Wstęp 2
Rozdział I. Znaczenie terminów rekreacja i turystyka 4
1.1. Rekreacja i turystyka w cyklu życia człowieka 4
1.2. Podstawowe formy turystyki 8
1.3. Podstawowe czynniki rozwoju rekreacji i turystyki 12
1.4. Pojęcie atrakcyjności turystycznej i metody jej badania 18
Rozdział II. Metodologia badań własnych 27
2.1. Przedmiot i cel badań 27
2.2. Problemy i hipotezy badawcze 29
2.3. Metody, techniki, narzędzia badań 33
2.4. Organizacja i przebieg badań 46
Rozdział III. Wpływ walorów przyrodniczych i kulturowych na rozwój turystyki w Gminie Szczytno 49
3.1. Położenie geograficzne Gminy Szczytno 49
3.2. Walory przyrodnicze Gminy 53
3.3. Walory kulturowe Gminy 57
3.4. Zagospodarowanie turystyczne Gminy 59
3.5. Analiza atrakcyjności turystycznej Gminy w świetle badań własnych 61
3.6. Perspektywy i kierunki zwiększenia atrakcyjności turystycznej Gminy 63
Zakończenie 67
Bibliografia 69
Spis zdjęć 73
Spis map 74
Spis rysunków 75
Wstęp
Turystyka jako złożone zjawisko społeczno-ekonomiczne i przestrzenne — a także jako forma zaspokajania określonych potrzeb człowieka (np. rekreacyjnych, zdrowotnych, poznawczych, kulturowych itp.) — jest zjawiskiem masowym, ogólnoświatowym. Wiele problemów organizacyjnych, ekonomicznych i społecznych, które ona zrodziła, ujawniło się ze szczególną siłą w okresie przemian politycznych i gospodarczych, będących udziałem nie tylko Polski, ale też pozostałych krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Upadek komunizmu i wejście na drogę budowania gospodarki rynkowej powodują potrzebę zainicjowania wielu skomplikowanych przekształceń w gospodarce turystycznej w poszczególnych regionach, gminach i miejscowościach, dysponujących walorami turystycznymi i określoną infrastrukturą turystyczną, w tym w uzdrowiskach. O ile do wymogów gospodarki rynkowej i rosnącej konkurencji lepiej i szybciej dostosowały się podmioty gospodarki turystycznej, o tyle więcej problemów z tym mają regiony i miejscowości turystyczne oraz uzdrowiska. Wiąże się to z niedostateczną wiedzą o marketingu i nowoczesnych systemach zarządzania większości osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie przedsiębiorstw turystycznych oraz rozwój lokalnej gospodarki, w tym gospodarki turystycznej. Bez dobrej znajomości marketingu i nowoczesnych systemów zarządzania trudno dziś być aktywnym i skutecznie działającym uczestnikiem życia gospodarczego.
Celem pracy jest zaprezentowanie walorów przyrodniczo kulturowych i ich wpływu na rozwój turystyki w Gminie Szczytno.
Praca składa się z trzech rozdziałów.
W pierwszym rozdziale opisane jest znaczenie terminów rekreacja i turystyka, a więc: rekreacja i turystyka w cyklu życia człowieka, podstawowe formy turystyki, podstawowe czynniki rozwoju rekreacji i turystyki, pojęcie atrakcyjności turystycznej i metody jej badania.
W drugim rozdziale zawarta jest metodologia badań własnych, a więc: przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, metody, techniki, narzędzia badań oraz organizacja i przebieg badań.
W trzecim rozdziale przedstawiona jest analiza atrakcyjności Gminy Szczytno, a więc: wyniki badań własnych, czynniki atrakcyjności turystycznej, noclegi, dostępność komunikacyjna oraz kierunki zwiększenia atrakcyjności Gminy Szczytno.
Dynamiczny rozwój turystyki sprawia, że w odniesieniu do coraz większej liczby obszarów staje się ona wiodącym sektorem gospodarki. Dla wielu regionów rozwój turystyki okazuje się szansą na aktywizację zawodową ludności, zwiększenie dochodów, intensyfikację zagospodarowania infrastrukturalnego, co przyczynia się do zapewnienia wysokiej pozycji konkurencyjnej regionu oraz trwałego wzrostu gospodarczego. Doświadczenia wielu regionów na świecie wskazują, że właściwy (uwzględniający interakcje ze środowiskami przyrodniczym, społecznym i ekonomicznym) rozwój turystyki jest możliwy jedynie wtedy, gdy odbywa się w sposób planowy. Konieczne jest zatem sterowanie rozwojem turystyki zgodnie z koncepcją rozwoju zrównoważonego, co pozwala na uniknięcie (czy minimalizowanie) negatywnych zjawisk, takich jak m.in. degradacja walorów turystycznych, przeciążenie infrastruktury, pogarszające się warunki życia w regionie, konflikty pomiędzy turystami a ludnością miejscową. Wśród instrumentów zarządzania regionalną gospodarką turystyczną szczególnej wagi nabiera więc opracowanie strategii rozwoju turystyki, która w sposób kompleksowy umożliwia określenie uwarunkowań rozwoju w regionie, ocenę możliwości rozwoju turystyki, wskazanie pożądanych kierunków rozwoju, sposobów realizacji przyjętych założeń oraz stały monitoring prowadzonych działań. Brak dobrze opracowanej strategii może bowiem doprowadzić do sytuacji, w której korzyści płynące z rozwoju turystyki okażą się mniejsze od strat, jakie może wywołać jej niekontrolowany rozwój.