Rozdział 1. Geneza odroczeń od powszechnego obowiązku obrony w Polsce. 1
1.1. Definicja odroczenia i jego podstawowe formy. 1
1.2. Ewolucja uregulowań prawnych w zakresie odroczeń od zasadniczej służby wojskowej od II RP do roku 2001. 10
1.2.1. Lata Drugiej Rzeczypospolitej. 10
1.2.2. Okres PRL do wydania ustawy z 1967 roku. 11
1.2.3. Ustawa o powszechnym obowiązku obrony PRL z 1967 roku. 12
1.2.4 Rozporządzenia (akty wykonawcze) odnoszące się do ustawy z 1967 roku. 14
Rozdział 2. Uzyskiwanie odroczeń od zasadniczej służby wojskowej. 21
2.1. Podmioty uprawnione do wydawania odroczeń. 21
2.2. Udzielanie poborowemu odroczenia ze względu na konieczność sprawowania przez poborowego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny. 24
2.3. Udzielanie poborowemu odroczenia ze względu na osobiste prowadzenie gospodarstwa rolnego 27
2.4. Udzielanie poborowemu odroczenia ze względu na pobieranie nauki. 29
2.5. Udzielanie poborowemu odroczenia zasadniczej służby wojskowej z innych względów. 30
2.6. Problematyka uznawania poborowego za jedynego żywiciela rodziny (obecnie: posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny). 31
Rozdział 3. Określenie zdolności poborowych do odbywania służby wojskowej. 34
3.1. Zdolność do czynnej służby wojskowej 34
3.1.1. Kategorie zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej 35
3.1.2. Wykaz chorób i ułomności fizycznych oraz psychicznych, które uniemożliwiają wcielenie poborowego do czynnej służby wojskowej 36
3.2. Rola komisji lekarskich przy ustalaniu właściwej kategorii zdolności do odbywania służby wojskowej 47
Rozdział 4. Zaburzenia psychiczne psychiczne przyczyną odroczeń. 52
Bibliografia 72