Wstęp 3
Rozdział I. Miejsce podatku od osób fizycznych w systemie podatkowym w Polsce 4
1. Rodzaje podatków i ich cechy 4
2. Czynniki warunkujące obiektywne rozliczanie podatku dochodowego od osób fizycznych 11
Rozdział II. Formy opodatkowania osób fizycznych 19
1. Karta podatkowa 19
2. Ryczałt 22
3. Księga przychodów i rozchodów 24
4. Księgi handlowe 27
5. Pozostałe podatki kosztowe 30
Rozdział III. Regulacje procesu naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych 33
1. Regulacje zawarte w prawie podatkowym 33
2. Regulacje zawarte w prawie bilansowym 37
3. Regulacje zawarte w dyrektywach Unii Europejskiej i Międzynarodowych Standardach Rachunkowości 41
Zakończenie 44
Bibliografia 45
Osoby prywatne zamieszkujące na stałe lub przebywające jedynie czasowo na terytorium danego państwa, a także różnego rodzaju organizacje, w tym gospodarcze, prowadzące działalność na obszarze jego jurysdykcji, zmuszone są do ponoszenia pewnych ciężarów, co pozwala na sprawne funkcjonowanie tego państwa[1].
Przy założeniu, że system podatkowy stanowi zbiór podatków powiązanych ze sobą pewną myślą przewodnią, można było wyróżnić w tym okresie nie jeden, lecz dwa systemy podatkowe, a mianowicie system opodatkowania jednostek gospodarki uspołecznionej oraz system opodatkowania jednostek gospodarki nieuspołecznionej i ludności. Na systemy te składały się odrębne podatki obrotowe, dochodowe i majątkowe. Pewną specyfiką odznaczało się jedynie opodatkowanie sektora rolnego (podatek rolny był podatkiem wspólnym dla wszystkich form własności). Odmienne były też założenia polityki podatkowej, na podstawie których konstruowano podatki składające się na odrębne systemy podatkowe[2].
Polski system podatkowy z lat osiemdziesiątych był systemem historycznym, w którym znalazły odzwierciedlenie założenia ustroju socjalistycznego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech tego systemu stanowiło zróżnicowane traktowanie podatników nie tylko ze względu na formę własności, lecz także na źródło przychodów (dochodów). W odniesieniu do dominującego w gospodarce sektora uspołecznionego i pełniącego podrzędną rolę, zarówno z gospodarczego, jak i fiskalnego punktu widzenia, sektora nieuspołecznionego wykształciły się odmienne zasady i formy opodatkowania[3].
[1] M. Poszwa (red.), Rozliczenia podatkowe przedsiębiorcy, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005, s. 9.
[2] H. Litwińczuk, Prawo podatkowe przedsiębiorców, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2003, s. 23.
[3] Ibidem, s. 23.