WSTĘP 2

ROZDZIAŁ I. O POJĘCIU „FILOZOFIA NAUCZANIA” 4
1.1. PODSTAWY MORALNOŚCI 4
1.2. O SAMYM POJĘCIU FILOZOFIA NAUCZANIA 12

ROZDZIAŁ II. IDEAŁ MORALNY NAUCZYCIELA 22
2.1. ETYKA ZAWODU NAUCZYCIELA 22
2.2. OSOBOWOŚĆ NAUCZYCIELA 31
2.3. KWALIFIKACJE I KOMPETENCJE NAUCZYCIELA 37

ROZDZIAŁ III. GENEZA ZAWODU NAUCZYCIELA 41
3.1. NAUCZYCIEL W SZKOLE ANTYCZNEJ 41
3.2. SZKOŁA I NAUCZYCIEL W ŚREDNIOWIECZU 46
3.3. SZKOŁA I NAUCZYCIEL W DOBIE HUMANIZMU 49
3.4. SZKOŁA I MIEJSCE W NIEJ NAUCZYCIELA PO REWOLUCJI FRANCUSKIEJ 56
3.5. ROLA NAUCZYCIELA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE 62
3.6. NAUCZYCIEL DOROSŁYCH DLA SPOŁECZEŃSTWA INFORMACYJNEGO 64

ZAKOŃCZENIE 67
BIBLIOGRAFIA 69

WSTĘP

W najszerszym ujęciu przez edukację rozumie się ogól oddziaływań służących formowaniu się zdolności życiowych człowieka. Tak definiowana praktyka edukacyjna jest pojęciem bardzo szerokim i wewnętrznie zróżnicowanym. Pedagogika jako nauka ma za zadanie opisywać, wyjaśniać i rozumieć przedstawione poniżej formy praktyki edukacyjnej. Spojrzenie na przedmiot pedagogiki z perspektywy ucznia, wychowanka sprawia, iż badamy warunki jego uczenia się, funkcjonowania w różnych środowiskach wychowawczych czy instytucjach edukacyjnych.

Pedagogika zajmuje się także prawidłowościami rozwoju człowieka. poszerzaniem jego możliwości życiowych na poszczególnych szczeblach edukacji. Interesuje się również, innymi kontekstami praktyki edukacji. Poznaje i wyjaśnia ten świat w kontekście działań pedagogów, ich warsztatu zawodowego, ich kształcenia, sytuacji życiowej, poziomu kompetencji, skuteczności ich działań. Zajmuje się także badaniem funkcjonowania instytucji edukacyjnych, ich organizacja, realizowanymi zadaniami. Ważnym obszarem badań pedagogicznych są polityczne, społeczne i kulturowe uwarunkowania praktyki edukacyjnej (zwłaszcza instytucjonalnej), odkrywanie nierówności w dostępie do oświaty i diagnozowanie innych patologicznych zjawisk towarzyszących praktyce edukacyjnej.

O edukacji mówi się również w kontekście oddziaływań nieformalnych. pozainstytucjonalnych. Tak więc pedagogika bada edukacyjne oddziaływanie mediów, kultury popularnej, rodziny, grup rówieśniczych. Próbuje oszacować silę i kierunek wpływu tych agend edukacyjnych na zachowania ludzi oraz analizować skuteczność ich oddziaływania w porównaniu ze skutecznością oficjalnych instytucji, takich jak szkoły, internaty.

Jeśli praktyka edukacyjna jest tak wielostronnie zróżnicowana, a pedagogika jest nauką opisującą tę praktykę, to zróżnicowanie pedagogiki musi odzwierciedlać stan edukacji. Jest tak również dlatego, że stopień specjalizacji wiedzy naukowej dotyczącej poszczególnych kontekstów edukacji wymaga od uczonych zróżnicowanych kompetencji poznawczych, pozwalających na ich badanie. W aktualnym stanie zaawansowania wiedzy pedagogicznej jeden uczony nie zdoła kompetentnie badać i wyjaśniać praktyki nauczania małych dzieci i ludzi dorosłych jednocześnie. Obie te dziedziny wymagają, pewnego zakresu wspólnych kompetencji, ale także odrębnych.

W niniejszej pracy podjęto próbę ukazania istoty filozofii nauczania. Taki też był zasadniczy cel opracowania.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy zatytułowany jest „O pojęciu filozofii nauczania”. Wyjaśniono tutaj takie zagadnienia jak: podstawy moralności oraz ową filozofię nauczania.

Rozdział drugi to ideał moralny nauczyciela: etyka zawodu nauczyciela, osobowość nauczyciela, kwalifikacje i kompetencje nauczyciela.

Rozdział trzeci to geneza zawodu nauczyciela: nauczyciel w szkole antycznej, szkoła i nauczyciel w średniowieczu, w dobie humanizmu, po rewolucji francuskiej, rola nauczyciela we współczesnym świecie, nauczyciel dorosłych dla społeczeństwa informacyjnego.

Całość opracowania powstała w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe, akty prawne oraz źródła ze stron WWW.