewinnych ludzi. Agresja zawsze wiąże się ze zniszczeniami mienia, gospodarki narodowej jak również szkodami w psychice człowieka.

Pokój i poszanowanie drugiego człowieka jest najlepszym dobrem jakie może nas spotkać. Wielu ludzi jednak o tym zapomina. A jest to najważniejsze. Pokój to stan w stosunkach miedzy państwami, którego nie należy naruszać.

Od początku swego istnienia Organizacja Narodów Zjednoczonych, założona w 1945 r. po zakończeniu II Wojny Światowej, podejmuje problematykę wielostronnego rozbrojenia i zapobiegania rozprzestrzenianiu broni w celu utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Instrumentem ONZ, w zaprowadzeniu pokoju na świecie są misje pokojowe dzięki którym społeczność międzynarodowa promuje ustanawianie zrównoważonego pokoju wszędzie tam, gdzie istnieje zagrożenie wybuchem konfliktu lub tam, gdzie konflikt właśnie zażegnano.

Niniejsza praca została poświęcona roli Organizacji Narodów Zjednoczonych w utrzymywaniu pokoju na świecie. Praca składa się z trzech rozdziałów.

Rozdział I przedstawia powstanie i zasady działania Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym: genezę powstania ONZ, kartę Organizacji Narodów Zjednoczonych, podstawowe zasady i status Organizacji Narodów Zjednoczonych, strukturę i organy ONZ oraz funkcjonowanie Organizacji Narodów Zjednoczonych w warunkach pozimnowojennych.

Rozdział II prezentuje aspekt organizacyjny i prawny misji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, w którym zawierają się: prawne i organizacyjne aspekty misji pokojowych ONZ, podstawowe wady systemu organizacyjnego misji pokojowych ONZ, reforma Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz rola Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Rozdział III. to działania operacyjne Organizacji Narodów Zjednoczonych. W niniejszym rozdziale przedstawione zostały misje pokojowe w Europie, misje w Azji i na Bliskim Wchodzie, misje w Afryce i Ameryce Łacińskiej oraz zaprezentowano udział Polski w misjach pokojowych ONZ.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę fachową, raporty i artykuły zamieszczone w prasie i w Internecie oraz w oparciu o aktualne akty normatywne i prawne.

Pozycja kobiety na polskim rynku pracy

Wstęp 2

Rozdział 1. Charakterystyka polskiego rynku pracy 5
1.1. Struktura rynku pracy w Polsce 5
1.2. Formy zatrudnienia na polskim rynku pracy 8
1.3. Umowy cywilno prawne – jako forma zatrudnienia 17

Rozdział 2. Obowiązujący model prawa polskiego i wspólnotowego a prawa kobiet 26
2.1. Prawo obowiązujące w Polsce 26
2.1.1. Konstytucja RP 26
2.1.2. Prawo pracy 31
2.1.3. Przejęcia z prawa wspólnotowego 33
2.2. Wpływ ruchów kobiecych na obecny stan prawa 35
2.3. Przykłady z innych krajów 37
2.3.1. Stany Zjednoczone 37
2.3.2. Szwecja 43
2.3.3. Kraje arabskie 44

Rozdział 3. Patologiczne zjawiska w miejscu pracy 45
3.1. Sprawa mobbingu w Polsce 45
3.2. Dyskryminacja jako zjawisko najczęściej występujące na rynku pracy 54
3.3. Molestowanie jako przejaw wykorzystywania służbowej nadrzędności 57
3.4. Macierzyństwo a rzeczywistość 59

Rozdział 4. Zjawisko bezrobocia wśród kobiet oraz sposoby przeciwdziałania 62
4.1. Aktywność zawodowa kobiet 62
4.2. Przyczyny występowania bezrobocia 72
4.3. Sposoby walki i przeciwdziałania bezrobociu 73
4.3.1. Rola administracji państwowej w zwalczaniu bezrobocia 73
4.3.2. Alternatywne formy działania organizacji pozarządowych 75

Podsumowanie 79
Bibliografia 81
Spis tabel 86
Spis wykresów 87

Wstęp

Problemem, nad którym chciałabym się zastanowić w mojej pracy, są trudności, na jakie napotykają kobiety na rynku pracy. Już od jakiegoś czasu jedna myśl nie daje mi spokoju: czy kiedykolwiek kobiety doczekają się równości w sferze zawodowej? A jeżeli poprawa ta jest możliwa, to gdzie należy szukać pomocy w walce z tym wciąż zdominowanym przez mężczyzn światem? To, że dyskryminacja płci pięknej występuje, jest faktem niezaprzeczalnym i jak pokazują badania nie jest to wyłącznie wymysł feministek. Ponad połowa kobiet doświadczyła dyskryminacji w pracy. Przejawia się ona m.in. w niższych zarobkach, mniejszym odsetkiem płci żeńskiej na stanowiskach kierowniczych, w trudnościach z uzyskaniem zatrudnienia w pewnych zawodach, molestowaniu seksualnym w pracy.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia pozycji kobiety na polskim rynku pracy w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale scharakteryzowany jest polski rynek pracy, a więc: struktura rynku pracy w Polsce, formy zatrudnienia na polskim rynku pracy oraz umowy cywilno prawne – jako forma zatrudnienia.

W drugim rozdziale przedstawiony jest obowiązujący model prawa polskiego i wspólnotowego a prawa kobiet, a więc: prawo obowiązujące w Polsce, Konstytucja RP, prawo pracy, przejęcia z prawa wspólnotowego, wpływ ruchów kobiecych na obecny stan prawa, przykłady z innych krajów takich jak Stany Zjednoczone, Szwecja oraz kraje arabskie.

W trzecim rozdziale zaprezentowane są patologiczne zjawiska w miejscu pracy, a więc: sprawa mobbingu w Polsce, dyskryminacja jako zjawisko najczęściej występujące na rynku pracy, molestowanie jako przejaw wykorzystywania służbowej nadrzędności oraz macierzyństwo a rzeczywistość.

W czwartym rozdziale przedstawione jest zjawisko bezrobocia wśród kobiet oraz sposoby przeciwdziałania, a więc: aktywność zawodowa kobiet, przyczyny występowania bezrobocia, sposoby walki i przeciwdziałania bezrobociu, rola administracji państwowej w zwalczaniu bezrobocia oraz alternatywne formy działania organizacji pozarządowych.

Sytuacja polskich kobiet na rynku pracy pogorszyła się radykalnie po 1989 roku, gdy w kraju rozpoczęła się polityczna i ekonomiczna transformacja.

Wiele dowodów wskazuje na to, że reformy gospodarcze w różnym stopniu wpłynęły na życie kobiet i mężczyzn. Choć kobiety są lepiej wykształcone od mężczyzn, ich pozycja na rynku pracy jest słabsza niż przed transformacją. Kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni, są chętniej zwalniane, a mniej chętnie zatrudniane. Oferty pracy zawierają najczęściej kryterium płci – zwykle rozstrzygające na niekorzyść kobiet.

Jest to rażąca praktyka dyskryminacyjna, stosowana nawet przez zachodnie firmy, które nie odważyłyby się na podobne postępowanie w krajach Unii Europejskiej czy w USA. Kobietom przeważnie oferuje się stanowisko sekretarki, przy czym kluczowym wymaganiem jest „odpowiednia prezencja” – podczas gdy oferty stanowisk kierowniczych adresowane są prawie wyłącznie do mężczyzn. Trzeba wprawdzie przyznać, że widoczna jest pewna poprawa w tym zakresie i oferty pracy są coraz częściej neutralne płciowo; niepokoi jednak fakt, że kryterium płci oraz pytania dotyczące stanu cywilnego są wciąż legalne.

Bezrobotne kobiety trudniej znajdują pracę i dłużej pozostają bez zatrudnienia, co czyni ich sytuację znacznie trudniejszą niż bezrobotnych płci męskiej. Szkolenia i kursy zawodowe służące przekwalifikowaniu, a także stanowiska w nowo powstających przedsiębiorstwach kierowane są przede wszystkim do mężczyzn. Rosną ceny instytucjonalnej opieki nad dzieckiem, co zmniejsza jej dostępność, zwłaszcza dla kobiet o niskich dochodach i eliminuje wiele kobiet z rynku pracy.
Do niedawna zaprzeczano istnieniu dyskryminacji kobiet. Obecnie, coraz częściej dostrzega upośledzoną pozycję kobiet na rynku pracy i niekorzystne skutki dyskryminacyjnych praktyk, utrudniających kobietom równy z mężczyznami dostęp do pracy.

W świadomości społecznej wciąż funkcjonuje wiele potocznych przekonań o pracy zawodowej kobiet, mających postać negatywnych stereotypów, czyli uproszczonych, przyjmowanych za prawdziwe i kulturowo zdefiniowanych przekonań na temat kobiet i mężczyzn.

Wśród najbardziej rozpowszechnionych można wymienić następujące stereotypy:

  • kobiety są z natury predysponowane do prac o charakterze opiekuńczym, mężczyźni zaś do prac technicznych i wymagających siły fizycznej;
  • kobiety są z natury uległe, współpracujące, skrupulatne, natomiast mężczyźni dominujący, łatwo podejmujący decyzje, nastawieni na sukces i rywalizację;
  • dom jest ważniejszy dla kobiet, praca dla mężczyzn;
  • kobiety same nie chcą pracować zawodowo, robić kariery i awansować;
  • kobiety lepiej znoszą bezrobocie, bezrobocie jest bardziej szkodliwe dla mężczyzn;
  • kobiety są mniej rzetelnymi pracownikami i częściej są nieobecne w pracy;
  • kobiety mniej angażują się w pracę, są do niej mniej przywiązane.

Takie przekonania wyznaczają mężczyźnie rolę zarządzającego (w domu – głowy rodziny, w pracy – szefa), a kobiecie – wykonawczyni (strażniczki ogniska domowego, w pracy zajmującej poboczne stanowiska) i wpływają na sposób traktowania kobiet i mężczyzn na rynku pracy.
Stereotypy wciąż stanowią jedną z głównych przyczyn nierówności, której przejawem jest dyskryminacja w miejscu pracy.

I choć kobiety masowo zasilają rynek pracy, ciągle jeszcze daleko nam do faktycznej równości, która umożliwi pełne wykorzystanie potencjału kobiet na rynku pracy, co przyniesie korzyści zarówno pracownikom, jak i firmom zatrudniającym zróżnicowane pod względem płci zespoły.

Państwa osi zła. Zagrożenie dla współczesnego świata

Wstęp 2

Rozdział I. KOREA PÓŁNOCNA 4
1.1. Ustrój polityczny, władza i polityka zagraniczna Korei Północnej 4
1.2. Rodzaje oraz źródła zagrożenia w Korei Północnej 15
1.3. Broń jądrowa – dokumenty oraz umowy multilateralne podpisane przez Koreę Północą. Łamanie praw człowieka oraz prawa międzynarodowego 17
1.4. Korea Północna jako zagrożenie dla współczesnego świata 22

Rozdział II. IRAK 25
2.1. Władza, polityka zagraniczna, ustrój polityczny 25
2.2. Rodzaje oraz źródła zagrożenia 30
2.3. Konflikt zbrojny między Irakiem a Iranem w wojnie w latach 1980 – 1988 35
2.4. Broń jądrowa – dokumenty oraz umowy multilateralne podpisane przez Irak. Łamanie praw człowieka oraz prawa międzynarodowego 39
2.5. Irak jako zagrożenie dla współczesnego świata 40

Rozdział III. IRAN 49
3.1. Ustrój polityczny. Władza. Polityka zagraniczna 49
3.2. Rodzaje oraz źródła zagrożenia 58
3.3. Zbrodnie wojenne popełniane na ludności irańskiej 59
3.4. Broń jądrowa – dokumenty oraz umowy multilateralne podpisane przez Iran. Łamanie prawa międzynarodowego oraz praw człowieka 60
3.5. Iran jako zagrożenie dla współczesnego świata 66

Zakończenie 76
Bibliografia 92
Spis rysunków 95

Wstęp

Międzynarodowe stosunki polityczne są, z jednej strony, jedną z płaszczyzn stosunków międzynarodowych jako sfery stosunków społecznych, z drugiej zaś, częścią nauki o stosunkach międzynarodowych. Międzynarodowe stosunki polityczne są nadrzędne w stosunku do innych płaszczyzn stosunków międzynarodowych. Po drugie, międzynarodowe stosunki polityczne są warunkowane dynamiką i zmiennością stosunków międzynarodowych jako sfery stosunków społecznych. Te z kolei w ostatnich dwóch dekadach weszły w okres dość radykalnych zmian parametrów środowiska międzynarodowego, będących wynikiem „nakładania się” dwóch dynamicznych procesów. Po pierwsze, zmiany porządku międzynarodowego w wyniku końca zimnej wojny, odchodzenia od dwubiegunowego ładu międzynarodowego i uwolnienia procesów, dla których ład ten tworzył ograniczenia. Po drugie, narastania procesów globalizacji i jakościowych zmian przez nie powodowanych w strukturze i funkcjonowaniu stosunków międzynarodowych.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty państw „osi zła” jako zagrożenia dla współczesnego świata.

Pytanie badawcze opracowania brzmi: skąd wziął się termin „oś zła”?, jakie kraje zaliczane są do państw „osi zła”?, czynniki które wpłynęły na określenie tych państw mianem „oś zła”, w jakim stopniu i czy rzeczywiście państwa „osi zła” stanowią zagrożenie dla ludzkości? dla jakiego świata stanowią zagrożenie?

Praca podejmuje temat nieustannie aktualny, podlegający ewolucji, zmieniający się z dnia na dzień oraz mający ogromne znaczenie dla losów ludności całego świata. Obejmuje przykłady sztandarowe dla podjętej kwestii, lecz tylko niektóre, ze względu na obszerność zagadnienia. Praca ma celu zestawienie charakterystyki trzech państw, które według G. Busha stanowią najpotężniejsze zagrożenie atomowe dla świata.

Główną metodą jaką posłużono się w pracy jest porównanie, ze względu na występowanie różnic dotyczących tego samego zagadnienia, co stanowi bardzo wyraźny kontrast pomiędzy nimi. Ponadto szeroko stosowana jest analiza, aby zgłębić każdą kwestię zagrożenia, jaką niosą za sobą państwa „osi zła”.

Praca stanowi zestawienie charakterystyki trzech różnych państw, mające na celu przedstawienie rodzajów oraz źródeł zagrożenia, między innymi niebezpieczeństwa nuklearnego z ich strony. Przytaczam dokumenty mające znaczenie i wpływ na stosunki międzynarodowe odnośnie broni nuklearnej.

Pierwszy rozdział będzie poświęcony Korei Północnej. Treść będzie obejmowała krótkie objaśnienie ustroju politycznego, władzy oraz polityki zagranicznej. Zawierać będzie także informacje na temat rodzajów oraz źródeł zagrożeń płynących ze strony tego kraju, między innymi mowa będzie o zagrożeniu nuklearnym – omówione zostaną poszczególne dokumenty oraz umowy podpisane przez Koreę.

Rozdział drugi również rozpocznie się od krótkiej prezentacji omawianego państwa, czyli krótkie przedstawienie władzy, polityki zagranicznej oraz ustroju politycznego. Obejmie zbiór dokumentów oraz umów międzynarodowych podpisanych przez Irak. Istotnym elementem tej pracy będzie konflikt zbrojny między Iranem a Irakiem w wojnie w latach 1980 – 1988, scharakteryzowany pod kątem zagrożenia dla ludzkości. Podsumowaniem rozdziału będzie odpowiedź na pytanie czy Irak stanowi zagrożenie dla ludzkości?

Trzeci rozdział przeznaczony jest na omówienie zagadnień związanych z Iranem. Będzie on zawierał zwięzły opis ustroju politycznego, władzy, a także polityki zagranicznej.
Dokumenty oraz umowy międzynarodowe podpisane przez Iran oraz czynniki, które w postępowaniu władz Iranu łamało prawa człowieka i prawo międzynarodowe. Podsumowaniem rozdziału będzie odpowiedź na pytanie czy Iran stanowi zagrożenie dla ludzkości?

Praca powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)

Wstęp. 2

Rozdział I. Organizacja międzynarodowa jako podmiot stosunków międzynarodowych 4
1.1. Geneza organizacji międzynarodowych 4
1.2. Podmiotowość prawna organizacji międzynarodowych 9
1.3. Klasyfikacja organizacji międzynarodowych 11
1.4. Statut organizacji międzynarodowych 19

Rozdział II. Organizacja Narodów Zjednoczonych jako międzynarodowa organizacja uniwersalna 25
2.1. Geneza ONZ 25
2.2. Cele i funkcje Organizacji Narodów Zjednoczonych 28
2.3. Członkostwo w Organizacji Narodów Zjednoczonych 30
2.4. Osobowość i podmiotowość prawna ONZ 32
2.5. Struktura ONZ 33

Rozdział III. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa – charakterystyka 46
3.1. Cele (FAO) 46
3.2. Członkostwo w FAO 52
3.3. Organy FAO 55
3.4. Finanse FAO 59

Rozdział IV. Konkretna działalność FAO 65
4.1. Gromadzenie i opracowywanie informacji o produkcji i hodowli w rolnictwie 65
4.2. Zalecenia pod adresem państw członkowskich 68
4.3. Realizacja Światowego Programu Wyżywienia 75
4.4. Kampania Walki z Głodem 79

Rozdział V. Ocena wybranych inicjatyw FAO 86
5.1. Walka z ptasią grypą 86
5.2. Przeciwdziałanie wymarciu dzikich bananów w Indiach 91
5.3. Apelacje w kwestii modyfikowanych genetycznie drzew 96
5.4. Podsumowanie i wnioski 98

Zakończenie. 102
Bibliografia. 104
Spis tabel i rysunków. 107

Wstęp

Współczesne stosunki międzynarodowe stanowią złożony obraz ciągle zmieniających się wydarzeń i procesów, w których uczestniczą podmioty prawa międzynarodowego. Należą do nich również organizacje międzynarodowe. Oddziałują one wielokierunkowo na zachowanie państw, kreują nowe mechanizmy współżycia oraz porządkują zasady współpracy międzynarodowej. Ułatwiają też państwom utrzymanie wzajemnych kontaktów, przyczyniając się do poszerzania instrumentów skuteczniejszego przepływu informacji, dóbr i usług.

Nie można wyobrazić sobie dzisiaj współczesnych stosunków międzynarodowych bez współpracy wielostronnej, jaką jest bez wątpienia Organizacja Narodów Zjednoczonych. ONZ jak się niektórym wydaje to nie tylko Rada Bezpieczeństwa i operacje pokojowe, na czym z reguły koncentruje się uwaga mass mediów, lecz przede wszystkim działania w dziedzinach ekonomicznej i społecznej, którym ONZ poświęca większość czasu i środków finansowych.
Jednostką wykonawczą ONZ w sferze społecznej jest wyspecjalizowana Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, określana częściej z ang. jako FAO. Jej konstytucyjnym celem jest promowanie dobrobytu oraz walka z biedą i głodem przez podnoszenie poziomu wyżywienia i rozwój rolnictwa. Jest główną organizacją ONZ zajmującą się rozwojem wsi. Ponadto przygotowuje specjalne programy na wypadek klęski głodu. Jak również popiera zawieranie porozumień w sprawie międzynarodowego handlu produktami rolnymi oraz udziela pomocy technicznej w tym zakresie. W sierpniu 1946 FAO przyjęła funkcję utworzonego w 1905 roku Międzynarodowego Instytutu Rolnego, które sprowadzały się przede wszystkim do zbierania i rozpowszechniania informacji na temat stanu i osiągnięć rolnictwa w państwach członkowskich.

Niniejsza praca została poświęcona Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Praca składa się z pięciu rozdziałów.

Rozdział I prezentuje Organizację międzynarodową jako podmiot stosunków międzynarodowych, a w szczególności opisuje genezę organizacji międzynarodowych, podmiotowość prawną organizacji międzynarodowych, klasyfikację organizacji międzynarodowych oraz statut organizacji międzynarodowych.

Rozdział II to Organizacja Narodów Zjednoczonych jako międzynarodowa organizacja uniwersalna. W niniejszym rozdziale została przybliżona geneza ONZ, jej cele i funkcje, jak również przedstawione zostało członkostwo w Organizacji Narodów Zjednoczonych, osobowość i podmiotowość prawna ONZ oraz jej struktura.

Rozdział III przedstawia charakterystykę Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, a w szczególności jej cele, członkostwo, organy oraz finanse.

Rozdział IV prezentuje konkretną działalność FAO na którą składają się działania takie jak: gromadzenie i opracowywanie informacji o produkcji i hodowli w rolnictwie, zalecenia pod adresem państw członkowskich, realizacja Światowego Programu Wyżywienia oraz kampania Walki z Głodem.

Rozdział V to ocena wybranych inicjatyw FAO, w której zostały zaprezentowane takie zagadnienia jak: walka z ptasią grypą, przeciwdziałanie wymarciu dzikich bananów w Indiach, apelacje w kwestii modyfikowanych genetycznie drzew oraz podsumowanie i wnioski.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę fachową, raporty i artykuły zamieszczone w prasie i w internecie oraz w oparciu o aktualne akty normatywne i prawne.

Nielegalna migracja w Europie

Wstęp 2
Rozdział I. Istota migracji 4
1.1. Pojęcie migracji 4
1.2. Nielegalna migracja 11
1.3. Rodzaje migracji ludności 22
1.4. Przyczyny migracji 25
Rozdział II. Przeciwdziałanie migracji 27
2.1. Opis polskiego systemu prawnego i struktura instytucjonalna w przeciwdziałaniu migracji w Polsce 27
2.2. Unia Europejska wobec problemu nielegalnej migracji 32
2.3. Skala nielegalnej migracji w Polsce 40
Rozdział III. Organy i sposoby zwalczania nielegalnej migracji 53
3.1. Sposoby zwalczania nielegalnej migracji 53
3.2. Policja i Straż Graniczna 62
3.3. Sądy 65
Zakończenie 67
Bibliografia 72

Wstęp

Zjawisko uchodźstwa charakteryzuje się ogromną dynamika. Stworzenie przez Unie Europejską polityki wobec uchodźców było reakcją na wzrost ich napływu do państw członkowskich. Stopniowe uwspólnatawianie Unii następowało pod presja napływu uchodźców do jej państw członkowskich. Istotne znaczenie miał także proces integracji i związane z tym znoszenie granic wewnętrznych. Do momentu wprowadzenia swobody przepływu osób, problem uchodźców nie był rozpoznawany przez pryzmat wspólnotowy. Stworzenie tzw. Schengenlandii ograniczyło kontrole na granicach wewnętrznych i dało możliwość swobodnego poruszania się osób po całym terytorium Unii Europejskiej.

Lata dziewięćdziesiąte XX wieku to okres rozwoju współpracy państw członkowskich Unii Europejskiej w ramach kształtowania wspólnej polityki wobec uchodźców. Instrumenty pozawspólnotowej polityki były i są przenoszone do pierwszego filaru Unii Europejskiej. Osiągnięcie pełnego uwspólnotowienia w tym zakresie jest niemożliwe, ponieważ większość państw jest przekonana, że przynajmniej część tych uprawnień powinna być zachowana na szczeblu krajowym. Dzieje się tak dlatego, że polityka wobec uchodźców była zawsze traktowana jako składowa polityki wewnętrznej państwa. Nic zmienia to jednak faktu, że od szczytu w Tampere kwestia polityki wobec uchodźców stała się jednym z istotnych obszarów polityki Unii Europejskiej.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty nielegalnej migracji. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Problemy badawcze dotyczą takich zagadnień jak: przeciwdziałanie migracji, organy i sposoby zwalczania nielegalnej migracji. Przedział czasowy niniejszego opracowania obejmuje czas po 2000 roku. W pracy przywołano także lata 60, 70 oraz okres transformacji ustrojowej – celem porównania.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

Rozdział pierwszy to istota migracji: pojęcie migracji, zagadnienie nielegalnej migracji, rodzaje migracji ludności, przyczyny migracji.

Rozdział drugi to polski system prawny w przeciwdziałaniu migracji: opis polskiego systemu prawnego i struktura instytucjonalna w przeciwdziałaniu migracji w Polsce, Unia Europejska wobec problemu nielegalnej migracji, skala nielegalnej migracji w Polsce.

Rozdział trzeci to organy i sposoby zwalczania nielegalnej migracji: sposoby zwalczania nielegalnej migracji, Straż Graniczna, Policja oraz Prokuratura.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Parlament a opozycja parlamentarna na przykładzie wybranych państw Unii Europejskiej

Wstęp 2

Rozdział I. Parlament – istota parlamentu we współczesnym państwie 4
1.1. Pojęcie parlamentu 4
1.2. Funkcje parlamentu we współczesnym państwie 14
1.3. Struktura współczesnych parlamentów 19
1.4. Parlament wobec władzy wykonawczej 27

Rozdział II. Parlament a opozycja parlamentarna we Włoszech 31
2.1. Etapy kształtowania się konstytucjonalizmu włoskiego 31
2.2. System partyjny współczesnych Włoch 33
2.3. Charakterystyka włoskiej sceny politycznej przełomu XX i XXI wieku 38
2.4. Problem opozycji parlamentarnej we Włoszech 41

Rozdział III. Opozycja parlamentarna w Niemczech 45
3.1. Bundestag – charakterystyka i struktura 45
3.2. Bundestag jako typ parlamentu pracującego 46
3.1.1.Komisje specjalistyczne Bundestagu 54
3.3. Opozycja parlamentarna w Niemczech 54

Rozdział IV. Miejsce i rola opozycji parlamentarnej w Wielkiej Brytanii i Francji 61
4.1. Parlament i opozycja parlamentarna w Wielkiej Brytanii 61
4.1.1. Brytyjski system partyjny 61
4.1.2. Gabinet cieni 69
4.2. Parlament i opozycja parlamentarna we Francji 78
4.2.1. Francuski system partyjny 78
4.2.2. Opozycja parlamentarna we Francji 81
4.3. Podsumowanie i wnioski 83

Zakończenie 88
Bibliografia 90
Spis tabel 93

Wstęp

Opozycja jest zjawiskiem z obszaru funkcjonowania systemów politycznych. Prace dotyczące tego problemu koncentrują się wokół podstaw prawnych i praktyki politycznej. W latach dziewięćdziesiątych pojawiły się w Polsce liczne rozprawy politologiczne odnoszące się do kwestii funkcjonowania systemu politycznego. Na ten temat opublikowano już wszystko lub prawic wszystko. Pisano o demokracji przedstawicielskiej, podziałach socjopolitycznych. partiach politycznych, „rządach partii” i systemach partyjnych, koalicjach partyjnych, formach partycypacji obywatelskiej, zachowaniach wyborczych, instytucjonalnych uwarunkowaniach procesów decyzyjnych, stosunkach między państwem a grupami interesów itd. Brakowało jednak opracowania porównawczego o demokracji, w którą wpisana jest możliwość uzgadniania interesów między większością a mniejszością, wyrażania sprzeciwu, kontestacji i opozycji jako mechanizmu alternacji władzy.

Zjawisko opozycji jest nierozerwalnie związane z wartościami demokracji liberalnej, a sfera instytucjonalna stwarza najbardziej sprzyjające warunki do ułożenia stabilnych stosunków między większością a mniejszością. Mniejszość, nawet gdy nie ma realnych szans na zdobycie władzy, ma zagwarantowane rzeczywiste uprawnienia, dzięki istniejącym mechanizmom stanowienia równowagi i kontroli. Z ideą tą związane jest integralnie stanowisko o ograniczonych rządach większości w przeciwieństwie do rządu absolutnego. Przekonanie to oparte jest na doktrynie konstytucyjnej, której celem jest łączenie skutecznego i sprawnego rządu z troską o prawa jednostki i mniejszości. Można zatem powiedzieć, że wspólna wszystkim wariantom demokracji liberalnej wiara w konieczność istnienia zorganizowanej opozycji jako instytucji zapewniającej wolny wybór oparta jest na aksjomacie „prawomocności opozycji”. Pojęcie „demokracja” jest nierozerwalnie związane z pojęciem „partia”, które w całej historii zachodniego systemu rządzenia oznacza podział, konflikt lub opozycję w obrębie państwa. Opozycję możemy badać przez pryzmat analizy prawnej, koncentrując się na zagadnieniu obecności w parlamencie, wyborów, prawa wyborczego i reprezentacji. Przy podejściu politologicznym interesować nas będzie głównie jej rola w kontekście systemu partyjnego i kompromisów międzypartyjnych. Nie znaczy to jednak, że będziemy mogli pominąć kontekst instytucjonalny. Fakt. że znaczna część elektoratu każdej ważnej partii politycznej identyfikuje się z jakąś grupą wartości łączonych z innymi partiami, zmusza przywódców partyjnych do czynienia ustępstw na rzecz innych ugrupowań w czasie sprawowania władzy oraz daje im nadzieję na poparcie w czasie pozostawania w opozycji.

Dążenie do zdobycia władzy to rzeczywistość, która kryje się za każdą opozycją polityczną. Sposób, w jaki partie polityczne zdążają do realizacji tego celu, zależy przede wszystkim od ogólnych cech systemu politycznego i określa również, „widoczność” opozycji. Rywalizacja polityczna i uzgadnianie interesów toczą się na wielu różnych obszarach. W systemie demokratycznym największe znaczenie mają parlament i wybory. Układ sił między większością a opozycją w sytuacji idealnej, los ustaw i władzy wykonawczej zależą od rezultatu konfrontacji na tym polu. Jednak w praktyce sytuacja jest o wiele bardziej złożona.

W niniejszej pracy podęto próbę ukazania istoty parlamentu a opozycja parlamentarna na przykładzie wybranych państw Unii Europejskiej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.
Rozdział pierwszy to parlament – istota parlamentu we współczesnym państwie: pojęcie parlamentu, funkcje parlamentu we współczesnym państwie, struktura współczesnych parlamentów oraz parlament wobec władzy wykonawczej.

Rozdział drugi to parlament a opozycja parlamentarna we Włoszech: etapy kształtowania się konstytucjonalizmu włoskiego, system partyjny współczesnych Włoch, charakterystyka włoskiej sceny politycznej przełomu XX i XXI wieku oraz problem opozycji parlamentarnej we Włoszech.

Rozdział trzeci to opozycja parlamentarna w Niemczech: Bundestag – charakterystyka i struktura, Bundestag jako typ parlamentu pracującego, komisje specjalistyczne Bundestagu a także opozycja parlamentarna w Niemczech.

Rozdział czwarty to miejsce i rola opozycji parlamentarnej w Wielkiej Brytanii i Francji: parlament i opozycja parlamentarna w Wielkiej Brytanii, brytyjski system partyjny, gabinet cieni, parlament i opozycja parlamentarna we Francji, francuski system partyjny, opozycja parlamentarna we Francji dawniej i dziś oraz podsumowanie i wnioski.
Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Kreowanie wizerunku organizacji pozarządowych

praca dyplomowa z zakresu Public relations

Wstęp. 2

Rozdział I. Public relations – zagadnienia teoretyczne 4
1. Istota Public Relations 4
2. Ewolucja PR 9
3. Zakres działania 18
4. Pojęcie i proces kształtowania wizerunku 21
5. Cele PR 26

Rozdział II. Sektor non profit w Polsce 31
1. Organizacje pozarządowe – definicja i obszar działania 31
2. Sektor non-profit a pojęcia aktywności obywatelskiej 39
3. Opinie społeczeństwa o organizacjach pozarządowych 43
4. PR w sektorze non-profit 45

Rozdział III. Kształtowanie wizerunku organizacji pozarządowych na przykładzie Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińska Fundacja Praw Człowieka 50
1. Fundacja im. Roberta Schumana 50
1.1. Ogólna charakterystyka 50
1.2. Statut Fundacji 51
1.3. Podejmowane Inicjatywy 56
2. Helsińska Fundacja Praw Człowieka 59
2.1. Ogólna charakterystyka 59
2.2. Statut Fundacji 61
2.3. Podejmowane inicjatywy 63
3. Analiza porównawcza Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka pod kątem kształtowania wizerunku 66

Zakończenie. 70
Bibliografia. 72
Spis tabel i rysunków. 75

Wstęp

W organizacjach pozarządowych bardzo często spotyka się podział obowiązków na zasadzie „wszyscy robią wszystko”, czyli to, co akurat trzeba zrobić. Każdy rozmawia przez telefon, wysyła e-maile, chodzi na spotkania, tłumaczy zasady działania organizacji. Można więc w zasadzie powiedzieć, że wszyscy zajmują się public relations.

Public relations to najprościej ujmując kształtowanie wizerunku, czyli te wszystkie działania, które wpływają na postrzeganie organizacji: co robi, jak to robi, jakimi wartościami się kieruje, czy jest skuteczna itd.

Często mówiąc o public relations kojarzymy to pojęcie z mediami, komunikatami prasowymi, konferencjami itd. To jednak niewielki, choć bardzo ważny wycinek tego, co i jak kształtuje obraz naszej organizacji. Informacje z trzeciego sektora rzadko trafiają na pierwsze strony gazet tym ważniejsze stają się więc inne kanały komunikacji ze światem, czyli partnerami, darczyńcami, wolontariuszami. Te kanały to rozmowy i spotkania, ale także nasza strona internetowa, folder, oferta sponsorska, gazetka i wszystkie inne materiały, które o nas opowiadają.

Warto zadbać o wizerunek najlepiej jak można. Przemyślane, mądre i konsekwentne działania public relations przekładają się na konkrety. A mianowicie nowych partnerów; zadowolonych ze współpracy partnerów dotychczasowych; wolontariuszy, którzy chcą się z nami związać, donatorów, sponsorów itp.

Praca pt. „Kreowanie wizerunku organizacji pozarządowych” składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy będzie przedstawiał będzie zagadnienia teoretyczne z zakresu Public relations. Przybliżona zostanie istota Public relations, ewolucja PR, zakres działania, pojęcie i proces kształtowania wizerunku oraz cele PR.

Rozdział drugi zajmować się będzie tematyką sektora non profit w Polsce. Zaprezentowane zostaną organizacje pozarządowe – definicja i obszar działania, sektor non-profit a pojęcia aktywności obywatelskiej, opinie społeczeństwa o organizacjach pozarządowych oraz Public relations w sektorze non-profit.

Rozdział trzeci analizować będzie kształtowanie wizerunku organizacji pozarządowych na przykładzie Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińska Fundacja Praw Człowieka. Przybliżona zostanie ogólna charakterystyka Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, ich statut oraz podejmowane inicjatywy. Ponadto zaprezentowana zostanie analiza porównawcza Fundacji im. Roberta Schumana oraz Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka pod kątem kształtowania wizerunku.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Korupcja jako patologia instytucji. Doświadczenia organizacji pozarządowych

Wstęp 2

Rozdział I. Łapownictwo a negatywne zjawiska społeczne – korupcja 4
1.1. Zakres pojęcia 4
1.2. Charakterystyka łapownictwa 9
1.3. Przesłanki odpowiedzialności za łapownictwo 12

Rozdział II. Ogólna charakterystyka korupcji 19
2.1. Prawne regulacje i rozmiar zjawiska 19
2.2. Uwarunkowania korupcji 22
2.3. Skutki korupcji 24
2.4. Przeciwdziałanie i walka z korupcją 29

Rozdział III. Korupcja jako patologia instytucji – przykład zjawiska w organizacjach pozarządowych 31
3.1. Korupcja w organizacji – definicja zjawiska 31
3.2. Proces korumpowania organizacji 34
3.3. System wzajemnych zależności 35
3.4. Wykorzystywanie organizacji do korupcji 36

Zakończenie 49
Bibliografia 51

Wstęp

Organizacje pozarządowe, jako instytucje społeczeństwa obywatelskiego, ale także – jeśli posiadają osobowość prawną – jako podmioty zdolne do występowania w obrocie prawnym, np. w charakterze strony, mogą być jednym ze skutecznych elementów przeciwdziałania korupcji. Ich rola może polegać na: bezpośrednim zwalczaniu korupcji (watch dogi, organizacje typu śledczego, udzielające wsparcia i profesjonalnej obsługi prawnej w tym zakresie), wpływaniu na podniesienie ogólnej kultury prawnej, głównie poprzez oddziaływanie na przestrzeganie prawa w głównych obszarach funkcjonowania administracji publicznej oraz na jego poprawę (organizacje monitorujące funkcjonowanie administracji, opracowujące mechanizmy kontroli, podejmujące inicjatywy legislacyjne), podnoszenie poziomu wiedzy i świadomości społecznej (poprzez działania o charakterze edukacyjnym). Oczywiście niektóre podmioty mogą te role łączyć.

Niewątpliwie jednak organizacje pozarządowe możemy także spotkać po drugiej stronie. Jak się bowiem okazuje, szyld „organizacja pozarządowa” czy „non-profit” nie tylko nie chroni przed działaniami nieetycznymi czy bezprawnymi, ale – z uwagi na szczególne prawa i ulgi podatkowe – może je wręcz prowokować. Wystarczy wspomnieć np. pranie brudnych pieniędzy z handlu narkotykami czy zwykłe oszustwa celne.

Bezdyskusyjnie do tego typu zachowań zaliczyć należy również fałszywe koncerty charytatywne, w których beneficjentem był organizator, czy zbiórki publiczne (w tym także sprzedaż na szczytny cel krzyżówek i innych publikacji), w których nic trafia do tych, którzy mieli pomoc otrzymać. Podobny problem dotyczy również systemu wymuszania na inwestorach rozmaitych przedsięwzięć budowlanych łapówek, tzw. eko-haraczy. Problemy patologii w organizacjach pozarządowych były przyczyną zarówno powstania Karty zasad działania organizacji pozarządowych, jak i działań rządu.
W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty korupcji jako patologii instytucji na przykładzie organizacji pozarządowych. Taki też był cel zasadniczy opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to łapownictwo a negatywne zjawiska społeczne – korupcja: zakres pojęcia, charakterystyka łapownictwa, przesłanki odpowiedzialności za łapownictwo.

Rozdział drugi to ogólna charakterystyka korupcji: prawne regulacje i rozmiar zjawiska, uwarunkowania korupcji, skutki korupcji oraz przeciwdziałanie i walka z korupcją.

Rozdział trzeci korupcja jako patologia instytucji – przykład zjawiska w organizacjach pozarządowych: korupcja w organizacji – definicja zjawiska, proces korumpowania organizacji, system wzajemnych zależności oraz wykorzystywanie organizacji do korupcji.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Konflikty na Bałkanach w latach 90-tych w świetle polityki państw Europy

WSTĘP 2

Rozdział 1.
KONFLIKTY MIĘDZYNARODOWE – ISTOTA I ZAKRES POJĘCIA 3
1.1. Ujęcie definicyjne konfliktów międzynarodowych 3
1.2. Cechy konfliktów i ich specyfika 12
1.3. Zasięg konfliktów międzynarodowych 15
1.4. Polityczne znaczenie konfliktów międzynarodowych 19

Rozdział 2.5
KONFLIKTY NA BAŁKANACH W LATACH 90 – TYCH 25
2.1. Kraje Półwyspu Bałkańskiego – charakterystyka 25
2.2. Ogniska konfliktów na Bałkanach 26
2.3. Najważniejsze konflikty na Bałkanach 30
2.3.1. Wojna w Bośni 30
2.3.2. Konflikt w Kosowie i Metochii 36

Rozdział 3.
POLITYKA EUROPEJSKA A KONFLIKTY NA BAŁKANACH 44
3.1. Procesy dezintegracyjne w Europie 44
3.2. Secesjoniści kontra polityka państw europejskich 49
3.3. Pakt stabilności dla Bałkanów 51
3.4. Podsumowanie i wnioski 55

ZAKOŃCZENIE 57
BIBLIOGRAFIA 61
SPIS RYSUNKÓW 64

WSTĘP

Czy konflikty, wojny od zarania dziejów kształtowała wizerunek świata? Jeśli wierzyć danym statystycznym konflikt jest nieodłącznym atrybutem relacji międzyludzkich i międzypaństwowych. W latach 3600 p.n.e.-2005 n.e. doszło aż do czternastu i pół tysiąca konfliktów zbrojnych, które pochłonęły trzy i pół miliarda istnień ludzkich. W ciągu niemal pięciu tysięcy sześciuset lat historii ludzkość zaznała zaledwie dwustu dziewięćdziesięciu dwóch lat pokoju. Globalne spojrzenie na konflikt prowadziłoby jednak do wypaczonego wizerunku historii świata, który ukazując swe darwinistyczne oblicze, dawałby szansę przetrwania jedynie najsilniejszym. Zjawisko konfliktu wpisane jest w zbyt szeroki kontekst skomplikowanych procesów społeczno-polityczno-kulturowych, by móc rozpatrywać je tylko w oparciu o zwykły argument przemocy prowadzącej do osiągnięcia konkretnych celów.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty konfliktów na Bałkanach w latach 90-tych w świetle polityki państw Europy. Taki też był zasadniczy cel opracowania.
Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to konflikty międzynarodowe – istota i zakres pojęcia: ujęcie definicyjne konfliktów międzynarodowych, cechy konfliktów i ich specyfika, zasięg konfliktów międzynarodowych, polityczne znaczenie konfliktów międzynarodowych.

Rozdział drugi to konflikty na Bałkanach w latach 90-tych: kraje Półwyspu Bałkańskiego – charakterystyka, ogniska konfliktów na Bałkanach oraz najważniejsze konflikty na Bałkanach.

Rozdział trzeci to polityka europejska a konflikty na Bałkanach: procesy dezintegracyjne w Europie, secesjoniści kontra polityka państw europejskich, pakt stabilności dla Bałkanów oraz podsumowanie i wnioski.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Funkcje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej

Wstęp 2

Rozdział I. Pojęcie i typologia funkcji głowy państwa 3
1.1. Pozycja ustrojowa Prezydenta 3
1.2. Klasyfikacja kompetencji i funkcji Prezydenta 13

Rozdział II. Funkcje Prezydenta RP 24
2.1. Prezydent jako najwyższy przedstawiciel państwa polskiego 24
2.2. Prezydent jako gwarant ciągłości funkcjonowania władzy państwowej 29
2.3. Odpowiedzialność Prezydenta 32

Rozdział III. Funkcje Prezydentów ważniejszych krajów Europy a systemy polityczne współczesnej Europy 40
3.1. Prezydencjalizm 40
3.2. Rozwiązania hybrydalne w Europie Zachodniej – semiprezydencjalizm 44

Podsumowanie 55
Bibliografia 68

Wstęp

Instytucje państw o stabilnej i długiej praktyce ustrojowej są traktowane przez politologów jako oczywiste i względnie niezmienne ramy uprawianej polityki. Można mówić o stylach i sposobie sprawowania przywództwa i zarządzania instytucjami władzy wykonawczej. Jednak zasadnicze ramy instytucjonalne są względnie stałe. Przypadek Polski — a także innych krajów postkomunistycznych — w ostatniej dekadzie XX wieku jest zasadniczo odmiennym zagadnieniem i wymaga dostrzeżenia faktu, że sposób sprawowania przywództwa państwowego, czy szerzej – politycznego, w zasadniczy sposób wpływał na modelowanie rzeczywistego ustroju. Jakkolwiek nie sposób bronić tezy, że Polska lat 1989-2001 była krajem „nieograniczonych możliwości” w kształtowaniu instytucji nowego państwa, to jednak trzeba dostrzec zasadniczą rolę – a zatem także odpowiedzialność – elity przywódczej w kształtowaniu modelu ustrojowego.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania roli i funkcji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to pojęcie i typologia funkcji głowy państwa: pozycja ustrojowa Prezydenta, klasyfikacja kompetencji i funkcji Prezydenta.

Rozdział drugi to funkcje Prezydenta RP: Prezydent jako najwyższy przedstawiciel państwa polskiego, Prezydent jako gwarant ciągłości funkcjonowania władzy państwowej, odpowiedzialność Prezydenta.

Rozdział trzeci to funkcje Prezydentów ważniejszych krajów Europy a systemy polityczne współczesnej Europy: prezydencjalizm, rozwiązania hybrydalne w Europie Zachodniej – semiprezydencjalizm.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.