Archiwum kierunku Pedagogika

prace dyplomowe z pedagogiki – prace magisterskie i prace licencjackie z zakresu pedagogiki

Narastające zjawisko alkoholizmu wśród młodzieży

Wstęp 2

Rozdział I. Alkoholizm i jego niekorzystne działanie na organizm nastolatka 4
1. Problem alkoholizmu 4
2. Fizjologiczna reakcja na alkohol 14
3. Fazy uzależnienia od alkoholu 16

Rozdział II. Czynniki wpływające na poziom spożycia alkoholu 25
1. Czynniki społeczno-kulturowe 25
2. Środowisko rodzinne 28
3. Środowisko szkolne 32
4. Rówieśnicy i subkultury młodzieżowe 38

Rozdział III. Sposoby zapobiegania nadużywaniu alkoholu 46
1. Terapia i likwidacja źródeł uzależnienia 46
2. Środowiska oddziaływań profilaktycznych 54
3. Regulacje prawne dotyczące sprzedaży alkoholu 56
4. Odpowiedzialność karna sprzedających i podających alkohol 58

Rozdział IV. Problem nadużywania alkoholu przez młodzież – badania 63
1. Metodologia badań 63
2. Przebieg badań 70
3. Wyniki badań oraz wnioski 70

Zakończenie 84
Bibliografia 86
Spis wykresów 90
Spis tabel 91
ANEKS 92

Wstęp

Współczesne społeczeństwa nie tylko te bardziej, ale również i mniej rozwinięte koncentrują się na wielu zagadnieniach zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio związanych z występowaniem zjawiska nadużywania czy uzależnienia od alkoholu. Kon­sekwencje uzależnienia się indywidualnych osób czy to alkoholu są wielorakie i skupiają się zazwyczaj na problemach i trudnościach rodzinnych, zdrowot­nych, społecznych czy ekonomicznych tych ludzi. Nadużywanie alkoholu znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia różnych chorób so­matycznych, takich jak: niedomagania układu krążenia, schorzenia układu pokarmowego, zaburzenia neurologiczne czy nowotwory. Sprzyja też po­jawieniu się problemów natury psychicznej, które ujawniają się w postaci zaburzeń osobowości, najczęściej osobowości antyspołecznej. Problemy zdrowotne i psychiczne wpływają na obniżenie poczucia jakości życia tych osób oraz członków ich rodzin.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia alkoholizmu.

Praca składa się z czterech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale zawarte są informacje odnośnie alkoholizmu i jego niekorzystnego działania na organizm nastolatka, a więc: problem alkoholizmu, fizjologiczna reakcja na alkohol oraz fazy uzależnienia od alkoholu.

W drugim rozdziale przedstawione są czynniki wpływające na poziom spożycie alkoholu, a więc: czynniki społeczno-kulturowe, środowisko rodzinne, środowisko szkolne, rówieśnicy i subkultury młodzieżowe oraz łatwa dostępność i reklama alkoholu.

W trzecim rozdziale zaprezentowane są sposoby zapobiegania nadużywaniu alkoholu, a więc: terapia i likwidacja źródeł uzależnienia, środowiska oddziaływań profilaktycznych, regulacje prawne dotyczące sprzedaży alkoholu oraz odpowiedzialność karna sprzedających i podających alkohol.

Czwarty rozdział zawiera wyniki badań własnych wraz z wnioskami.

 

Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że w krajach słabo rozwiniętych konsekwencje uzależnienia się ponosi przede wszystkim osoba chora i jej najbliższa rodzina, natomiast w krajach wysoko rozwiniętych społeczeń­stwo oczekuje kompetentnej i wszechstronnej pomocy dla uzależnionych i ich rodzin od instytucji rządowych i samorządowych. Pomimo ogromnych różnic co do zakresu podejmowanych działań ochronnych i socjalnych, to chyba nie ma już dzisiaj państwa, które nie realizowałoby jakiegoś pakietu ustaw o pomocy osobom uzależnionym i ich rodzinom. W wielu krajach pod wpływem nacisków społecznych utworzono także specjalne fundusze, które z jednej strony finansują lub wspierają programy badań naukowych w obszarze uzależnień, z drugiej umożliwiają tworzenie i realizację programów kształcenia specjalistów zajmujących się leczeniem i profilaktyką. Tak wykształceni specjaliści stosują nabytą wiedzę i posiadane umiejętności w praktyce klinicznej, niosąc pomoc osobom nadużywającym i uzależnionym od substancji psychoaktywnych lub uzależnionych pewnych form aktyw­ności, przybierających postać nałogu.

Od kilku lat wiele uwagi poświęca się tworzeniu sieci wsparcia i edu­kacji dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym, aby mogły one reali­zować ważne zadania rozwojowe na różnych etapach życia. Szczególne znaczenie dla rozwoju wiedzy z obszaru promocji zdrowia i efektywnego leczenia różnych zaburzeń i problemów natury psychicznej, w tym uzależnień mają ośrodki akademickie: uniwersytety i akademie me­dyczne. Prowadzą one badania podstawowe najczęściej skoncentrowane na wyjaśnieniu biologicznych, psychicznych i społecznych uwarunkowań uzależnień z jednej strony oraz badania kliniczne nad efektywnością wy­pracowanych i realizowanych programów profilaktycznych i terapeutycz­nych z drugiej. Dzięki badaniom o charakterze epidemiologicznym, społe­czeństwo uzyskuje informacje o rozpowszechnianiu się różnych zagrożeń i zjawisk patologicznych. Akademickie zespoły badawcze wspierają i współ­pracują często ze studenckimi kołami naukowymi, dzięki czemu kształcą następne pokolenie badaczy i klinicystów z bardziej wszechstronną wiedzą i bogatszymi doświadczeniami w prowadzeniu badań naukowych, którzy są jednocześnie wrażliwi na różne problemy natury psychicznej i społecz­nej, występujące w ich środowisku.

Kontakty młodzieży z narkotykami w szkole

Wstęp 2

Rozdział I. Przyczyny i skutki zażywania narkotyków przez młodzież 3
1. Narkomania – charakterystyka pojęcia 3
1.1. Powody, dla których młodzież sięga po narkotyki 3
1.2. Działanie narkotyków na organizm 8
1.3. Fazy używania narkotyków 15
2. Narkomania w szkole i środowisku 16
3. Zapobieganie narkomani 20
4. Terapia uzależnień narkotykowych 21

Rozdział II. Metodologia badań własnych 28
1. Problemy i hipotezy badawcze 28
2. Metody, techniki i narzędzia badawcze 35
3. Sposób doboru próby do badań 45
4. Przebieg badań 53

Rozdział III. Prezentacja i analiza wyników badań 56
1. Charakterystyka badanej populacji 56
2. Opinia młodzieży na temat przyczyn sięgania po narkotyki 58
2.1. Źródła wiedzy o narkotykach 58
2.2. Atrakcyjność narkotyków wśród młodych ludzi w opiniach badanych osób 61
2.3. Powody sięgania po narkotyki 65
2.4. Dostępność narkotyków w szkole i poza szkołą 67
3. Podsumowanie i wnioski 71

Zakończenie 72
Bibliografia 73
Spis tabel 76
Spis wykresów 77
ANEKS 78

Wstęp

Od kilku lat w polskich szkołach są realizowane programy profilaktyczne dostarczające młodzieży informacji na temat szkód wynikających ze stosowania środków psychoaktywnych (nikotyny, alkoholu, narkotyków). Zadaniem tych programów jest również rozwijanie umiejętności pomocnych w powstrzymywaniu się od używania tych środków. Działania te, jak pokazują statystyki, nie są jednak skuteczne.

Jedną z przyczyn niskiej efektywności programów profilaktyki uzależnień realizowanych w szkołach jest niewielkie zaangażowanie rodziców. Nie ulega wątpliwości, że rodzina jest tym środowiskiem, w którym powinny być realizowane podstawowe działania profilaktyczne związane z nikotynę, alkoholem i narkotykami. Rodzice nie są jednak w odpowiednim stopniu przygotowani do prowadzenia działań zapobiegających, nie posiadają wiedzy oraz odpowiednich umiejętności wychowawczych. Dlatego też często ignorują problemy uważając, że „dziecko z tego wyrośnie”, a gdy decydują się na podjęcie interwencji, zazwyczaj jest już za późno.

Celem pracy jest zaprezentowanie zagadnienia kontaktów młodzieży z narkotykami w szkole.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisane są przyczyny i skutki zażywania narkotyków przez młodzież.

Drugi rozdział dotyczy metodologii badań własnych.

A w trzecim rozdziale przedstawione są wyniki badań własnych i dokonana jest ich analiza.

Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że w krajach słabo rozwiniętych konsekwencje uzależnienia się ponosi przede wszystkim osoba chora i jej najbliższa rodzina, natomiast w krajach wysoko rozwiniętych społeczeństwo oczekuje kompetentnej i wszechstronnej pomocy dla uzależnionych i ich rodzin od instytucji rządowych i samorządowych. Pomimo ogromnych różnic co do zakresu podejmowanych działań ochronnych i socjalnych, to chyba nie ma już dzisiaj państwa, które nie realizowałoby jakiegoś pakietu ustaw o pomocy osobom uzależnionym i ich rodzinom.

Funkcjonowanie dziecka autystycznego w grupie przedszkolnej

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. WIEK PRZEDSZKOLNY – ROZWÓJ I POTENCJAŁ DZIECKA 4
1.1. Wiek przedszkolny jako okres przejściowy 4
1.2. Poznawanie świata przez przedszkolaków 6
1.3. Działanie spontaniczne i reaktywne dziecka 8
1.4. Rozwój społeczny, poznawczy, emocjonalny dziecka 11
1.5. Najważniejsze zmiany rozwojowe przedszkolaka 24

ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ PEDAGOGICZNYCH 30
2.1. Charakterystyka badań pedagogicznych 30
2.2. Cel i przedmiot badań 42
2.3. Problemy i hipotezy badawcze 43
2.4. Metody, techniki i narzędzia badawcze 46
2.5. Organizacja badań 49

ROZDZIAŁ III. DZIECKO AUTYSTYCZNE W GRUPIE PRZEDSZKOLNEJ 50
4.1. Wyniki badań 50
4.2. Wskazania i propozycje w odpowiedzi na wyniki badań 57
4.3. Podsumowanie i wnioski 58

ZAKOŃCZENIE 60
BIBLIOGRAFIA 62
SPIS TABEL 64
SPIS RYSUNKÓW 65

WSTĘP

Autyzm to zaburzenie rozwojowe, które ujawnia się najczęściej w ciągu pierwszych trzech lat życia jako wynik neurologicznego zaburzenia, oddziałującego na funkcje pracy mózgu.
Autyzm tudzież jego pochodne, jak mówi statystyka, występują raz na 500 osób i ma miejsce cztery razy częściej u chłopców niżeli dziewczynek. Stopa życiowa, dochody, czy wykształcenie rodziny nie mają absolutnie żadnego wpływu na występowanie autyzmu.

Autyzm wpływa na rozwój mózgu w sferach rozumowania, socjalnych kontaktów tudzież porozumiewania się. Dzieci oraz dorośli z autyzmem mają przeważnie w grupie kłopoty z komunikacją a także wspólnych czynnościach. Zaburzenia te utrudniają im porozumienie z innymi i modyfikują stosunek do zewnętrznego świata. Chorzy wykonywać mogą te same ruchy ciała (np. machanie ręką, kołysanie się), nietypowe reakcje względem ludzi, bądź przywiązanie do przedmiotów, czy sprzeciwianie się jakimkolwiek zmianom w rutynie. W niektórych przypadkach występować może agresja i/lub samookaleczanie się.

Autyzm jest najczęściej spotykanym (trzecim) upośledzeniem rozwojowym – częstszym niżeli zespół Down’a. Jednakowoż większość społeczeństwa, w tym wielu pracowników służby zdrowia, naukowców, wciąż nie rozumie jak autyzm oddziałuje na chore osoby tudzież jaki jest najdoskonalszy sposób pracy z osobami borykającymi się z autyzmem.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty funkcjonowania dziecka autystycznego w grupie przedszkolnej. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to wiek przedszkolny – rozwój i potencjał dziecka: wiek przedszkolny jako okres przejściowy, poznawanie świata przez przedszkolaków, działanie spontaniczne i reaktywne dziecka, rozwój społeczny, poznawczy, emocjonalny dziecka, najważniejsze zmiany rozwojowe przedszkolaka.

Rozdział drugi to metodologia badań własnych: ogólna charakterystyka badań pedagogicznych, problem, hipotezy, cel i przedmiot badań, metody i techniki badawcze, organizacja badań.

Rozdział trzeci to dziecko autystyczne w grupie przedszkolnej: wyniki badań, wskazania i propozycje w odpowiedzi na wyniki badań, podsumowanie i wnioski.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW i badania własne.

Jaki jest stopień wykorzystania komputera i Internetu przez uczniów z klas 1-3

Wstęp 3

Rozdział I. Analiza literatury przedmiotu 5
1. Wyjaśnienia terminologiczne 5
2. Charakterystyka rozwoju psychofizycznego dzieci w wiekuwczesnoszkolnym 13
3. Proces nauczania i wychowania w klasach początkowych 22
4. Media elektroniczne a wyniki nauczania i wychowania 30

Rozdział II. Metodologia badań własnych 35
1. Problematyka badań 35
2. Zmienne i wskaźniki 35
3. Metody i narzędzia badawcze 36
4. Miejsce i czas badań 39
5. Charakterystyka badanych grup 44
6. Organizacja i przebieg badań 45
7. Charakterystyka gromadzonych badań 46

Rozdział III. Analiza wyników badań własnych 48
1. Stan kontaktu dzieci z mediami elektronicznymi 48
2. Rodzaj treści wykorzystywanych przez uczniów klas 1-3 z mediów 50
3. Wykorzystywanie mediów elektronicznych przez uczniów 68
4. Związki między korzystaniem z mediów elektronicznych a wynikami nauczania uczniów 69
5. Związki między korzystaniem z mediów elektronicznych a wynikami wychowania w zakresie wychowania społeczno – moralnego, w zakresie wychowania estetycznego oraz w zakresie wychowania zdrowotnego 72
6. Stan współdziałania nauczycieli i rodziców w zakresie przygotowania uczniów do korzystania z mediów elektronicznych 74
7. Możliwości efektywniejszego wykorzystania mediów elektronicznych w procesie nauczania i wychowania uczniów w klasach 1-3. 76

Rozdział IV. Uogólnienia i wnioski z badań 78

Bibliografia 87
Aneks 1 91
Aneks 2 93
Aneks 3 96
Aneks 4 98
Aneks 5 102
Streszczenie pracy 106

Wstęp

Komputery „opanowały świat”. Są na poczcie, w banku, w sklepie, u lekarza, w bibliotece. W swej ekspansji dotarły także do szkół, a informatyka stała się jednym z obowiązkowych przedmiotów na wszystkich szczeblach edukacji. Rok 1999 zapoczątkował nowy etap w rozwoju polskiego szkolnictwa, rozpoczęła się bowiem długo oczekiwana reforma edukacji, która jest przede wszystkim przebudową struktury systemu szkolnego podporządkowaną celom programowym. W zakres treści programowych weszła charakterystyka komunikatów medialnych, w tym również multimedialnych. Uczeń odtąd ma samodzielnie poszukiwać informacji we wszystkich dostępnych źródłach, wśród których nie sposób pominąć tych poza książkowych, jakimi są komputerowe programy multimedialne oraz multimedialne encyklopedie, słowniki czy wreszcie Internet. Właśnie w samodzielnym zdobywaniu potrzebnej wiedzy należy dostrzegać podstawową rolę komputerowych środków multimedialnych. Właśnie to powinien dostrzegać współczesny nauczyciel.

Celem niniejszej pracy jest uzyskanie informacji o tym, jaki jest stopień wykorzystania komputera i Internetu przez uczniów z klas 1-3.

Media elektroniczne wspomagające sam proces dydaktyczny, wzbogacają i uatrakcyjniają dotychczas stosowane metody nauczania. Istotnego znaczenia nabiera zwłaszcza wyrabianie umiejętności samodzielnego uczenia się, na co w dziedzinie stosowania komputerów będzie zdany dzisiejszy uczeń, chcący stosować nowoczesne metody w późniejszym życiu i w pracy zawodowej. Media elektroniczne spełniają w procesie kształcenia trzy zasadnicze funkcje, takie jak funkcja poznawczo –kształcąca, emocjonalno – motywacyjna oraz działaniowo – interakcyjna. Funkcja poznawczo-kształcąca ze swym całym bogactwem różnorodnych informacji przekazywanych w języku obrazów, słów, dźwięków i działań rozszerza pole poznawcze uczących się poprzez udostępnianie im niemalże całej rozległej rzeczywistości, rozwijając jednocześnie ich procesy percepcyjne, intelektualne i wykonawcze. Dzięki nim uczniowie spostrzegają współczesne obiekty, procesy i zjawiska w sposób możliwie wierny, w ich autentycznym otoczeniu, w ruchu, w kolorze, a więc z uwzględnieniem wszelkich właściwości poznawanej rzeczywistości, a także obiekty, rzeczy, procesy, zjawiska odległe w czasie i przestrzeni.

Dzięki funkcji emocjonalno-motywacyjnej człowiek najpełniej poznaje świat, kiedy w ów proces zaangażowana jest cała jego osobowość – wszystkie procesy psychiczne, a więc nie tylko sfera intelektualna, ale i emocjonalno-motywacyjna. Multimedia posiadają siłę angażowania całej jednostki, a więc również sfery emocjonalno-motywacyjnej człowieka, wywołują one bowiem nie tylko określone przeżycia intelektualne, ale również wzruszenia, przeżycia emocjonalno-ekspresyjne, przez co z kolei rozbudzają zaangażowanie, zaciekawienie materiałem nauczania. Dzieje się tak między innymi dlatego, że multimedia mają wiele wspólnego ze sztuką, posiadają bowiem określoną dramaturgię, oddziałują na ludzi całym zespołem środków wyrazowych: pięknem obrazu i słowem, harmonijną kompozycją, bogactwem różnorodnych efektów akustycznych i muzycznych. Między emocjami a motywacją istnieje ścisły związek. Media oddziałując na sferę emocjonalną człowieka, uruchamiają tym samym u niego określone procesy motywacyjne.

Współczesne media stosowane w procesie kształcenia są nie tylko źródłem niesamowitego bogactwa informacji i oddziaływania na wszystkie sfery osobowości człowieka, ale również umożliwiają działania motoryczne i komunikowanie się. Owa działaniowa funkcja mediów jest szczególnie ważna w procesie kształcenia umiejętności i sprawności manualnych. Funkcja, która jest szczególnie ważna w procesie nauczania-uczenia się oraz stanowi główną cechę komputera i tworzonych na jego bazie multimediów to interakcyjność. Funkcja ta polega na tym, że media interakcyjne nie tylko przekazują informacje, ale również umożliwiają wzajemne komunikowanie się, wymianę informacji, prowadzenie dialogu, co dotychczas było atrybutem jedynie ludzi, choć na ogół słabo wykorzystywanym w procesie kształcenia. To właśnie dzięki interakcyjności media stają się alternatywnym nauczycielem, gdyż mogą organizować wszystkie niezbędne ogniwa procesu uczenia się: począwszy od postawienia zadania poznawczego a skończywszy na sprawdzeniu osiągnięć uczących się.

Internet w życiu młodzieży

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. INTERNET JAKO ZJAWISKO WSPÓŁCZESNEJ KULTURY 4
1.1. Istota i początki Internetu 4
1.2. Zasięg i oddziaływanie Internetu 7
1.3. Charakterystyka użytkowników Internetu 12
1.4. Internet wobec kultury 15
1.5. Internet wobec procesów globalizacyjnych 17

ROZDZIAŁ II. METODOLOGICZNE PODSTAWY BADAŃ WŁASNYCH 25
2.1. Przedmiot i cel badań 25
2.2. Problemy i hipotezy badawcze 36
2.3. Metody i techniki badań 39
2.4. Teren i organizacja badań 40
2.5. Charakterystyka próby badawczej 45

ROZDZIAŁ III. ROLA I ZNACZENIE INTERNETU W ŻYCIU WSPÓŁCZESNEJ MŁODZIEŻY W ŚWIETLE BADAŃ WŁASNYCH 47
3.1. Analiza i interpretacja wyników badań 47
3.2. Wnioski i weryfikacja hipotez 57
3.3. Korzyści i zagrożenia wynikające z użytkowania sieci przez młodych ludzi 60

ZAKOŃCZENIE 66
BIBLIOGRAFIA 68
SPIS RYSUNKÓW 71
SPIS TABEL 72
SPIS WYKRESÓW 73
ZAŁĄCZNIK 74

WSTĘP

Istnieje jakiś koszmarny paradoks życia, przejawiający się w tym, że zyskanie czasu (dzięki nowoczesnej technice) nie zawsze oznacza, że mamy go więcej, a otwarcie na świat niekoniecznie poszerza naszą świadomość, wiedzę o świecie. Komputer wraz z Internetem jest tego najlepszym przykładem. Jego obecność ułatwia wykonanie wielu zadań, skraca czas ich realizacji, podnosi komfort życia w sposób trudny wprost do przecenienia, ale jednocześnie może ograniczyć ekspansję życiową człowieka, wyalienować go z otoczenia, zaburzyć potrzeby fizyczne i psychiczne, ograniczyć ambicje i dążenia, może stać się przyczyną ubóstwa i wreszcie spowodować głęboką depresję, a nawet doprowadzić do śmierci. Uzależnienie od TV, od gier wideo, od komputera, od Internetu (IAD – Internet Addiction Disorder) – cyberzależność, siecioholizm, sieciozależność, netoholizm, internetoholizm, infozależność – stają się największym problemem psychicznym i społecznym współczesnych czasów i każda z tych nazw stanowi zaledwie jedną z możliwości zachowania patologicznego związanego z wykorzysta¬niem mediów.

Pierwsze niepokojące doniesienia terapeutów, psychologów czy pedagogów na temat zagrożeń ze strony mediów pojawiły się w latach 80. XX w. i wiązały się z upowszechnieniem techniki wideo oraz komputera, a wraz z nimi różnego typu gier ekranowych. Jednak prawdziwy problem pojawił się, kiedy w 1993 r. utworzono pierwsze przeglądarki internetowe www (World Wide Web), a Internet stał się ogól¬nie dostępny. Obecnie uzależnienie od elektronicznych środków przekazu najczęściej związane jest z takimi mediami, jak telewizja (i jej „przystawki” odtwarzacze CD, DVD), komputer (gry, przetwarzanie plików, opracowywanie programów itp.), Internet (poszukiwanie informacji, tworzenie informacji, gry interaktywne, nawiązywanie kontaktów interpersonalnych, hazard, przeglądarki, pokoje tematyczne, fora dyskusyjne, zakupy, poczta itp.), przenośne odtwarzacze (CD, MP3 itp.), automaty do gier, telefony komórkowe.

Kiedy na corocznym zjeździe Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego w Toronto, w 1996 r., Kimberly Young wygłosiła referat o nałogu Internetu (Internet Addiction: The Emergency of New Clinical Disorder), wielu uczestników potraktowało go jako histeryczną ekspresję własnych lęków autorki. Porównywanie z alkoholikiem internauty, który drżącą ręką naciska kolejny przycisk klawiatury, podobnie jak alkoholik sięga po kolejny kieliszek, wydawało się tak absurdalne, że jeden z internautów Ivan Goldberg dla przekory otworzył forum dyskusyjne na ten temat. Jakież było jego zdziwienie, kiedy uczestnicy okazali się ludźmi rozpaczliwie potrzebującymi pomocy, a psychologowie zaczęli poszukiwać informacji o możliwościach leczenia siecioholików.

Następnym posunięciem Goldberga było więc, już bez cienia ironii, uruchomienie internetowej grupy wsparcia dla AN – anonimowych netoholików. Dzisiaj jest on cenionym badaczem zjawiska uzależnienia od komputera. Coraz więcej pojawia się doniesień prasowych i badań naukowych pokazujących, jak poważny jest to problem (np. o przypadkach psychoz, śmierci z przeciążenia, zagłodzenia się maniaków komputerowych, którzy siedząc przy komputerze, zapomnieli, że trzeba też przynajmniej jeść, pić i spać). W Polsce mówi się już o pierwszych wyrokach sądowych, w których podstawą orzeczenia było uzależnienie od Internetu.

Przetwarzanie informacji, zakupy, poszukiwanie silnych wrażeń, korespondencja, gry symulacyjne, zabawy interakcyjne to tylko niewielka część możliwości, jakie stwarzają domowe media, które jednak wystarczą, aby spędzić przy komputerze 4-16 godzin dziennie.

Celem pracy jest określenie wpływu Internetu na życie współczesnej młodzieży.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym opisany jest Internet jako zjawisko współczesnej kultury, a więc: istota i początki Internetu, zasięg i oddziaływanie Internetu, charakterystyka użytkowników Internetu, Internet wobec kultury oraz Internet wobec procesów globalizacyjnych.

W drugim rozdziale zaprezentowane są metodologiczne podstawy badań własnych, a więc: przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, metody i techniki badań, teren i organizacja badań oraz charakterystyka próby badawczej.

W trzecim rozdziale przedstawiona jest rola i znaczenie Internetu w życiu współczesnej młodzieży w świetle badań własnych, a więc: analiza i interpretacja wyników badań, wnioski i weryfikacja hipotez oraz korzyści i zagrożenia wynikające z użytkowania sieci przez młodych ludzi.

Kara śmierci w opinii studentów

Wstęp 2

Rozdział I. Kara Śmierci 4
1.1. Historia stosowania kary śmierci w Polsce i na świecie 4
1.1.1. Pojęcie kary 4
1.1.2. Definicja kary śmierci 6
1.1.3. Kara śmierci w aspekcie historycznym 7
1.1.4. Poglądy na karę 12
1.2. Argumenty za i przeciw stosowaniu kary śmierci 15
1.2.1. Argumenty „za” 16
1.2.2. Argumenty „przeciw” 17
1.2.3. „Za” i „przeciw” sędziów i prokuratorów w kwestii kary śmierci 19
1.2.4. Kara śmierci jako problem moralny 22

Rozdział II. Metodologiczne podstawy badań 30
2.1. Uzasadnienie wyboru tematu pracy badawczej 30
2.2. Przedmiot i cel badań 30
2.3. Problemy badawcze i hipotezy 32
2.4. Zmienne i wskaźniki 39
2.5. Metody, techniki i narzędzia badawcze 41
2.6. Organizacja i przebieg badań 47

Rozdział III. Kara śmierci w opinii studentów w świetle badań własnych 51
3.1. Charakterystyka terenu badań i badanej populacji 51
3.2. Prezentacja wyników badań 56

Zakończenie 69
Bibliografia 71
Spis tabel 73
Spis wykresów 74
ANEKS 75

Wstęp

Jedynym powodem stosowania kary śmierci jest fakt, że dokonane zostało przestępstwo. Byłoby niedopuszczalne, aby przestępca mógł naprawić swe winy przez podjęcie działań pożytecznych dla społeczeństwa. Jeśli na przykład przestępca skazany na śmierć zaproponuje swój udział w eksperymencie medycznym, w którym narazi swe życie, aby przetestować nowe lekarstwo, jego ofiarność nie może zostać przyjęta. Skazany na śmierć nie ma prawa ryzykować życiem. Nie ma prawa pozbawić wymiaru sprawiedliwości wykonania przepisanej rytuałem kary śmierci. Nie ma prawa do samobójstwa skrywanego pod pozorem ofiary. Jego życie należy do kata i kara musi być wykonana tak, jak ją wyznaczył sędzia.

Celem pracy jest przedstawienie opinii studentów na temat kary śmierci.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest historia stosowania kary śmierci w Polsce i na świecie, zaprezentowane jest pojęcie kary, definicja kary śmierci, poglądy na karę, argumenty „za” i „przeciw” stosowaniu kary śmierci, „za” i „przeciw” sędziów i prokuratorów w kwestii kary śmierci oraz kara śmierci jako problem moralny.

W drugim rozdziale przedstawione są metodologiczne podstawy badań, a więc: uzasadnienie wyboru tematu pracy badawczej, przedmiot i cel badań, problemy badawcze i hipotezy, zmienne i wskaźniki, metody, techniki i narzędzia badawcze oraz organizacja i przebieg badań.

W trzecim rozdziale zaprezentowane jest zagadnienie kary śmierci w opinii studentów w świetle badań własnych; rozdział zwiera również charakterystykę terenu badań i badanej populacji.

Przestępca ma prawo do wszelkiej kary, również kary śmierci ponieważ zasługuje na cierpienie. Swym postępowaniem dał dowód, że potrzebuje cierpienia, więc nie wolno go cierpienia pozbawić. Łamiąc prawo, przestępca odrzuca normy moralności i wypiera się ich. Może jednak powrócić do poszanowania ich wymagań, jeśli okaże skruchę i nałoży na siebie karę za popełnione zbrodnie. Jeśli uzna swą winę, dobrowolnie przyjmie karę i postanowi przestrzegać prawa i moralności, stanie się na powrót człowiekiem zasługującym na szacunek. Kara jest potrzebna, by ta przemiana dokonała się w rzeczywistości – choć wewnętrznie – i nie pozostała pobożnym życzeniem. Inaczej mówiąc, kara może być pokutą przyjmowaną świadomie, celowo i dobrowolnie. Będzie pokutą, gdy nie budzi lęku, gdy karany nie chce przed nią uciec, lecz gotów jest ją przyjąć w wyznaczonym wymiarze. Ważne jest zatem, by złoczyńca nie wypierał się złych intencji, tylko przyznał się do nich, nie próbując wprowadzić w błąd sędziów. Jednakże kara może stać się pokutą tylko dla człowieka kierującego się zasadami jawności działania i honoru.

Kara śmierci to kara główna, kara ostateczna, kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa. Stosowano ją od początków istnienia prawa, różnie w zależności od krajów, systemów prawnych i epok; najczęściej za czyny uniwersalnie pojmowane jako zbrodnie, takie, jak zabójstwo lub zdrada stanu, ale także za drobniejsze przestępstwa, w tym skierowane przeciw mieniu lub nawet występki obyczajowe, jak cudzołóstwo. Kara śmierci była bądź jest też zapisana w prawach religijnych różnych wyznań. W Polsce obecnie od 1998 roku nie ma jej w systemie prawnym.

Pojawiają się również poglądy, iż wykreślenie kary śmierci z arsenału środków karnych sprawia, że państwo zostaje pozbawione jednego z ważnych instrumentów w walce z przestępczością szczególnie niebezpieczną, bo skierowaną przeciwko życiu i zdrowiu obywateli. Jest to szczególnie niebezpieczne zwłaszcza w sytuacji, gdy pojawiło się i narasta zjawisko przestępczości zorganizowanej, w ramach której dokonywanie umyślnych zabójstw stanowi element rutynowej działalności przestępczej. Sprawcy przestępstw tego typu na ogół świadomie decydują się na uczynienie z zabijania innych ludzi zarówno sposobu na życie, jak i sposobu zarobkowania. Rezygnacja z kary śmierci wystawia państwo na niebezpieczeństwo bezsilności w walce z tego rodzaju przestępczością, zwłaszcza w sytuacji, gdy instytucja warunkowego przedterminowego zwolnienia podważa wiarygodności kar dożywotniego pozbawienia wolności.

Funkcjonowanie uczniów niepełnosprawnych w klasie integracyjnej

Wstęp 2

Rozdział I. Problematyka badań w świetle literatury 4
1.1. Istota zdrowia, choroby i niepełnosprawności 4
1.2. Klasyfikacja funkcjonowania i niepełnosprawności. Standardy międzynarodowe 9
1.3. Postawy wobec niepełnosprawnych 18
1.3.1. Kształtowanie postaw dzieci wobec niepełnosprawnych rówieśników 18
1.3.2. Postawy nauczycieli wobec kształcenia dzieci z dysfunkcjami w szkołach masowych 19
1.3.3. Pozycja społeczna dziecka z dysfunkcją w klasie integracyjnej 22

Rozdział II. Metodologiczne podstawy badań 26
2.1. Przedmiot i cel badań 26
2.2. Problemy i hipotezy badawcze 28
2.3. Zmienne i ich wskaźniki 30
2.4. Metody i techniki badawcze 33
2.5. Organizacja i przebieg badań 42
2.6. Charakterystyka terenu badań 44

Rozdział III. Wyniki badań własnych i ich analiza 47
3.1. Wyniki badań 47
3.2. Analiza wyników badań 58

Wnioski z badań 61
Bibliografia 63
Spis wykresów 65
Spis schematów 66
Spis tabel 67
Aneks. Kwestionariusz ankiety 68

Wstęp

Przez większą część XX wieku w społeczeństwach Zachodu niepełnosprawność była utożsamiana z „wadą” ciała lub umy­słu. Kategoria niepełnosprawności obejmowała ludzi „kalekich”, „przykutych” do wózków inwalidzkich, „ofiary” takich chorób jak porażenie mózgowe, ludzi niesłyszących lub niewidomych, „chorych” lub „upośledzonych umysłowo”. Upośledzenie czy też nieprawidłowość budowy lub funkcji ciała w sposób oczywisty powoduje uzależnienie od rodziny, przyjaciół i usług opiekuń­czych; wielu upośledzonych odseparowanych jest w wyspecjali­zowanych zakładach. Krótko mówiąc, pojęcie niepełnosprawności sprowadza się do „tragedii osobistej” oraz problemu społeczne­go, określając ją jako ciężar dla reszty społeczeństwa. Jednak od końca lat 60. ten dominujący w myśleniu i prak­tyce pogląd stał się przedmiotem licznych kampanii w całej Eu­ropie i Ameryce Północnej. Osoby niepełnosprawne – przede wszystkim zaś te zmuszane do życia w domach opieki – przejęły inicjatywę, upominając się o zmianę polityki. W swych żąda­niach niepełnosprawni zwracali uwagę na konieczność zwięk­szenia możliwości „samodzielnego życia” w społeczeństwie.

W nawiązaniu do tematyki niepełnosprawności w niniejszej pracy poruszone zostanie zagadnienie uczniów niepełnosprawnych w klasach integracyjnych.

Celem pracy jest zaprezentowanie funkcjonowania uczniów niepełnosprawnych w środowisku klasy integracyjnej szkoły podstawowej.

Praca składa się ze wstępu, trzech rozdziałów oraz zakończenia.

W pierwszym rozdziale opisana jest problematyka badań w świetle literatury, a więc: istota zdrowia, choroby i niepełnosprawności, klasyfikacja funkcjonowania i niepełnosprawności – standardy międzynarodowe, postawy wobec niepełnosprawnych, kształtowanie postaw dzieci wobec niepełnosprawnych rówieśników, postawy nauczycieli wobec kształcenia dzieci z dysfunkcjami w szkołach masowych, pozycja społeczna dziecka z dysfunkcją w klasie integracyjnej.

W drugim rozdziale przedstawione są metodologiczne podstawy badań, a więc: przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, zmienne i ich wskaźniki, metody i techniki badawcze, opracowanie wyników, organizacja i przebieg badań oraz charakterystyka terenu badań.

W trzecim rozdziale zaprezentowane są wyniki badań własnych i ich analiza.

Praca została napisana w oparciu o dostępną literaturę przedmiotu oraz badania własne.

Problemy dzieci niepełnosprawnych i ich dążenia w kierunku nor­malnego życia często napotykają wiele barier natury: komunikacyjnej, architektonicznej, zdrowotnej, psychologicznej, edukacyjnej, informa­cyjnej. Nie można zwłaszcza pominąć swoistych problemów okresu funkcjonowania w szkole podstawowej, pogłębionych niepełnosprawnością organizmu. Proces akceptacji w szkole integracyjnej rzutuje ujemnie na stan psychiczny i interakcje społeczne w różnych obszarach życia i sferach funkcjonowania dzieci niepełnosprawnych. Środowi­sko szkolne, jest miejscem w którym dochodzi do zmagania się z niepełnosprawnością, po­cząwszy od dostrzeżenia pierwszych niepokojących objawów, przez zaprzeczenie i poszukiwanie dalszej diagnozy oraz skutecznych form wsparcia i pomocy.

Sytuacja niepełnosprawnych dzieci jest sta­nem, a zarazem procesem odzwierciedlającym funkcjonowanie wielu ogniw instytucji edukacyjnych, diagnostyczno-orzeczniczych, dorad­czych i terapeutycznych. Wszelkie nieprawidłowości i wskazane barie­ry nie są indyferentne na drodze ku dorosłości tych jednostek.

Określony model uczestnictwa dzieci niepełnosprawnych w życiu szkoły integracyjnej pokazuje, że bariery powodu­jące wykluczenie są głęboko zakorzenione w strukturach i pro­cesach zachodzących we współczesnych społeczeństwach. Niski udział w rynku płatnej pracy ma oczywisty wpływ na sferę ma­terialną. Wykluczenie jest pogłębiane przez niższy poziom wy­kształcenia, nieprzystosowanie budynków publicznych i ograni­czenie możliwości wypoczynku. Bez względu na to, jak rozłoży się akcenty, można łatwo dostrzec, że osoby niepełnosprawne w porównaniu z pełnosprawnymi mają bardziej ograniczone możliwości życiowych wyborów związanych z uczestnictwem w życiu społecznym.

Formy spędzania czasu wolnego przez młodzież

Wstęp 2

Rozdział I. Funkcjonowanie psychofizyczne młodzieży dorastającej – przegląd literatury przedmiotu 3
1. Miejsce i rola adolescencji w przebiegu życia ludzkiego 3
2. Fazy okresu adolescencji 6
3. Charakterystyka poszczególnych sfer rozwoju młodzieży dorastającej 9
3.1. Rozwój fizyczny 9
3.2. Rozwój psychiczny 14
3.3. Rozwój emocjonalny 17
4. Osobowość i rozwój społeczny 19
4.1. Rozwój społeczny 19
4.2. Rozwój osobowości 21

Rozdział II. Pojęcie czasu wolnego 24
1. Definicje czasu wolnego 24
2. Wychowanie przez turystykę i krajoznawstwo 26
3. Sposoby spędzania czasu wolnego przez młodzież dorastającą – obozy, kolonie 32
4. Formy i funkcje czasu wolnego 38
4.1. Realizowanie swoich zainteresowań 38
4.2. Odkrywanie „własnych terenów” jako ciekawa forma spędzania czasu wolnego 40

Rozdział III. Metodologia badań własnych 43
1. Kategorie badań pedagogicznych 43
2. Cel i przedmiot badań 54
3. Problemy i hipotezy badawcze 55
4. Metody, techniki, narzędzia badawcze 58
5. Organizacja i przebieg badań – dobór próby 59

Rozdział IV. Analiza badań własnych 61
1. Wyniki badań 61
2. Wnioski wynikające z empirii pracy 65
3. Propozycje i alternatywy spędzania czasu wolnego przez młodzież – komentarz do wyników badań 67

Zakończenie 73
Bibliografia 74
Spis rysunków 77
Spis wykresów 78
Załącznik 79

Wstęp

Tendencje globalizacyjne współczesnego świata, stanowiące rodzaj reakcji na homogeniczność charakterystyczną dla nowoczesności, zmuszają do refleksji nad kondycją współczesnego młodego człowieka, będącego jednocześnie lokalnym i globalnym „aktorem” zmian zachodzących we współczesnym globalizującym się heterogenicznym świecie. Bycie „pomiędzy” ciekawością i otwartością poznawczą na wszystko co nowe a lękiem i niepewnością przed nieznanym, ujawnia się w doświadczanej i przeżywanej aksjologicznej ambiwalencji badanej młodzieży. Żyjąc w środowisku lokalnym, światy doświadczane przez młodzież przybierają charakter globalny. I choć twierdzenie to w myśleniu o ponowoczesności zakrawa na banał, warto przyjrzeć się bliżej tożsamości młodzieży w perspektywie globalnego świata oraz opisowi i ocenie wybranych problemów świata globalnego dokonanych przez współczesną młodzież, uczestniczącą i działającą w tejże globalnej (późnej nowoczesności, a może nawet ponowoczesności) rzeczywistości.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty i form spędzania czasu wolnego przez młodzież. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z czterech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to funkcjonowanie psychofizyczne młodzieży dorastającej – przegląd literatury, miejsce i rola adolescencji w przebiegu życia ludzkiego, fazy okresu adolescencji, charakterystyka poszczególnych sfer rozwoju młodzieży dorastającej i osobowość i rozwój społeczny.

Rozdział drugi to pojęcie czasu wolnego: definicje czasu wolnego, sposoby spędzania czasu wolnego przez młodzież dorastającą – obozy, kolonie, formy i funkcje spędzania czasu wolnego oraz wychowanie przez turystykę i krajoznawstwo.

Rozdział trzeci to metodologia badań własnych: kategorie badań pedagogicznych, przedmiot i cel badań, problemy i hipotezy badawcze, metody, techniki, narzędzia badawcze oraz organizacja i przebieg badań – dobór próby.

Rozdział czwarty to analiza badań własnych: wyniki badań, wnioski wynikające z empirii pracy, propozycje i alternatywy spędzania czasu wolnego przez młodzież – komentarz do wyników badań.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Filozofia nauczania

WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. O POJĘCIU „FILOZOFIA NAUCZANIA” 4
1.1. PODSTAWY MORALNOŚCI 4
1.2. O SAMYM POJĘCIU FILOZOFIA NAUCZANIA 12

ROZDZIAŁ II. IDEAŁ MORALNY NAUCZYCIELA 22
2.1. ETYKA ZAWODU NAUCZYCIELA 22
2.2. OSOBOWOŚĆ NAUCZYCIELA 31
2.3. KWALIFIKACJE I KOMPETENCJE NAUCZYCIELA 37

ROZDZIAŁ III. GENEZA ZAWODU NAUCZYCIELA 41
3.1. NAUCZYCIEL W SZKOLE ANTYCZNEJ 41
3.2. SZKOŁA I NAUCZYCIEL W ŚREDNIOWIECZU 46
3.3. SZKOŁA I NAUCZYCIEL W DOBIE HUMANIZMU 49
3.4. SZKOŁA I MIEJSCE W NIEJ NAUCZYCIELA PO REWOLUCJI FRANCUSKIEJ 56
3.5. ROLA NAUCZYCIELA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE 62
3.6. NAUCZYCIEL DOROSŁYCH DLA SPOŁECZEŃSTWA INFORMACYJNEGO 64

ZAKOŃCZENIE 67
BIBLIOGRAFIA 69

WSTĘP

W najszerszym ujęciu przez edukację rozumie się ogól oddziaływań służących formowaniu się zdolności życiowych człowieka. Tak definiowana praktyka edukacyjna jest pojęciem bardzo szerokim i wewnętrznie zróżnicowanym. Pedagogika jako nauka ma za zadanie opisywać, wyjaśniać i rozumieć przedstawione poniżej formy praktyki edukacyjnej. Spojrzenie na przedmiot pedagogiki z perspektywy ucznia, wychowanka sprawia, iż badamy warunki jego uczenia się, funkcjonowania w różnych środowiskach wychowawczych czy instytucjach edukacyjnych.

Pedagogika zajmuje się także prawidłowościami rozwoju człowieka. poszerzaniem jego możliwości życiowych na poszczególnych szczeblach edukacji. Interesuje się również, innymi kontekstami praktyki edukacji. Poznaje i wyjaśnia ten świat w kontekście działań pedagogów, ich warsztatu zawodowego, ich kształcenia, sytuacji życiowej, poziomu kompetencji, skuteczności ich działań. Zajmuje się także badaniem funkcjonowania instytucji edukacyjnych, ich organizacja, realizowanymi zadaniami. Ważnym obszarem badań pedagogicznych są polityczne, społeczne i kulturowe uwarunkowania praktyki edukacyjnej (zwłaszcza instytucjonalnej), odkrywanie nierówności w dostępie do oświaty i diagnozowanie innych patologicznych zjawisk towarzyszących praktyce edukacyjnej.

O edukacji mówi się również w kontekście oddziaływań nieformalnych. pozainstytucjonalnych. Tak więc pedagogika bada edukacyjne oddziaływanie mediów, kultury popularnej, rodziny, grup rówieśniczych. Próbuje oszacować silę i kierunek wpływu tych agend edukacyjnych na zachowania ludzi oraz analizować skuteczność ich oddziaływania w porównaniu ze skutecznością oficjalnych instytucji, takich jak szkoły, internaty.

Jeśli praktyka edukacyjna jest tak wielostronnie zróżnicowana, a pedagogika jest nauką opisującą tę praktykę, to zróżnicowanie pedagogiki musi odzwierciedlać stan edukacji. Jest tak również dlatego, że stopień specjalizacji wiedzy naukowej dotyczącej poszczególnych kontekstów edukacji wymaga od uczonych zróżnicowanych kompetencji poznawczych, pozwalających na ich badanie. W aktualnym stanie zaawansowania wiedzy pedagogicznej jeden uczony nie zdoła kompetentnie badać i wyjaśniać praktyki nauczania małych dzieci i ludzi dorosłych jednocześnie. Obie te dziedziny wymagają, pewnego zakresu wspólnych kompetencji, ale także odrębnych.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty filozofii nauczania. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy zatytułowany jest „O pojęciu filozofii nauczania”. Wyjaśniono tutaj takie zagadnienia jak: podstawy moralności oraz ową filozofię nauczania.

Rozdział drugi to ideał moralny nauczyciela: etyka zawodu nauczyciela, osobowość nauczyciela, kwalifikacje i kompetencje nauczyciela.

Rozdział trzeci to geneza zawodu nauczyciela: nauczyciel w szkole antycznej, szkoła i nauczyciel w średniowieczu, w dobie humanizmu, po rewolucji francuskiej, rola nauczyciela we współczesnym świecie, nauczyciel dorosłych dla społeczeństwa informacyjnego.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.

Prawidłowości i zaburzenia rozwoju w okresie adolescencji

Wstęp 2

Rozdział I. Rozwój psychofizyczny 4
1.1. Pojęcie rozwoju 4
1.2. Kierunki rozwoju 10
1.3. Rozwój biologiczny 15
1.4. Rozwój intelektualny 20
1.5. Rozwój emocjonalny 23
1.6. Rozwój społeczno – moralny 24

Rozdział II. Zmiany rozwojowe w okresie adolescencji 29
2.1. Pojęcie adolescencji 29
2.2. Cechy okresu dorastania 30
2.3. Bariery rozwojowe okresu adolescencji 37
2.4. Zaburzenia okresu adolescencji 38

Zakończenie 45
Bibliografia 46
Spis rysunków 48

Wstęp

Okres adolescencji to czas eksperymentowania, sprawdzania się w nowych rolach (w okresie dzieciństwa niedostępnych czy mało jeszcze istotnych i atrakcyjnych), określania własnych granic oraz swojego miejsca w społeczności, a także wytyczania zadań i celów. Zarówno gotowość do wchodzenia w role społeczne, jak i snucie planów na przyszłość, wynikają z przeszłych doświadczeń, dotychczasowego obrazu siebie budowanego w relacjach ze społecznym otoczeniem oraz nacisków płynących z zewnątrz.

Ten nowy i jakościowo jakże znaczący etap życia wymaga wypracowania nowych strategii adaptacyjnych. Wszystko zaś co nowe, niesprawdzone, nieprzewidywalne, nieznane, interpretowane i doświadczane jest przez podmiot jako sytuacja trudna, rujnująca dotychczasową homeostazę, pewność, obraz siebie i świata. Aby jednostka mogła dostosować się do życia w naszej kulturze, a równocześnie czerpać z niego radość, zmierzyć się winna ze specyficznymi dla tego okresu zadaniami rozwojowymi. I tu mogą pojawić się pierwsze trudności i niekonstruktywne formy adaptacji, komplikujące dalszy prawidłowy rozwój.

Pierwsza kategoria zadań specyficznych dla okresu adolescencji dotyczy odkrycia i zaakceptowania własnej płciowości. Proces ten nie jest łatwy przede wszystkim z powodu burzliwych zmian o podłożu hormonalnym, jakie dokonują się w ciele nastolatka. Ta przejściowa utrata kontroli nad własną physis w starciu z kulturowymi naciskami dotyczącymi spełniania określonego wizerunku (zwłaszcza w przypadku dziewcząt i młodych kobiet) utrudnia akceptowanie swojego wyglądu, fizjologii związanej z przynależnością do określonej płci, a w końcu umiejętne odgrywanie męskiej lub kobiecej roli społecznej. Lęk młodych ludzi (zwłaszcza zaś dziewcząt) przed dojrzewaniem/dorastaniem i jego konsekwencjami redukowany jest coraz częściej przez podejmowanie zachowań autodestrukcyjnych, takich jak anoreksja czy bulimia, samookaleczenia i inne formy eksperymentowania na własnym ciele, jakby było ono obcą i nieczułą materią.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty prawidłowości i zaburzeń rozwoju w okresie adolescencji. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z dwóch części:

Część pierwsza to rozwój psychofizyczny: pojęcie rozwoju, kierunki rozwoju, rozwój biologiczny, rozwój intelektualny, rozwój emocjonalny oraz rozwój społeczno – moralny.

Cześć druga to zmiany rozwojowe w okresie adolescencji: pojęcie adolescencji, cechy okresu dorastania, bariery rozwojowe okresu adolescencji oraz zaburzenia okresu adolescencji.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.