Wstęp 2

Rozdział I. Środki masowego przekazu, a rozwój dziecka na podstawie literatury
przedmiotu 4
1. Pojęcie i rodzaje środków masowego przekazu 4
2. Rola mass mediów w wychowaniu dziecka 14
3. Mass media w okresie wielkiej zmiany w Polsce 29

Rozdział II. Metodologia badań 34
1. Przedmiot badań 34
2. Cele badań 47
3. Metody, narzędzia i techniki 48
4. Organizacja i przebieg badań 49

Rozdział III. Mass media, a rozwój dziecka w świetle badań własnych 54
1. Charakterystyka wyników badań 54
2. Programy najchętniej oglądane przez dzieci 63
3. Wpływ mass mediów na rozwój dziecka 64

Zakończenie 66
Bibliografia 68
Spis rysunków 71
Aneks 72

Wstęp

Najbardziej niepokojącym faktem związanym ze współczesnymi mass mediami jest kreowanie fałszywej rzeczywistości. Aby odwrócić uwagę od spraw istotnych wystarczy podnieść jakąś banalną kwestię do rangi problemu, wzmacniając j ą przeprowadzonymi sondażami nie rzadko tylko ulicznymi. Tworzy się wtedy ponadto pozory medialnej demokracji. Za szczególnie szkodliwe wychowawczo uznawane są sceny przemocy i okrucieństwa, które niepokoiły pedagogów od bardzo dawna. Protest przeciwko nim w wielu krajach zdaje się wskazywać na renesans teorii uczenia się z ekranu. Wszelkie jednak zabiegi zmierzające do ograniczenia takich scen i wyeliminowania treści aspołecznych przez wprowadzenie swoistej cenzury moralnej -jak m.in. „Amerykański Kodeks Telewizyjny” – nie przynoszą pozytywnych rezultatów.

Media masowe prześcigają się w pogoni za sensacją, w próbach pozyskania szerokiego odbiorcy i trafienia w jego upodobania. Wielość mediów doprowadziła do zaciętej rywalizacji o zdobycie sobie audytorium, co w konsekwencji odbija się na obniżeniu jakości programów. Ambitna sztuka, publicystyka społeczna i kultura, a nawet dokument ustępują miejsca tasiemcowym serialom o wątpliwej wartości, operom mydlanym, rewiom wokalno-muzycznym, kwizom i wszelkiej bylejakości.

Rzeczywistość jest przedstawiona w sposób uproszczony, fragmentaryczny opatrzona banalnym uniformizującym komentarzem.
Walka o widza spowodowała zamieszczanie reklam swoich programów w innych mediach i zmianę w strategii oferty odbiorczej. Ponieważ zdobycie szerokiej widowni staje się coraz trudniejsze, przygotowuje się programy tematycznie skierowane do określonego odbiorcy. Jednak bardzo często zapomina się o tym, że widzem jest także dziecko. Dzieje się tak w dużej mierze w związku z likwidacją państwowego monopolu radiowo-telewizyjnego i dopuszczeniem do komercjalizacji tych mediów oraz z zalegalizowaniem działalności prywatnych nadawców, a także z dynamicznym rozwojem telewizji cyfrowej i systematycznym wzrostem liczby odbiorców Internetu oraz telewizji satelitarnej, oglądanej również za pośrednictwem sieci stacji lokalnych.

Innym problemem dotyczącym skutków psychospołecznych spowodowanych wprowadzeniem nowych mediów na szeroką skalę są: po pierwsze, wspomniana globalizacja – odbiór tych samych niewyspecjalizowanych treści przez olbrzymie rzesze ludzi i po drugie, personalizacja – większa możliwość wyboru programów medialnych odpowiadających określonym zainteresowaniom odbiorców.

Te dwie pozornie sprzeczne tendencje rozwoju są charakterystyczne dla czasów współczesnych. Z jednej strony rozproszenie widowni i dążenie do powstania lokalnych systemów, z drugiej – w związku z umocnieniem się pozycji telewizji satelitarnej skłonność do koncentracji i rozszerzenia się widowni na obszar kilku, a nawet kilkudziesięciu krajów, przechodzenie od widowni jednonarodowej do wielonarodowej oraz przechodzenie od jednorodnych mediów do różnorodnych środków przekazu.

Celem niniejszej pracy jest ukazanie wpływu mass mediów na rozwój dziecka.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

W rozdziale pierwszym ukazano funkcjonowanie środków masowego przekazu wobec rozwoju dziecka.

Metodologia badań własnych przedstawiona została w drugim rozdziale pracy.

Rozdział trzeci zawiera analizę wyników badań własnych.