Motywacje wyjazdów do uzdrowisk polskich kuracjuszy na przykładzie Lądka Zdroju

Wstęp 2

Rozdział 1. Determinanty wyboru oferty uzdrowiskowej przez polskich kuracjuszy i turystów 5
1.1 Charakterystyka zachowań nabywców w turystyce; kuracjusze 5
1.2. Wybór miejsca wypoczynku 8
1.3. Kryteria oceny miejsca wypoczynku turystycznego 11

Rozdział 2. Motywy wyjazdów do uzdrowisk 18
2.1. Zadania uzdrowisk 18
2.2. Typologia nabywców w turystyce zdrowotnej 27
2.3. Czynniki wpływające na decyzje o wyjeździe do uzdrowisk 30

Rozdział 3. Atrakcyjność turystyczna Lądka Zdroju 37
3.1. Walory przyrodnicze 37
3.2. Walory kulturowe 44
3.3. Krajobraz 50
3.4. Infrastruktura turystyczno-rekreacyjna i uzdrowiskowa 51
3.5. Dostępność komunikacyjna 64

Zakończenie 70
Bibliografia 72
Spis rysunków 77
Spis zdjęć 78
Spis tabel 79

Wstęp

Pobyty w uzdrowiskach w ciągu historii przeszły znaczącą ewolucję: od produktu elitarnego, dostępnego tylko dla nielicznych uprzywilejowanych jednostek, do produktu powszechnego, z którego mogą korzystać wszyscy potrzebujący. Ta przemiana nie zaszła jednak nagle, trwała wiele wieków. Początków turystyki uzdrowiskowej należy się doszukiwać w starożytnej Grecji, gdzie podróżowano do źródeł wód mineralnych, występujących na wyspie Eubea. Pierwsze kurorty związane z występowaniem wód mineralnych i budową term zawdzięczamy Rzymianom. Były one rozsiane po całym obszarze Cesarstwa Rzymskiego, a służyły bogatym obywatelom do wypoczynku i regeneracji sił witalnych. „Prawdziwa” turystyka uzdrowiskowa powstała jednak dopiero w XVIII w. Podróże „do wód” stały się bardzo modne wśród elity społeczeństw całej Europy. Kolejny impuls w rozwoju uzdrowisk nastąpił w XIX w. i nierozerwalnie był związany z budową linii kolejowych.

„Złoty wiek” przeżywały te miejscowości, które uzyskały połączenie kolejowe, pozostałe zaś zaczęły popadać w zapomnienie. Poprawa dostępności komunikacyjnej zaowocowała znaczącym zwiększeniem liczby odwiedzających kurorty, w tym również turystów z zagranicy. Kolej przyczyniła się także do upowszechnienia produktu turystycznego uzdrowisk wśród mniej zamożnych klientów. Obok elity finansowej w uzdrowiskach zaczęła bywać elita intelektualna — przedstawi¬ciele wolnych zawodów, a więc artyści, malarze, pisarze, śpiewacy, aktorzy itd. Kolejny przełomowy okres przypada na koniec XX w. Dotychczas warunkiem koniecznym powstania i pomyślnego rozwoju uzdrowiska było występowanie określonych walorów przyrodniczych o właściwościach leczniczych (wód mineralnych, peloidów, mikroklimatu). Współcześnie posiadanie takiego naturalnego bogactwa nie jest niezbędne. Można np. rozwijać funkcję uzdrowiskową, wykorzystując sztucznie zmineralizowaną wodę.

Celem pracy jest zaprezentowanie atrakcyjności turystycznej uzdrowiska np. Lądka Zdroju oraz przedstawienie determinantów wyboru oferty uzdrowiskowej przez polskich kuracjuszy i turystów, jakimi kierują się ludzie korzystający z uzdrowisk, jak również motywów wyjazdów do uzdrowisk.

Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pierwszym rozdziale przedstawione są determinanty wyboru oferty uzdrowiskowej przez polskich kuracjuszy i turystów, a więc: charakterystyka zachowań nabywców w turystyce – kuracjusze, wybór miejsca wypoczynku, kryteria oceny miejsca wypoczynku turystycznego.

W drugim rozdziale opisane są motywy wyjazdów do uzdrowisk, a więc: zadania uzdrowisk, typologia nabywców w turystyce zdrowotnej oraz czynniki wpływające na decyzje o wyjeździe do uzdrowisk.

W trzecim rozdziale zaprezentowana jest atrakcyjność turystyczna Lądka Zdroju, a więc: walory przyrodnicze, walory kulturowe, krajobraz, infrastruktura turystyczno-rekreacyjna i uzdrowiskowa oraz dostępność komunikacyjna.

Nowoczesne miejscowości uzdrowiskowe stają się raczej ośrodkami leczniczo-rekreacyjnymi, gdzie przede wszystkim zapobiega się chorobom niż je leczy. Profilaktyka zdrowotna wyraźnie wysuwa się na pierwszy plan. Regeneracji sił fizycznych i psychicznych służą zarówno tradycyjne zabiegi wodolecznicze, jak i aktywny wypoczynek.

Warto zauważyć, że często motywy podróży związane z walorami turystycznymi określonego typu mogą być czynnikiem wtórnym, wpływającym na chęć zwiedzania określonych miejsc. Podjęcie podróży do konkretnego miejsca przez pierwszą z tych grup turystów w bardzo wielu przypadkach nie jest konsekwencją osobistej decyzji podróżującego. Miejsce docelowe, a często sam wyjazd, wybrany został przez kogoś innego.

Jednak osoba będąca na wyjeździe służbowym może zwiedzić miasto, jego zabytki, muzea lub inne interesujące miejsca. Należy podkreślić znaczenie odpowiedniej informacji turystycznej, organizacji usług dodatkowych (wycieczek po mieście, okolicy) w obiektach noclegowych oraz systemu promocji turystycznej niezbędnego do przekazu treści informacyjnych i zachęcania potencjalnych odwiedzających do skorzystania z walorów, jakimi dysponuje dana miejscowość czy jej okolica. Odpowiedni system promocji i informacji jest również niezbędny w celu zatrzymania turystów tranzytowych w miejscowości, przez które przejeżdżają.